زیارت‌نامه امام حسن مجتبی در بقیع: تفاوت میان نسخه‌ها

'''زیارت‌نامه امام حسن مجتبی(ع) در بقیع''' زیارت‌نامه‌ای که زائر به هنگام زیارت قبر [[امام حسن مجتبی(ع)]] می خواند. امام حسن مجتبی دومین امام [[شیعه|شیعیان]] است. آن حضرت در سال 50 قمری به شهادت رسید و پیکرش در [[قبرستان بقیع]] به خاک سپرده شد.

[[امام حسن مجتبی(ع)|امام حسن مجتبی]] فرزند [[امام علی(ع)|علی بن ابی‌طالب]] دومین امام شیعیان و پنجمین خلیفه مسلمانان است. او را شبیه‌ترین فرد به [[حضرت محمد (ص)|رسول خدا(ص)]] و فردی عابد و زاهد دانسته‌اند. وی چند بار تمام یا نیمی از اموالش را صدقه داد. آن حضرت بارها با پای پیاده به [[حج]] رفت. پیکرش را بعد از شهادت، در [[بقیع|قبرستان بقیع]] در کنار [[فاطمه بنت اسد]] دفن کردند. مکانی که بعدا [[امام سجاد(ع)|امام زین العابدین(ع)]] و [[امام باقر(ع)]] نیز در همانجا دفن شدند.

این زیارت، نخست با تجلیل از تبار آسمانی [[امام حسن مجتبی(ع)]] به عنوان فرزند [[حضرت محمد (ص)|پیامبر(ص)]]، [[امام علی(ع)|علی مرتضی(ع)]] و [[فاطمه زهرا (س)]] که از پیشگامان اسلام و پنجمین اصحاب کسا است، آغاز می‌شود. سپس مقامات ملکوتی ایشان را به عنوان حجت خدا، نور الهی، صراط مستقیم و امین پروردگار برمی‌شمارد که تجلی‌بخش اراده خداوند در زمین است. در ادامه، سجایای اخلاقی و رسالت هدایتگری ایشان شامل پاکی، تقوا، عدالت و علم به قرآن را ترسیم می‌کند که سرمشقی کامل برای بشریت است.  

== منابع زیارتنامه امام حسن(ع) ==

به گفته عالمان شیعه بهترین [[زیارت]] برای زیارت [[امامان شیعه]]، [[زیارت جامعه کبیره]] و [[زیارت امین الله]] است.<ref>راهنمای حرمین شریفین، غفاری، ابراهیم، انتشارات اسوه، ج۵، ص۱۵۹، ۱۳۷۰ش.</ref> با اینحال زیارت‌نامه‌های مختصری نیز برای زیارت ایشان نقل شده است. [[ابن قولويه]] در کتاب [[کامل الزیارات (کتاب)|کامل الزیارات]] روایتی نقل کرده که [[محمد حنفیه|محمد بن على بن حنفيه]] برادر امام حسن، سر قبر برادرش حاضر مى ‏شد و و او را اینگونه زیارت میکرد:<ref> ترجمه كامل الزيارات، ذهنی تهرانی، سيد محمدجواد، جلد1، ص159.</ref>