مزار یوشع پیامبر(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش|ماه=[[بهمن]]|روز=[[۵]]|سال=[[۱۳۹۷]]|کاربر=Masoud67 }} | {{در دست ویرایش|ماه=[[بهمن]]|روز=[[۵]]|سال=[[۱۳۹۷]]|کاربر=Masoud67 }} | ||
'''مزار يوشع پيامبر(ع)'''این مزار در شهر بغداد واقع است و در مورد اینکه آنجا چه کسی دفن شده است نظرات مختلفی وجود دارد. | '''مزار يوشع پيامبر(ع)'''این مزار در شهر بغداد واقع است و در مورد اینکه آنجا چه کسی دفن شده است نظرات مختلفی وجود دارد. | ||
| خط ۴۴: | خط ۶: | ||
==معرفی مزار== | ==معرفی مزار== | ||
در [[قبرستان «شونيزيه»]]، زيارتگاهى وجود دارد كه امروزه به [[حضرت يوشع پيامبر(ع)]] منسوب است و بر فراز آن، گنبد كوچكى از سنگ و گچ، وجود دارد. اين زيارتگاه، درگذشته، موردتوجه يهوديان [[عراق]] بوده است و آن‌ها در اعياد و مناسبات خود، آنجا را [[زيارت]] مى‌كردند و حتى برخى از مردگان خود را در آن، دفن نمودند؛ اما پس‌ازاینکه در سال (١٣٠٧ه.ق)، يكى از [[احبار]] خود را در آنجا دفن كردند، مسلمانان عليه آنان شوريدند. ازاين‌رو به دستور [[سلطان عبدالحميد]]، يهوديان او را نبش قبر كردند و جنازه‌اش را كه پوسیده‌شده و بوگرفته بود، به قبرستان مخصوص خود منتقل كردند و ازآن‌پس از آمدن آن‌ها به اين زيارتگاه جلوگيرى شد.<ref>تاريخ مساجد بغداد و آثارها، ص١٣٢؛ العقد اللامع بآثار بغداد والمساجد والجوامع، ص ۴۶٨. آلوسى تاريخ حادثه را سال ١٣٠۵ ه.ق ذ.كر كرده است. | در [[قبرستان «شونيزيه»]]، زيارتگاهى وجود دارد كه امروزه به [[حضرت يوشع پيامبر(ع)]] منسوب است و بر فراز آن، گنبد كوچكى از سنگ و گچ، وجود دارد. اين زيارتگاه، درگذشته، موردتوجه يهوديان [[عراق]] بوده است و آن‌ها در اعياد و مناسبات خود، آنجا را [[زيارت]] مى‌كردند و حتى برخى از مردگان خود را در آن، دفن نمودند؛ اما پس‌ازاینکه در سال (١٣٠٧ه.ق)، يكى از [[احبار]] خود را در آنجا دفن كردند، مسلمانان عليه آنان شوريدند. ازاين‌رو به دستور [[سلطان عبدالحميد]]، يهوديان او را نبش قبر كردند و جنازه‌اش را كه پوسیده‌شده و بوگرفته بود، به قبرستان مخصوص خود منتقل كردند و ازآن‌پس از آمدن آن‌ها به اين زيارتگاه جلوگيرى شد.<ref>تاريخ مساجد بغداد و آثارها، ص١٣٢؛ العقد اللامع بآثار بغداد والمساجد والجوامع، ص ۴۶٨.</ref> آلوسى تاريخ حادثه را سال ١٣٠۵ ه.ق ذ.كر كرده است. | ||
==اقوال مختلف در مورد این مزار== | ==اقوال مختلف در مورد این مزار== | ||
[[محمد صالح سهروردى]]، صاحب اين قبر را شخصى، به نام تاج‌الدين بن بهاءالدين بن بر آن يوشع (متوفاى ٧٨۶ ه.ق) دانسته است. <ref>خير الزاد، ص ۴٧٣.</ref> اما به عقيده [[محمد سعيد راوى]]، اين مسجد در اصل، مسجدى قديمى است كه آن را [[ابواحمد موسوى]]، پدر [[سيد رضى]] و [[سید مرتضى]]، در سال (٣٧٩ه.ق)، توسعه بنا كرد | [[محمد صالح سهروردى]]، صاحب اين قبر را شخصى، به نام تاج‌الدين بن بهاءالدين بن بر آن يوشع (متوفاى ٧٨۶ ه.ق) دانسته است. <ref>خير الزاد، ص ۴٧٣.</ref> اما به عقيده [[محمد سعيد راوى]]، اين مسجد در اصل، مسجدى قديمى است كه آن را [[ابواحمد موسوى]]، پدر [[سيد رضى]] و [[سید مرتضى]]، در سال (٣٧٩ه.ق)، توسعه بنا كرد. | ||
...... بر اساس خبرى كه [[خطيب بغدادى]] نقل كرده است، در اين سال، زنى در خواب، [[پيامبر(ص)]] را ديد و آن حضرت به او خبر داد كه تو به‌زودی خواهى مرد و من، در مسجدى در منطقه [[«قطيعة ام‌جعفر»]] نماز خواندم و سپس پيامبر(ص)، كف دستش را بر ديوار قبله مسجد نهاد. روز بعد آن زن، خوابش را براى مردم تعريف كرد و آن‌ها به آنجا آمدند و اثر پنجه دست پيامبر(ص) را ديدند. آن زن نيز در همان روز، درگذشت. پس‌ازاین حادثه، سيد ابواحمد موسوى، اين مسجد را بازسازى كرد و آن را توسعه داد و از خليفه، [[الطائع بالله عباسى]]، اجازه گرفت تا در روزهاى جمعه در آن مسجد، نماز جمعه برپا گردد. <ref>تاريخ بغداد، ج١، ص ۴٣٠؛ مناقب بغداد، ص٢١.</ref> | ...... بر اساس خبرى كه [[خطيب بغدادى]] نقل كرده است، در اين سال، زنى در خواب، [[پيامبر(ص)]] را ديد و آن حضرت به او خبر داد كه تو به‌زودی خواهى مرد و من، در مسجدى در منطقه [[«قطيعة ام‌جعفر»]] نماز خواندم و سپس پيامبر(ص)، كف دستش را بر ديوار قبله مسجد نهاد. روز بعد آن زن، خوابش را براى مردم تعريف كرد و آن‌ها به آنجا آمدند و اثر پنجه دست پيامبر(ص) را ديدند. آن زن نيز در همان روز، درگذشت. پس‌ازاین حادثه، سيد ابواحمد موسوى، اين مسجد را بازسازى كرد و آن را توسعه داد و از خليفه، [[الطائع بالله عباسى]]، اجازه گرفت تا در روزهاى جمعه در آن مسجد، نماز جمعه برپا گردد. <ref>تاريخ بغداد، ج١، ص ۴٣٠؛ مناقب بغداد، ص٢١.</ref> | ||
| خط ۷۱: | خط ۳۳: | ||
'''* | '''*تاريخ مساجد بغداد وآثارها'''، محمود شكري الالوسي، بغداد، مطبعة دار السلام، ١٣۴۶ه .ق. | ||
'''*العقد اللامع بآثار بغداد والمساجد والجوامع'''، عبدالحميد عبادة، تحقيق: عماد عبدالسلام رؤوف، ط ١، بغداد، انوار دجلة، ٢٠٠۴م. | |||
'''*خير الزاد في تاريخ مساجد وجوامع بغداد'''، السيد محمد سعيد الراوي، تحقيق وتعليق: عماد عبدالسلام رؤوف، بغداد، مركز البحوث والدراسات الاسلامية، ١۴٢٧ه .ق - ٢٠٠۶م. | |||
'''*تاريخ بغداد (تاريخ مدينة السلام)'''، احمد بن علي بن ثابت (الخطيب البغدادي)، تحقيق: بشّار عوّاد معروف، ط ١، بيروت، دار الغرب الاسلامي، ١۴٢٢ه .ق - ٢٠٠١م. | |||
'''*مناقب بغداد'''. | |||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]] | [[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]] | ||
[[رده:مزار پیامبران]] | [[رده:مزار پیامبران]] | ||
[[رده:اماکن مقدس عراق]] | [[رده:اماکن مقدس عراق]] | ||
نسخهٔ ۲۵ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۲۲:۳۸
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:Masoud67 در تاریخ ۵ بهمن ۱۳۹۷ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
مزار يوشع پيامبر(ع)این مزار در شهر بغداد واقع است و در مورد اینکه آنجا چه کسی دفن شده است نظرات مختلفی وجود دارد.
معرفی مزار
در قبرستان «شونيزيه»، زيارتگاهى وجود دارد كه امروزه به حضرت يوشع پيامبر(ع) منسوب است و بر فراز آن، گنبد كوچكى از سنگ و گچ، وجود دارد. اين زيارتگاه، درگذشته، موردتوجه يهوديان عراق بوده است و آن‌ها در اعياد و مناسبات خود، آنجا را زيارت مى‌كردند و حتى برخى از مردگان خود را در آن، دفن نمودند؛ اما پس‌ازاینکه در سال (١٣٠٧ه.ق)، يكى از احبار خود را در آنجا دفن كردند، مسلمانان عليه آنان شوريدند. ازاين‌رو به دستور سلطان عبدالحميد، يهوديان او را نبش قبر كردند و جنازه‌اش را كه پوسیده‌شده و بوگرفته بود، به قبرستان مخصوص خود منتقل كردند و ازآن‌پس از آمدن آن‌ها به اين زيارتگاه جلوگيرى شد.[۱] آلوسى تاريخ حادثه را سال ١٣٠۵ ه.ق ذ.كر كرده است.
اقوال مختلف در مورد این مزار
محمد صالح سهروردى، صاحب اين قبر را شخصى، به نام تاج‌الدين بن بهاءالدين بن بر آن يوشع (متوفاى ٧٨۶ ه.ق) دانسته است. [۲] اما به عقيده محمد سعيد راوى، اين مسجد در اصل، مسجدى قديمى است كه آن را ابواحمد موسوى، پدر سيد رضى و سید مرتضى، در سال (٣٧٩ه.ق)، توسعه بنا كرد.
...... بر اساس خبرى كه خطيب بغدادى نقل كرده است، در اين سال، زنى در خواب، پيامبر(ص) را ديد و آن حضرت به او خبر داد كه تو به‌زودی خواهى مرد و من، در مسجدى در منطقه «قطيعة ام‌جعفر» نماز خواندم و سپس پيامبر(ص)، كف دستش را بر ديوار قبله مسجد نهاد. روز بعد آن زن، خوابش را براى مردم تعريف كرد و آن‌ها به آنجا آمدند و اثر پنجه دست پيامبر(ص) را ديدند. آن زن نيز در همان روز، درگذشت. پس‌ازاین حادثه، سيد ابواحمد موسوى، اين مسجد را بازسازى كرد و آن را توسعه داد و از خليفه، الطائع بالله عباسى، اجازه گرفت تا در روزهاى جمعه در آن مسجد، نماز جمعه برپا گردد. [۳]
پانویس
منابع
*تاريخ مساجد بغداد وآثارها، محمود شكري الالوسي، بغداد، مطبعة دار السلام، ١٣۴۶ه .ق.
*العقد اللامع بآثار بغداد والمساجد والجوامع، عبدالحميد عبادة، تحقيق: عماد عبدالسلام رؤوف، ط ١، بغداد، انوار دجلة، ٢٠٠۴م.
*خير الزاد في تاريخ مساجد وجوامع بغداد، السيد محمد سعيد الراوي، تحقيق وتعليق: عماد عبدالسلام رؤوف، بغداد، مركز البحوث والدراسات الاسلامية، ١۴٢٧ه .ق - ٢٠٠۶م.
*تاريخ بغداد (تاريخ مدينة السلام)، احمد بن علي بن ثابت (الخطيب البغدادي)، تحقيق: بشّار عوّاد معروف، ط ١، بيروت، دار الغرب الاسلامي، ١۴٢٢ه .ق - ٢٠٠١م.
*مناقب بغداد.