معاویة بن عمار: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '</ref> ' به '</ref> ') |
جز (جایگزینی متن - '</ref> ' به '</ref> ') |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
== معرفی == | == معرفی == | ||
[[نجاشی]]، رجال‌نگار شیعه، نام کامل او را معاویة بن حکیم بن معاویة بن عمار الدهني ذکر می‌کند.<ref>رجال النجاشی، ج2، ص347.</ref> | [[نجاشی]]، رجال‌نگار شیعه، نام کامل او را معاویة بن حکیم بن معاویة بن عمار الدهني ذکر می‌کند.<ref>رجال النجاشی، ج2، ص347.</ref> و [[طوسی]] کنیه‌اش را ابوالقاسم ثبت کرده است.<ref>رجال الطوسی، ص303.</ref> او در طریق اسنادِ بیش از 967 روایت قرار گرفته است.<ref>معجم رجال الحدیث، ج18، ص209.</ref> | ||
== از دیدگاه علمای رجال == | == از دیدگاه علمای رجال == | ||
نسخهٔ ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۸:۲۷
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | معاویة بن حکیم بن معاویة بن عمار الدهني |
| کنیه | ابوالقاسم |
| مشخصات دینی | |
| آثار | کتاب الحج، کتاب الصلاة، کتاب مزار امیرالمؤمنین(ع) |
معاویة بن عمار دهنی بجلی کوفی، از یاران خاص و روای امام صادق(ع) و کاظم(ع) بود.[۱] در وثاقت او اختلاف است. او کتابی در موضوع حج نوشته است.
معرفی
نجاشی، رجال‌نگار شیعه، نام کامل او را معاویة بن حکیم بن معاویة بن عمار الدهني ذکر می‌کند.[۲] و طوسی کنیه‌اش را ابوالقاسم ثبت کرده است.[۳] او در طریق اسنادِ بیش از 967 روایت قرار گرفته است.[۴]
از دیدگاه علمای رجال
نجاشی، او را موثق و جلیل القدر می‌داند.[۵] کشی اگر چه او را عدل و عالم می‌خواند، اما معتقد است فطحی مذهب بوده است.[۶] علی بن احمد العقیقی او را موثق نمی‌داند.[۷]
آثار
- کتاب الحج
- کتاب الصلاة
- کتاب یوم و لیلة
- کتاب الدعاء
- کتاب الطلاق
- کتاب مزار أمیر المؤمنین(ع)[۸]
- کتاب الزکاة[۹]
کتاب الحج
ابن ادریس حلی (598ق.) برخی از مسائل حجِ روایت شده توسط معاویه دهنی را روایت نموده است.[۱۰] [۱۱] بنابراین، به احتمال قوی این کتاب در اختیار او بوده است. این کتاب توسط شیخ محمد عیسی آل مکباس، از فضلای بحرین، بازسازی و توسط نشر مشعر در قطع رقعی در 203 صفحه در سال 1431 به چاپ رسیده است. روش مؤلف، استخراج همه‌ی روایات مربوط به حج است که معاویة دهنی آن‌ها را در کتب اربعه‌ی شیعه و وسائل الشیعه روایت کرده است. البته محور وی، کتاب کافی کلینی بوده است. مؤلف پس از بحثی بسیار کوتاه درباره‌ی اصل کتاب و مؤلف، روایات استخراج شده‌ی خود را در 23 باب تنظیم کرده است.
پانوشت
- ↑ رجال النجاشی، ج2، ص347.
- ↑ رجال النجاشی، ج2، ص347.
- ↑ رجال الطوسی، ص303.
- ↑ معجم رجال الحدیث، ج18، ص209.
- ↑ رجال النجاشی، ج2، ص347.
- ↑ اختیار معرفة الرجال، ج2، ص835.
- ↑ رجال العلامة الحلي، ص166.
- ↑ رجال النجاشی، ج2، ص347.
- ↑ الفهرست، طوسی، ص462.
- ↑ او در پایان تأکید می‌کند: «احادیثی که از کتاب معاویة بن عمار بود به اتمام رسید.»
- ↑ السرائر، ج3، ص551.
منابع
- اختیار معرفة الرجال، کشی محمد بن عمر، تلخیص از طوسی محمد بن حسن، با تحقیق رجائی مهدی، قم، مؤسسه آل البیت(ع) لأحیاء الثراث، چاپ1، 1404ق.
- رجال النجاشی، احمد بن علی النجاشی، بیروت، دارالاضواء، چاپ1، 1408ق.
- رجال الطوسی، طوسی محمد بن حسن، قم، جامعة المدرسین مؤسسة النشر الإسلامی، چاپ3، 1373ش.
- رجال العلامة الحلي، حلی حسن بن یوسف، با تصحیح بحرالعلوم محمدصادق، قم، الشریف الرضي، چاپ2، 1402ق.
- السرائر الحاوي لتحریر الفتاوی، حلی ابن ادریس، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ2، 1410ق.
- فهرست کتب الشعیة، طوسی محمد بن حسن، با تحقیق طباطبایی عبدالعزیز، قم، مکتبة المحقق الطباطبائي، چاپ1، 1420ق.
- معجم رجال الحدیث، خوئی ابوالقاسم، قم، مدینة العلم، 1403ق.