قبر عبدالله بن جعفر (دمشق): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '</ref>' به '</ref> ') |
جز (جایگزینی متن - '</ref> ' به '</ref> ') |
||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
در قبرستان باب الصغیر دمشق در كنار قبر بلال قبرى منسوب به عبدالله بن جعفر، همسر حضرت زينب عليها السلام است كه به قطع و یقین صحت ندارد؛ زيرا عبدالله در سال جحاف، درمكه وفات يافت و درقبرستان بقيع به خاک سپرده شد. پدرش جعفر بن ابی‌طالب سرپرست گروهی از مسلمانان مکه بود که به فرمان پیامبر برای رهایی از آزار مشرکان از این شهر به حبشه مهاجرت کردند. این گروه بعدها در سال هفتم بعد از هچرت پیامبر به [[مدینه]] به این شهر آمدند.<ref>تاریخ طبری، ج2، ص134</ref> | در قبرستان باب الصغیر دمشق در كنار قبر بلال قبرى منسوب به عبدالله بن جعفر، همسر حضرت زينب عليها السلام است كه به قطع و یقین صحت ندارد؛ زيرا عبدالله در سال جحاف، درمكه وفات يافت و درقبرستان بقيع به خاک سپرده شد. پدرش جعفر بن ابی‌طالب سرپرست گروهی از مسلمانان مکه بود که به فرمان پیامبر برای رهایی از آزار مشرکان از این شهر به حبشه مهاجرت کردند. این گروه بعدها در سال هفتم بعد از هچرت پیامبر به [[مدینه]] به این شهر آمدند.<ref>تاریخ طبری، ج2، ص134</ref> | ||
این گروه مهاجران در مدت زندگی در حبشه دارای فرزندانی گردیدند و تعدادی نوزاد در سرزمین حبشه متولد شد که نخستین آن‌ها عبدالله بن جعفر فرزند جعفر بن ابی‌طالب واسماء همسر وی بود. یک سال پس از بازگشت عبدالله از حبشه پدر وی جعفر بن ابی‌طالب ملقّب به ذوالجناحين در غزوه مؤته به شهادت رسيد؛ و ازاین‌پس عبدالله و برادرانش تحت سرپرستی و کفالت مستقیم پیامبر اسلام (ص) قرارگرفته و رشد نمودند.<ref>تاریخ یعقوبی، ص 123</ref> | این گروه مهاجران در مدت زندگی در حبشه دارای فرزندانی گردیدند و تعدادی نوزاد در سرزمین حبشه متولد شد که نخستین آن‌ها عبدالله بن جعفر فرزند جعفر بن ابی‌طالب واسماء همسر وی بود. یک سال پس از بازگشت عبدالله از حبشه پدر وی جعفر بن ابی‌طالب ملقّب به ذوالجناحين در غزوه مؤته به شهادت رسيد؛ و ازاین‌پس عبدالله و برادرانش تحت سرپرستی و کفالت مستقیم پیامبر اسلام (ص) قرارگرفته و رشد نمودند.<ref>تاریخ یعقوبی، ص 123</ref> او هنگام وفات پيامبر خدا صلی‌الله عليه و آله ده سال داشت. دوران جوانی عبدالله مصادف با درگیری‌ها و تشنج در جامعه اسلامی بود. او همواره درصحنه‌های مختلف سیاسی و نظامی در کنار امام علی (ع) و سپس عموزادگانش امام حسن (ع) و امام حسین (ع) قرار داشت. | ||
وی با حضرت زینب (ع) دختر بزرگ امام علی (ع) ازدواج کرد و از او صاحب فرزندانی شد و درنهایت سه تن از فرزندان او به نام‌هاى عبدالله، عون و محمد، در ركاب امام حسين علیه‌السلام به شهادت رسيدند. نقل است که علت عدم حضور عبدالله در واقعه کربلاء این بود که وی در آن زمان بینایی خود را ازدست‌داده بود. پيامبر (ص)، عبدالله بن جعفر را ازلحاظ شكل ظاهرى و اخلاق، شبيه خود خوانده‌اند. او فردى بسيار عابد و باکرامت بود و | وی با حضرت زینب (ع) دختر بزرگ امام علی (ع) ازدواج کرد و از او صاحب فرزندانی شد و درنهایت سه تن از فرزندان او به نام‌هاى عبدالله، عون و محمد، در ركاب امام حسين علیه‌السلام به شهادت رسيدند. نقل است که علت عدم حضور عبدالله در واقعه کربلاء این بود که وی در آن زمان بینایی خود را ازدست‌داده بود. پيامبر (ص)، عبدالله بن جعفر را ازلحاظ شكل ظاهرى و اخلاق، شبيه خود خوانده‌اند. او فردى بسيار عابد و باکرامت بود و | ||
نسخهٔ ۱۳ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۱۶:۵۱
 | |
| اطلاعات اوليه | |
|---|---|
| کاربری | مقبره |
| مکان | شهر دمشق |
قبری منسوب به عبدالله بن جعفر در قبرستان باب الصغیر در شهر دمشق در کشور سوریه قرار دارد. عبدالله بن جعفر بن ابی‌طالب همسر حضرت زینت(س) و از یاران امام علی(ع) بود. سه تن از فرزندانش در واقعه کربلا همراه امام حسین(ع) به شهادت رسیدند. انتساب این قبر به عبدالله بن جعفر نادرست است زیرا او در مدینه درگذشته و در بقیع مدفون شد.
معرفی عبدالله بن جعفر
در قبرستان باب الصغیر دمشق در كنار قبر بلال قبرى منسوب به عبدالله بن جعفر، همسر حضرت زينب عليها السلام است كه به قطع و یقین صحت ندارد؛ زيرا عبدالله در سال جحاف، درمكه وفات يافت و درقبرستان بقيع به خاک سپرده شد. پدرش جعفر بن ابی‌طالب سرپرست گروهی از مسلمانان مکه بود که به فرمان پیامبر برای رهایی از آزار مشرکان از این شهر به حبشه مهاجرت کردند. این گروه بعدها در سال هفتم بعد از هچرت پیامبر به مدینه به این شهر آمدند.[۱]
این گروه مهاجران در مدت زندگی در حبشه دارای فرزندانی گردیدند و تعدادی نوزاد در سرزمین حبشه متولد شد که نخستین آن‌ها عبدالله بن جعفر فرزند جعفر بن ابی‌طالب واسماء همسر وی بود. یک سال پس از بازگشت عبدالله از حبشه پدر وی جعفر بن ابی‌طالب ملقّب به ذوالجناحين در غزوه مؤته به شهادت رسيد؛ و ازاین‌پس عبدالله و برادرانش تحت سرپرستی و کفالت مستقیم پیامبر اسلام (ص) قرارگرفته و رشد نمودند.[۲] او هنگام وفات پيامبر خدا صلی‌الله عليه و آله ده سال داشت. دوران جوانی عبدالله مصادف با درگیری‌ها و تشنج در جامعه اسلامی بود. او همواره درصحنه‌های مختلف سیاسی و نظامی در کنار امام علی (ع) و سپس عموزادگانش امام حسن (ع) و امام حسین (ع) قرار داشت.
وی با حضرت زینب (ع) دختر بزرگ امام علی (ع) ازدواج کرد و از او صاحب فرزندانی شد و درنهایت سه تن از فرزندان او به نام‌هاى عبدالله، عون و محمد، در ركاب امام حسين علیه‌السلام به شهادت رسيدند. نقل است که علت عدم حضور عبدالله در واقعه کربلاء این بود که وی در آن زمان بینایی خود را ازدست‌داده بود. پيامبر (ص)، عبدالله بن جعفر را ازلحاظ شكل ظاهرى و اخلاق، شبيه خود خوانده‌اند. او فردى بسيار عابد و باکرامت بود و
درگذشت
بنا بر نقل مشهور، عبدالله بن جعفر در سال 80 هجری معروف به سال جحاف و در سن نودسالگی در مدینه درگذشت و پس از تشیع باشکوه توسط مردم مدینه در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.[۳]
پیوند به بیرون
- عبدالله بن جعفر و قیام عاشورا، مجله ...
- عبدالله بن جعفر و قیام کربلا، عبدالرضا عرب زیدآبادی، مجله آینه پژوهش، 1390ش.
- عبدالله بن جعفر، مهدی مهدویان، مجله تاریخ اسلام، 1380ش.
مطالعه بیشتر
- اماکن زیارتی سوریه، اصغر قائدان، تهران، نشر مشعر، 1390ش.