قاسم بن موسی الکاظم(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←منابع) |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
*'''تحفة الاحباب فى نوادر آثار الأصحاب'''، شيخ عباس قمى، تحقيق سيد جعفر حسينى و على محدثزاده، دارالكتب الاسلاميّة، تهران، 1370ش. | *'''تحفة الاحباب فى نوادر آثار الأصحاب'''، شيخ عباس قمى، تحقيق سيد جعفر حسينى و على محدثزاده، دارالكتب الاسلاميّة، تهران، 1370ش. | ||
*'''بدر فروزان'''، عباس فيض، قم، 1322ق. | *'''بدر فروزان'''، عباس فيض، قم، 1322ق. | ||
*الجامع لرواة وأصحاب الامام الرضا (ع)، | *'''الجامع لرواة وأصحاب الامام الرضا(ع)'''، كنگره امام رضا (ع)، مشهد، 1378ش. | ||
*حياة الامام موسى بن جعفر (ع)، باقر شريف قرشى، | *'''حياة الامام موسى بن جعفر(ع)'''، باقر شريف قرشى، المكتبة الحيدرية، النجف، 1390ق. | ||
*<br /> <br /> <br /> | *'''رجال السيد بحرالعلوم (الفوائد الرجالية)'''، السيد محمد مهدى بحرالعلوم، تحقيق محمد صادق بحرالعلوم و حسين بحرالعلوم، مكتبة العلمين، النجف، 1385ق.<br /> <br /> <br /> | ||
<br /> | <br /> | ||
نسخهٔ ۱۳ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۲:۳۵
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:Abbasahmadi1363 در تاریخ ۲۰ مهر ۱۳۹۸ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
قاسم به موسی الکاظم(ع)، فرزند امام کاظم(ع)
شيخ مفيد(رحمه الله) و ديگران، مادرش را ام ولد دانسته‌اند.[۱] ولی حرزالدين، بر این باور است كه، مادرش اُم‌البنين و برادر اعيانى امام رضا(ع) و حضرت معصومه(س) است.[۲]
جایگاه
بر پایه روایتی در کتاب کافی، وقتی از امام کاظم(ع) درباره امامِ پس از خود سؤال می‌شود، او فرزندش علی(ع) را معرفی می‌کند و به گفته وی، اگر تعیین امام به عهده او بود، فرزند دیگرش قاسم را معرفی می‌کرد؛ چون او شخص سزاوری است و امام(ع) نیز او را دوست دارد؛ ولی تعیین امامت بر عهده خدا است و این مقام را در وجود هرکسی که لایق باشد و خود صلاح بداند قرار می‌دهد.[۳] امام کاظم(ع) نام قاسم را در وصیت‌نامه خود آورده است. او برخی کارهای معنوی را به او می‌سپرد؛[۴] برای نمونه از سلیمان جعفری راوی شیعی، روایت شده که دیده است امام کاظم(ع) به قاسم دستور داد بالای سر برادرش که در حال جان دادن بود برود و سوره صافات را بخواند؛ وقتی به آیه یازدهم سوره[یادداشت ۱] رسید، آخرین نفس را کشید و به راحتی از دنیا رفت.[۵]
در نگاه عالمان
علی نمازى شاهرودى، نویسنده مستدرک سفینة البحار، او را «سیدی جلیل‌القدر» خوانده که پدرش، امام کاظم(ع) او را بسیار دوست داشته است.[۶] عبدالحسین شبستری، نویسنده احسن التراجم، او را «مردی عالم و دارای جایگاهی بلند» معرفی کرده است.[۷] شیخ عباس قمی نیز از بزرگی قدر و شأن او خبر داده است.[۸]
پانوشت
- ↑ الارشاد، ج٢، ص٢٠١؛ المجدى فى انساب الطالبيّين، ص١٠٧؛ الكواكب المشرقه، ج٢، ص١٨؛ كشف الغمه، ج٣، ص٢۶.
- ↑ مراقد المعارف، ج٢، ص١٨١.
- ↑ الكافى، ج١، ص٣١۴؛ عيون اخبار الرضا، ج٢، ص٧٠؛ تنقيح المقال، ج٢؛ ص٢۶؛ الجامع لرواة واصحاب الامام الرضا، ج١، ص۵١٢؛ بحارالانوار، ج۵٠، ص٢۶؛ مستدركات علم رجال الحديث، ج۶، ص٢۶٣.
- ↑ زیاتگاه‌های عراق، ص۱۲۰.
- ↑ الفوائد الرجالية، ج٣، ص١٩٢؛ حياة الامام موسى بن جعفر(ع)، ج٢؛ ص۴٣٠؛ تنقيح المقال، ج٢، ص٢۶؛ منتهى الآمال، ج٢، ص٣۵۵؛ بدر فروزان، ص٣٧.
- ↑ مستدركات علم رجال الحديث، ج۶، ص٢۶٢.
- ↑ احسن التراجم، ج٢، ص٢٨ و ٢٩.
- ↑ منتهى الآمال، ج٢، ص٣۵۴؛ تحفة الاحباب، ص٣٩٣؛ بدر فروزان، صص٣۶ و ٣٧.
- ↑ «فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمْ مَنْ خَلَقْنَا» که برگردان فارسی آن عبارت است از: «پس [از كافران] بپرس آيا ايشان [از نظر] آفرينش سخت ترند يا كسانى كه [در آسمانها] خلق كرديم»
منابع
- الارشاد فى معرفة حجج الله على العباد، محمد بن محمد بن نعمان (الشيخ المفيد)، تحقيق: مؤسسة آل البيت (عليهم السلام) لاحياء التراث، دار المفيد، بيروت، 1414ق (1993م)
- احسن التراجم لاصحاب الامام موسى الكاظم (ع)، عبدالحسين شبسترى، المؤتمر العالمى للامام الرضا(ع)، مشهد، 1411ق.
- المجدى فى انساب الطالبيين، على بن محمد العلوى العمرى، تحقيق احمد المهدوى، الدامغانى، كتبة آيةالله العظمى المرعشى النجفى العامة، قم، 1422ق (1380ش)
- الكواكب المشرقة فى انساب وتاريخ و تراجم الاسرة العلوية الزاهرة، السيد مهدى الرجائى، مكتبة آيةالله المرعشى النجفى، قم، 1390ش.
- كشف الغمّة فى معرفة الائمة، على بن عيسى الاربلى، دار الاضواء، بيروت، 1405ق.
- مستدركات علم رجال الحديث، على النمازى الشاهرودى، مؤسسة النشر الاسلامى، قم، 1425ق.
- مراقد المعارف، محمد حرزالدين، تحقيق محمدحسين حرزالدين، سعيد بن جبير، قم، 2007م.
- الكافى، محمد بن يعقوب الكلينى، تصحيح على اكبر الغفارى، دار الكتب الاسلامية، تهران.
- عيون اخبار الرضا(ع)، الصدوق، تحقيق حسين اعلمى، موسسه الاعلمى، بيروت، 1404 ه. ق. باترجمه علىاكبر غفارى.
- تنقيح المقال فى علم الرجال، عبدالله المامقانى، تحقيق و استدراك محيىالدين المامقانى، مؤسسة آل البيت(ع) لإحياء التراث، قم، 1426ق.
- بحارالانوار، محمدباقر المجلسى، مؤسسة الوفاء، بيروت، 1403ق.
- منتهى الآمال، شيخ عباس قمى، هجرت، قم، 1380ش.
- تحفة الاحباب فى نوادر آثار الأصحاب، شيخ عباس قمى، تحقيق سيد جعفر حسينى و على محدثزاده، دارالكتب الاسلاميّة، تهران، 1370ش.
- بدر فروزان، عباس فيض، قم، 1322ق.
- الجامع لرواة وأصحاب الامام الرضا(ع)، كنگره امام رضا (ع)، مشهد، 1378ش.
- حياة الامام موسى بن جعفر(ع)، باقر شريف قرشى، المكتبة الحيدرية، النجف، 1390ق.
- رجال السيد بحرالعلوم (الفوائد الرجالية)، السيد محمد مهدى بحرالعلوم، تحقيق محمد صادق بحرالعلوم و حسين بحرالعلوم، مكتبة العلمين، النجف، 1385ق.