ایوان العلماء (آستان علوی): تفاوت میان نسخه‌ها
(←بنا) |
(اصلاح نویسه‌های عربی، اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح ارقام) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش|ماه=[[مهر]]|روز=[[۲۷]]|سال=[[۱۳۹۸]]|کاربر=Abbasahmadi1363 }} | {{در دست ویرایش|ماه=[[مهر]]|روز=[[۲۷]]|سال=[[۱۳۹۸]]|کاربر=Abbasahmadi1363 }} | ||
==موقعیت== | ==موقعیت== | ||
ایوان العلماء، در شمال [[آستان مقدس امام علی(ع)|حرم امام علی(ع)]]،<ref name=":0"> | ایوان العلماء، در شمال [[آستان مقدس امام علی(ع)|حرم امام علی(ع)]]،<ref name=":0">سیمای نجف اشرف، ص١۴١.</ref> در مرکز ضلع شمالی رواق و مُشرف بر [[صحن شریف (آستان علوی)|صحن شریف]] قرار دارد. این ایوان، روبه‌روی [[مرقد سید محمد کاظم یزدی|مقبره سید محمد کاظم یزدی]]، در نزدیکی باب شیخ طوسی واقع شده است.<ref name=":1">جلوه‌هایی از روضۀ علوی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱، ص۱۴۵.</ref> تکیه بکتاشیه، یادگار [[بنی عثمان|دوره عثمانی]]، سمت غربی این ایوان بوده است.<ref>همسفر، ص۸۰.</ref> | ||
==علت نامگذاری== | ==علت نامگذاری== | ||
این ایوان، به | این ایوان، به ایوان العلما نامیده شد، زیرا تعدادی از عالمان در آن و یا مقابل آن به خاک سپرده شده‌اند؛ برخی از عالمان مشهور مدفون در این ایوان، عبارت‌اند از: احمد بن اسماعیل جزایری، صاحب کتاب، «قلائد الدرر فی بیان آیات الاحکام بالأثر» (م.۱۱۵۱ق) محمد مهدی نراقی، نویسنده جامع السعادات (م.۱۲۰۹ق) و فرزندش احمد نراقی، نویسنده کتاب المستند (م.۱۲۴۵ق)، سید علی داماد (م.۱۳۳۶ق).<ref name=":1" /> | ||
==بنا== | ==بنا== | ||
این ایوان، از آثار دوره [[آل بویه|آل | این ایوان، از آثار دوره [[آل بویه|آل بویه]] بوده و در [[دوره صفوی]] تجدید بنا و در دور نادری به طور کامل کاشی کاری شد که امروزه به همان حال باقی است و پیشینه آن از دیگر بخش‌های حرم بیشتر است. روی کاشی آن، قصیده‌ای از قوام الدین در ۱۶ بیت، به خط کمال‌الدین حسینی گلستانه اصفهانی دیده می‌شود که بیت آغازین آن چنین است:<ref name=":0" /> | ||
{{شعر| | {{شعر|یا رب خیر المرسلین|سلم علی نوح الامین}} | ||
<br /> | <br /> | ||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
{{برگرفتگی | {{برگرفتگی | ||
| پیش از لینک = [http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1438/1/79 کتاب همسفر]، جمعی از نویسندگان، مشعر، تهران، ۱۳۹۴ش. و مقاله | | پیش از لینک = [http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1438/1/79 کتاب همسفر]، جمعی از نویسندگان، مشعر، تهران، ۱۳۹۴ش. و مقاله | ||
| منبع = | | منبع = جلوه‌هایی از روضۀ علوی، | ||
| پس از لینک = ناصر غروی، ترجمه محسن سلامی، فصلنامه فرهنگ زیارت، | | پس از لینک = ناصر غروی، ترجمه محسن سلامی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره اول، زمستان ۸۸، ص ۱۴۵ | ||
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/929/1/121 | | لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/929/1/121 | ||
}} | }} | ||
*''' | *'''سیمای نجف اشرف'''، سعید بابایی، سازمان تبلیغات اسلامی، تهران، ۱۳۷۶ش. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]] | |||
نسخهٔ ۱۹ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۴۰
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:Abbasahmadi1363 در تاریخ ۲۷ مهر ۱۳۹۸ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
موقعیت
ایوان العلماء، در شمال حرم امام علی(ع)،[۱] در مرکز ضلع شمالی رواق و مُشرف بر صحن شریف قرار دارد. این ایوان، روبه‌روی مقبره سید محمد کاظم یزدی، در نزدیکی باب شیخ طوسی واقع شده است.[۲] تکیه بکتاشیه، یادگار دوره عثمانی، سمت غربی این ایوان بوده است.[۳]
علت نامگذاری
این ایوان، به ایوان العلما نامیده شد، زیرا تعدادی از عالمان در آن و یا مقابل آن به خاک سپرده شده‌اند؛ برخی از عالمان مشهور مدفون در این ایوان، عبارت‌اند از: احمد بن اسماعیل جزایری، صاحب کتاب، «قلائد الدرر فی بیان آیات الاحکام بالأثر» (م.۱۱۵۱ق) محمد مهدی نراقی، نویسنده جامع السعادات (م.۱۲۰۹ق) و فرزندش احمد نراقی، نویسنده کتاب المستند (م.۱۲۴۵ق)، سید علی داماد (م.۱۳۳۶ق).[۲]
بنا
این ایوان، از آثار دوره آل بویه بوده و در دوره صفوی تجدید بنا و در دور نادری به طور کامل کاشی کاری شد که امروزه به همان حال باقی است و پیشینه آن از دیگر بخش‌های حرم بیشتر است. روی کاشی آن، قصیده‌ای از قوام الدین در ۱۶ بیت، به خط کمال‌الدین حسینی گلستانه اصفهانی دیده می‌شود که بیت آغازین آن چنین است:[۱]
|
پانوشت
منابع
این مقاله برگرفته از کتاب همسفر، جمعی از نویسندگان، مشعر، تهران، ۱۳۹۴ش. و مقاله جلوه‌هایی از روضۀ علوی، ناصر غروی، ترجمه محسن سلامی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره اول، زمستان ۸۸، ص ۱۴۵ است.
- سیمای نجف اشرف، سعید بابایی، سازمان تبلیغات اسلامی، تهران، ۱۳۷۶ش.