سید جعفر اعرجی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←پانوشت) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
ابوعبدالله جعفر حسینی اعرجی، بن سید محمد، بن جعفر، بن راضی، بن حسن، بن مرتضی، بن شرف‌الدین، بن نصرالله، بن زرزور، بن ناصر، بن منصور، بن ابی‌الفضل، بن موسی عمادالدین، بن علی، بن ابی الحسن محمد، بن ابی علی حسن، بن رجب، بن طالب، بن عمار، بن مفضل، بن محمد الصالح، بن احمد البننّ، بن محمد الاشتر، بن عبیدالله، بن علی، بن عبیدالله، بن علی الصلاح (مدفون در ایلام)، بن عبیدالله، بن الحسین الاصغر، بن الامام سید الساجدین علی بن الحسین بن علی بن ابی طالب(ع). | ابوعبدالله جعفر حسینی اعرجی، بن سید محمد، بن جعفر، بن راضی، بن حسن، بن مرتضی، بن شرف‌الدین، بن نصرالله، بن زرزور، بن ناصر، بن منصور، بن ابی‌الفضل، بن موسی عمادالدین، بن علی، بن ابی الحسن محمد، بن ابی علی حسن، بن رجب، بن طالب، بن عمار، بن مفضل، بن محمد الصالح، بن احمد البننّ، بن محمد الاشتر، بن عبیدالله، بن علی، بن عبیدالله، بن علی الصلاح (مدفون در ایلام)، بن عبیدالله، بن الحسین الاصغر، بن الامام سید الساجدین علی بن الحسین بن علی بن ابی طالب(ع). | ||
<br />{{پانویس}} | <br /> | ||
==پانویس== | |||
{{پانویس}} | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
نسخهٔ ۷ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۲۳:۱۷
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:Abbasahmadi1363 در تاریخ ۱۶ آبان ۱۳۹۸ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
ولادت
سید جعفر اعرجی، در سال 1274ق. در شهر کاظمین، زاده شده و در همان سال پدر وی درگذشت.[۱]
تبار
سلسله نسب او، با 28 واسطه به امام سجاد(ع) می‌رسد،[۲] که عبارت است از:
ابوعبدالله جعفر حسینی اعرجی، بن سید محمد، بن جعفر، بن راضی، بن حسن، بن مرتضی، بن شرف‌الدین، بن نصرالله، بن زرزور، بن ناصر، بن منصور، بن ابی‌الفضل، بن موسی عمادالدین، بن علی، بن ابی الحسن محمد، بن ابی علی حسن، بن رجب، بن طالب، بن عمار، بن مفضل، بن محمد الصالح، بن احمد البننّ، بن محمد الاشتر، بن عبیدالله، بن علی، بن عبیدالله، بن علی الصلاح (مدفون در ایلام)، بن عبیدالله، بن الحسین الاصغر، بن الامام سید الساجدین علی بن الحسین بن علی بن ابی طالب(ع).
پانویس
منابع
این مقاله برگرفته از مقاله زندگانی علمی سید جعفر اعرجی، ناصرالدین انصاری قمی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره پانزدهم و شانزدهم، تابستان و پاییز 1392، ص۱۸۵ است.