کوه عیر: تفاوت میان نسخه‌ها
(←ویژگی) |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات بنای مذهبی | |||
| تصویر = جبل عیر.jpg | |||
| مکان = در جنوب [[مدینه]] و در شرق [[وادی عقیق]] و منطقه [[ابیار علی]]، نزدیک مسجد شجره. | |||
| نام‌های دیگر = عایر، عیر الوارد | |||
}} | |||
'''عَیر''' یا '''عایِر'''، کوهی است در جنوب [[مدینه]] و در شرق [[وادی عقیق]]، نزدیک مسجد شجره، که [[حضرت محمد(ص)]] آن را یکی از حدود حرم [[مدینه]] دانسته است. | |||
==نام== | ==نام== | ||
واژه عَیر، به معنی خر چموش و وحشی است.<ref>قاموس المحیط، ص 574.</ref> گفته شده این خر، از آنِ مویلع کافر بوده که مورد خشم خدا قرار گرفته و خدا بر قنات یا ملک او آتشی زده، آن را سوزانده است.<ref>الامکنه و المیاه و الجبال و الآثار'''،''' ج1، ص44؛ الاماکن و ما اتفق لفظه و افترق مسماه من الامکنه'''،''' ص169؛ معجم البلدان، ج4، ص172</ref>< | واژه عَیر، به معنی خر چموش و وحشی است.<ref>قاموس المحیط، ص 574.</ref> گفته شده این خر، از آنِ مویلع کافر بوده که مورد خشم خدا قرار گرفته و خدا بر قنات یا ملک او آتشی زده، آن را سوزانده است.<ref>الامکنه و المیاه و الجبال و الآثار'''،''' ج1، ص44؛ الاماکن و ما اتفق لفظه و افترق مسماه من الامکنه'''،''' ص169؛ معجم البلدان، ج4، ص172</ref> به گمانِ برخی، علت نامگذاری آن به عیر، شباهت پشت و کمر این کوه به پشت خر وحشی است.<ref>معالم المدینة المنورة بین العمارة و التاریخ، ج۱، ص۳۴۱.</ref> | ||
به کوه عیر، عایِر نیز گفته شده است.<ref>تاریخ معالم المدینة المنورة قدیما و حدیثا، ص۳۲۲ و ۳۳۹.</ref> | |||
==مکان== | ==مکان== | ||
کوه عیر، در جنوب [[مدینه]] و در شرق [[وادی عقیق]] و منطقه [[آبار علی]]، نزدیک مسجد شجره است.<ref name=":0">معالم المدینه المنوره بین العمارة و التاریخ، ج۱، ص۳۵۵.</ref> | |||
==ویژگی== | ==ویژگی== | ||
کوه عیر کوه بزرگی است، که طول آن پنج و نیم کیلومتر و عرض آن از یک و نیم تا سه و نیم کیلومتر و ارتفاع آن سیصد متر از سطح دریا است.<ref name=":0" /> | کوه عیر کوه بزرگی است، که طول آن پنج و نیم کیلومتر و عرض آن از یک و نیم تا سه و نیم کیلومتر و ارتفاع آن سیصد متر از سطح دریا است.<ref name=":0" /> بخشی از این کوه، دارای آب فراوانی است. | ||
==حدّ حرم مدینه== | ==حدّ حرم مدینه== | ||
این کوه، حدّ حرم مدینه است. بر پایه روایتی، [[حضرت محمد(ص)]] مدینه را حرمی میان دو کوه عیر و ثَوْر دانسته است.{{یادداشت|المَدِینَة حَرَمٌ مَا بَیْنَ عَیْرٍ إلى ثَوْر.}}<ref>دعائم الإسلام و ذکر الحلال و الحرام و القضایا و الاحکام، ج1، ص295؛ دلائل النبوه، ج7، ص227 ؛ مجمع البلدان، ج2، ص87</ref> | این کوه، حدّ حرم مدینه است. بر پایه روایتی، [[حضرت محمد(ص)]] مدینه را حرمی میان دو کوه عیر و ثَوْر دانسته است.{{یادداشت|المَدِینَة حَرَمٌ مَا بَیْنَ عَیْرٍ إلى ثَوْر.}}<ref>دعائم الإسلام و ذکر الحلال و الحرام و القضایا و الاحکام، ج1، ص295؛ دلائل النبوه، ج7، ص227 ؛ مجمع البلدان، ج2، ص87</ref> | ||
== دو کوه به نام عیر == | ==دو کوه به نام عیر== | ||
در جنوب و نزدیک کوه عیر، کوه دیگری است که آن نیز به نام عیر شناخته می‌شود. برای تشخیص دادن بین آن دو، به کوه اول، عیر الوارد و به کوه دیگر عیر الصادر گفته می‌شود.<ref>مراصد الاطلاع علی اسماع الامکنه و البقاع، ج۲، ص۹۷۴ ؛ فتح الباری، ج۱، ص۴۵۱ ؛ وفاء الوفا بأخبار دارالمصطفی، ج۱، ص۷۸؛ معالم المدینه المنورة بین العمارة و التاریخ، ج۱، ص۳۴۱.</ref> | |||
==پانوشت== | ==پانوشت== | ||
| خط ۲۷: | خط ۳۶: | ||
*'''الاماکن و ما اتفق لفظه و افترق مسماه من الامکنه'''، محمد بن موسی '''حازمی'''، بی‌نا، بی جا، بی تا. | *'''الاماکن و ما اتفق لفظه و افترق مسماه من الامکنه'''، محمد بن موسی '''حازمی'''، بی‌نا، بی جا، بی تا. | ||
*'''الامکنه و المیاه و الجبال و الآثار'''، نصر بن عبدالله اسکندری، مرکز الملک فیصل للبحوث و الدراسات الاسلامیه، ریاض، ۱۴۲۵ق. | *'''الامکنه و المیاه و الجبال و الآثار'''، نصر بن عبدالله اسکندری، مرکز الملک فیصل للبحوث و الدراسات الاسلامیه، ریاض، ۱۴۲۵ق. | ||
*'''تاريخ معالم المدينة المنورة قديما و حديثا'''، احمد ياسين احمد خیاری، عامه، عربستان، 1419ق. | |||
*'''الدر الثمین فی معالم دار الرسول الامین'''، محمدامین شنطیقی، مؤسسه علوم قرآن، بیروت. | *'''الدر الثمین فی معالم دار الرسول الامین'''، محمدامین شنطیقی، مؤسسه علوم قرآن، بیروت. | ||
*'''دعائم الإسلام و ذکر الحلال و الحرام و القضایا و الاحکام'''، قاضی نعمان، موسسة آل البیت، قم، ۱۳۸۵ش. | *'''دعائم الإسلام و ذکر الحلال و الحرام و القضایا و الاحکام'''، قاضی نعمان، موسسة آل البیت، قم، ۱۳۸۵ش. | ||
*'''دلائل النبوه'''، احمد بیهقی، دارالکتب العلمیه، بیروت، ۱۴۰۵ق. | *'''دلائل النبوه'''، احمد بیهقی، دارالکتب العلمیه، بیروت، ۱۴۰۵ق. | ||
*'''فتح الباری'''، احمد بن حجر عسقلانی، دارالمکتب العلمیه، بیروت، ۱۴۲۴ق. | |||
*'''قاموس المحیط'''، مجدالدین فیروز آبادی، المیریه، مصر، ۱۴۰۲ق. | *'''قاموس المحیط'''، مجدالدین فیروز آبادی، المیریه، مصر، ۱۴۰۲ق. | ||
*'''مراصد الاطلاع علی اسماع الامکنه و البقاع'''، صفی الدین ابن عبد الحق بغدادی، دارالجیل، بیروت، ۱۴۱۲ق. | |||
*'''المعالم الأثيرة فى السنة و السيرة'''، محمد محمد حسن شراب، دار الشاميه-دار القلم، بيروت-دمشق، 1411ق. | *'''المعالم الأثيرة فى السنة و السيرة'''، محمد محمد حسن شراب، دار الشاميه-دار القلم، بيروت-دمشق، 1411ق. | ||
*'''معالم المدینه المنوره بین العمارة و التاریخ'''، عبدالعزیز کعکی، دار المکتبة الهلال، بیروت ۱۴۱۹ق. | *'''معالم المدینه المنوره بین العمارة و التاریخ'''، عبدالعزیز کعکی، دار المکتبة الهلال، بیروت ۱۴۱۹ق. | ||
*'''معجم البلدان'''، یاقوت حموی، دار صادر، بیروت، ۱۹۹۵م. | *'''معجم البلدان'''، یاقوت حموی، دار صادر، بیروت، ۱۹۹۵م. | ||
{{پایان}}<br /> | {{پایان}}<br /> | ||
نسخهٔ ۲۵ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۴:۳۹
 | |
| اطلاعات اوليه | |
|---|---|
| مکان | در جنوب مدینه و در شرق وادی عقیق و منطقه ابیار علی، نزدیک مسجد شجره. |
| نام‌های دیگر | عایر، عیر الوارد |
عَیر یا عایِر، کوهی است در جنوب مدینه و در شرق وادی عقیق، نزدیک مسجد شجره، که حضرت محمد(ص) آن را یکی از حدود حرم مدینه دانسته است.
نام
واژه عَیر، به معنی خر چموش و وحشی است.[۱] گفته شده این خر، از آنِ مویلع کافر بوده که مورد خشم خدا قرار گرفته و خدا بر قنات یا ملک او آتشی زده، آن را سوزانده است.[۲] به گمانِ برخی، علت نامگذاری آن به عیر، شباهت پشت و کمر این کوه به پشت خر وحشی است.[۳]
به کوه عیر، عایِر نیز گفته شده است.[۴]
مکان
کوه عیر، در جنوب مدینه و در شرق وادی عقیق و منطقه آبار علی، نزدیک مسجد شجره است.[۵]
ویژگی
کوه عیر کوه بزرگی است، که طول آن پنج و نیم کیلومتر و عرض آن از یک و نیم تا سه و نیم کیلومتر و ارتفاع آن سیصد متر از سطح دریا است.[۵] بخشی از این کوه، دارای آب فراوانی است.
حدّ حرم مدینه
این کوه، حدّ حرم مدینه است. بر پایه روایتی، حضرت محمد(ص) مدینه را حرمی میان دو کوه عیر و ثَوْر دانسته است.[یادداشت ۱][۶]
دو کوه به نام عیر
در جنوب و نزدیک کوه عیر، کوه دیگری است که آن نیز به نام عیر شناخته می‌شود. برای تشخیص دادن بین آن دو، به کوه اول، عیر الوارد و به کوه دیگر عیر الصادر گفته می‌شود.[۷]
پانوشت
- ↑ قاموس المحیط، ص 574.
- ↑ الامکنه و المیاه و الجبال و الآثار، ج1، ص44؛ الاماکن و ما اتفق لفظه و افترق مسماه من الامکنه، ص169؛ معجم البلدان، ج4، ص172
- ↑ معالم المدینة المنورة بین العمارة و التاریخ، ج۱، ص۳۴۱.
- ↑ تاریخ معالم المدینة المنورة قدیما و حدیثا، ص۳۲۲ و ۳۳۹.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ معالم المدینه المنوره بین العمارة و التاریخ، ج۱، ص۳۵۵.
- ↑ دعائم الإسلام و ذکر الحلال و الحرام و القضایا و الاحکام، ج1، ص295؛ دلائل النبوه، ج7، ص227 ؛ مجمع البلدان، ج2، ص87
- ↑ مراصد الاطلاع علی اسماع الامکنه و البقاع، ج۲، ص۹۷۴ ؛ فتح الباری، ج۱، ص۴۵۱ ؛ وفاء الوفا بأخبار دارالمصطفی، ج۱، ص۷۸؛ معالم المدینه المنورة بین العمارة و التاریخ، ج۱، ص۳۴۱.
- ↑ المَدِینَة حَرَمٌ مَا بَیْنَ عَیْرٍ إلى ثَوْر.
منابع
این مقاله برگرفته از مقاله بررسی جغرافیای طبیعی مدینه یحیی جهانگیری و علی اصغر کریم خانی، فصلنامه میقات حج، دوره ۲۶، ش۱۰۳، بهار ۱۳۹۷، ص۷۹–۱۰ است.
- الاماکن و ما اتفق لفظه و افترق مسماه من الامکنه، محمد بن موسی حازمی، بی‌نا، بی جا، بی تا.
- الامکنه و المیاه و الجبال و الآثار، نصر بن عبدالله اسکندری، مرکز الملک فیصل للبحوث و الدراسات الاسلامیه، ریاض، ۱۴۲۵ق.
- تاريخ معالم المدينة المنورة قديما و حديثا، احمد ياسين احمد خیاری، عامه، عربستان، 1419ق.
- الدر الثمین فی معالم دار الرسول الامین، محمدامین شنطیقی، مؤسسه علوم قرآن، بیروت.
- دعائم الإسلام و ذکر الحلال و الحرام و القضایا و الاحکام، قاضی نعمان، موسسة آل البیت، قم، ۱۳۸۵ش.
- دلائل النبوه، احمد بیهقی، دارالکتب العلمیه، بیروت، ۱۴۰۵ق.
- فتح الباری، احمد بن حجر عسقلانی، دارالمکتب العلمیه، بیروت، ۱۴۲۴ق.
- قاموس المحیط، مجدالدین فیروز آبادی، المیریه، مصر، ۱۴۰۲ق.
- مراصد الاطلاع علی اسماع الامکنه و البقاع، صفی الدین ابن عبد الحق بغدادی، دارالجیل، بیروت، ۱۴۱۲ق.
- المعالم الأثيرة فى السنة و السيرة، محمد محمد حسن شراب، دار الشاميه-دار القلم، بيروت-دمشق، 1411ق.
- معالم المدینه المنوره بین العمارة و التاریخ، عبدالعزیز کعکی، دار المکتبة الهلال، بیروت ۱۴۱۹ق.
- معجم البلدان، یاقوت حموی، دار صادر، بیروت، ۱۹۹۵م.