طواف نساء: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
===در حج=== | ===در حج=== | ||
حاجیان پس از مناسک منا در روز عید قربان، از احرام خارج شده و با لباس دوخته به مکه رفته و اعمال مکه را انجام می‌دهند. آخرین عمل از اعمال مکه طواف نساء و نماز آن است. <ref>حج و عمره در آینه فقه مقارن، ص۱۹۳.</ref> | حاجیان پس از مناسک منا در روز عید قربان، از احرام خارج شده و با لباس دوخته به مکه رفته و اعمال مکه را انجام می‌دهند. آخرین عمل از اعمال مکه طواف نساء و نماز آن است. <ref>حج و عمره در آینه فقه مقارن، ص۱۹۳.</ref> به نظر شیعیان، واجب است حاجی اين اعمال را در ماه ذى‌‌حجه به پايان ببرد؛ ولی انجام دادن آن در ايام تشريق مستحب است.<ref>مناسك حج محشّى، ۱۳۸۲ش، ص۴۶۴ .</ref> | ||
مذاهب چهارگانه اهل سنت، منكر طواف نساء هستند و از آن، نه به عنوان واجب و نه به عنوان مستحب نام نبرده‌اند.<ref name=":1">الهداية (فقه حنفى)، المصادر الفقهيه، ج ١٠، ص ٢٧٨؛ الكافى فى فقه اهل المدينه (فقه مالكى)، المصادرالفقهيه، ج ١٠، ص ۵٠۵؛ بداية الاجتهاد، ج ١، ص ٣۴۴؛ الكافى لابن قدامه، المصادر الفقهيه، ج ١١، ص ١٠۴٠؛ درآمدی بر فقه مقارن، ص۳۷۱، به نقل از المهذب (فقه شافعى)، المصادر الفقهيه، ج ١١، ص ٩٠۴.</ref> | مذاهب چهارگانه اهل سنت، منكر طواف نساء هستند و از آن، نه به عنوان واجب و نه به عنوان مستحب نام نبرده‌اند.<ref name=":1">الهداية (فقه حنفى)، المصادر الفقهيه، ج ١٠، ص ٢٧٨؛ الكافى فى فقه اهل المدينه (فقه مالكى)، المصادرالفقهيه، ج ١٠، ص ۵٠۵؛ بداية الاجتهاد، ج ١، ص ٣۴۴؛ الكافى لابن قدامه، المصادر الفقهيه، ج ١١، ص ١٠۴٠؛ درآمدی بر فقه مقارن، ص۳۷۱، به نقل از المهذب (فقه شافعى)، المصادر الفقهيه، ج ١١، ص ٩٠۴.</ref> | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
مذاهب چهارگانه اهل سنت، منكر طواف نساء هستند و از آن، نه به عنوان واجب و نه به عنوان مستحب نام نبرده‌اند.<ref name=":1" /> و زنان را با طواف زيارت حلال مى‌شمارند.<ref name=":1" /> | مذاهب چهارگانه اهل سنت، منكر طواف نساء هستند و از آن، نه به عنوان واجب و نه به عنوان مستحب نام نبرده‌اند.<ref name=":1" /> و زنان را با طواف زيارت حلال مى‌شمارند.<ref name=":1" /> | ||
<br /> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۱۱ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۲۰:۵۵
مفهوم‌شناسی
طواف به معنای و نساء به معنای زنان است. دلیل نامگذاری آن، حلال شدن زن و مرد پس از انجام این طواف است. در فقه شیعه، پس از احرام و پیش از طواف نساء، زن و مرد بر هم حرام بوده و آمیزش و التذاذ جنسی جایز نیست.
به فتوای فقیهان شیعه، در عمره مفرده و اقسام سه‌گانه حج، واجب است طواف نساء انجام شود و با انجام آن، زنان حلال مى‌شوند.[۱]
به باور شیعه، پس از طواف نساء و نماز آن، زن و شوهر بر يكديگر حلال مى‌شوند.[۲]
به نظر شیعه، طواف نساء از واجبات حج و عمره است و بر تمام حجاج و معتمران به عمرۀ مفرده؛ اعم از مرد، زن، بالغ و غير بالغ، واجب است كه در پايان مناسك آن را انجام دهند.[۳]
طواف نساء و نماز آن، با ساير طواف‌ها و نمازهاى آن‌ها، جز در نيت تفاوتى ندارد.[۳]
كيفيت طواف نساء و نماز آن، مانند طواف عمره و نماز آن است، ولى بايد به نيت طواف نساء و نماز طواف نساء بجا آورده شود. طواف نساء و نماز آن، اختصاص به مردان ندارد، بلكه بر تمامى كسانى كه حج يا عمره مفرده بجا مى‌آورند واجب است.[۴]
عمره تمتع طواف نساء و نماز آن را ندارد.[۵]
زمان
در عمره مفرده
طواف نساء و نماز آن، آخرین عمل از اعمال عمره مفرده است و پس از تقصیر انجام می‌شود.ئ
در حج
حاجیان پس از مناسک منا در روز عید قربان، از احرام خارج شده و با لباس دوخته به مکه رفته و اعمال مکه را انجام می‌دهند. آخرین عمل از اعمال مکه طواف نساء و نماز آن است. [۶] به نظر شیعیان، واجب است حاجی اين اعمال را در ماه ذى‌‌حجه به پايان ببرد؛ ولی انجام دادن آن در ايام تشريق مستحب است.[۷]
مذاهب چهارگانه اهل سنت، منكر طواف نساء هستند و از آن، نه به عنوان واجب و نه به عنوان مستحب نام نبرده‌اند.[۸]
حلال شدن زن و مرد
فرد عمره گزار با تقصير از احرام خارج مى‌شود ، ليكن هنوز مباشرت باهمسرش بر اوحرام است و با انجام طواف نساء ونمازطواف نساء ، اين حرمت نيز پايان مى‌پذيرد.[۹]
بنا به نظر شیعیان، طواف نساء و نماز آن آخرین عمل از اعمال عمره مفرده است.[۱۰]
مذاهب چهارگانه اهل سنت، منكر طواف نساء هستند و از آن، نه به عنوان واجب و نه به عنوان مستحب نام نبرده‌اند.[۸] و زنان را با طواف زيارت حلال مى‌شمارند.[۸]
پانویس
- ↑ مناسك محشى، صص۵٠٨-۵٠۶.
- ↑ درسنامه مناسک حج، ص۸۱.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ مناسك محشى، صص ۴۶۶ - ۴۶٢؛ الدروس الشرعيه، ج ١، صص ۴۵ - ۴۵٨؛ تذكرة الفقها، ج٨، صص ٣۵۴ و ٣۵٣.
- ↑ درسنامه مناسک حج، ص۸۰.
- ↑ درسنامه مناسک حج، ص۹۹.
- ↑ حج و عمره در آینه فقه مقارن، ص۱۹۳.
- ↑ مناسك حج محشّى، ۱۳۸۲ش، ص۴۶۴ .
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ الهداية (فقه حنفى)، المصادر الفقهيه، ج ١٠، ص ٢٧٨؛ الكافى فى فقه اهل المدينه (فقه مالكى)، المصادرالفقهيه، ج ١٠، ص ۵٠۵؛ بداية الاجتهاد، ج ١، ص ٣۴۴؛ الكافى لابن قدامه، المصادر الفقهيه، ج ١١، ص ١٠۴٠؛ درآمدی بر فقه مقارن، ص۳۷۱، به نقل از المهذب (فقه شافعى)، المصادر الفقهيه، ج ١١، ص ٩٠۴.
- ↑ جامع المقاصد، ج٣، ص٢۵٨؛ حج و عمره در آینه فقه مقارن، ص۱۸۴.
- ↑ درآمدی بر فقه مقارن، ص۳۸۲.
منابع
- تذکرة الفقهاء، علّامهٔ حلی، حسن بن یوسف بن مطهر، قم، مؤسسة آل البیت لاحیاء التراث، چاپ اول، ۱۴۲۲ق.
- جامع المقاصد، الشيخ على بن الحسين الكركى، قم، مؤسسه آل البيت، چاپ اول، ١۴٠٨ق.
- الدروس الشرعيه في فقه الاماميه، شهید اول، شیخ محمد بن مکی العاملی، قم، مؤسسة النشر الاسلامى، چاپ دوم، ١۴١٧ق.
- الروضة البهیه فی شرح اللمعة الدمشقیه، الشهید الثانی، شیخ زین‌الدین العاملی، قم، مجمع الفکر الاسلامی، چاپ اول، ۱۴۲۴ق.
- الکافی فی فقه ابن حنبل (الفقه الحنبلی)، ابن قدامه، عبداللّٰه بن احمد، المصادر الفقهیه، بیروت، چاپ اول، ۱۴۲۲ق.
- الکافی فی فقه اهل المدینه، النمری القرطبی، یوسف بن عبداللّٰه (الفقه‌المالکی)، بیروت، چاپ اول، ۱۴۲۲ق.
- مناسک حج با حواشی مراجع، امام خمینی، سید روح اللّٰه، تهران، نشر مشعر، ۱۳۸۵ش.
- مناسك حج محشّى، قم، مركز تحقيقات حج، چاپ هفتم ، تابستان ۱۳۸۲ش.
- الهدایه (الفقه الحنبلی)، المرغینانی، علی ابن ابی تیر، بیروت، چاپ اول، ۱۴۲۲ق.