آیه ۳۴ سوره حج: تفاوت میان نسخهها
خط ۶: | خط ۶: | ||
== شرح واژگان == | == شرح واژگان == | ||
واژه «منسك» از ريشه نَسْك است كه با توجه به ساختار مصدرى آن به معناى مطلق عبادت و | واژه «منسك» از ريشه نَسْك است كه با توجه به ساختار مصدرى آن به معناى مطلق عبادت و وسيله تقرب است؛<ref>مقاییس اللغه، ذیل واژه نسک؛ مفردات الفاظ قرآن، ذیل واژه نسک.</ref> چنانكه در آیه {{آیه|إِنَّ صَلاٰتِي وَ نُسُكِي وَ مَحْيٰايَ وَ مَمٰاتِي لِلّٰهِ رَبِّ الْعٰالَمِينَ | ||
}}<ref>سوره انعام، آیه ١۶٢.</ref> به همین معنا بهکار رفته است. سپس اين كلمه به اعمال حج اختصاص پيدا كرده است، چنانكه « نسيكة » در خصوص [[ذبیحه|ذبيحه]] به كار مىرود.<ref>درسنامه تفسر آیات حج، ص۳۸۰.</ref> | }}<ref>سوره انعام، آیه ١۶٢.</ref> به همین معنا بهکار رفته است. سپس اين كلمه به اعمال حج اختصاص پيدا كرده است، چنانكه « نسيكة » در خصوص [[ذبیحه|ذبيحه]] به كار مىرود.<ref>درسنامه تفسر آیات حج، ص۳۸۰.</ref> | ||
«اخبات» در اصل لغت به معناى دشت پهناور و آرامبخش است.<ref>المصباح المنیر، ذیل واژه خبت.</ref> | «اخبات» در اصل لغت به معناى دشت پهناور و آرامبخش است.<ref>المصباح المنیر، ذیل واژه خبت.</ref> احمد بن محمد فیومی، لغتشناسان، خبت را به معناى خضوع و خشوع نسبت به خدا دانسته است.<ref>المصباح المنیر، ذیل واژه خبت.</ref> به باور برخی، این معنا اشاره به کاربرد قرآنی این واژه دارد.<ref>درسنامه تفسیر آیات حج، ص۳۸۰.</ref> | ||
== چشمانداز == | == چشمانداز == | ||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/761 | | لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/761 | ||
}} | }}'''المصباح المنير'''، احمد بن محمد فيومى، قم، دارالهجرة، دوم، ١۴١۴ق. | ||
[[رده:آیه های مربوط به حج]] | [[رده:آیه های مربوط به حج]] |
نسخهٔ ۲ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۳۶
متن و ترجمه
﴿ | وَلِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنْسَكًا لِيَذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَى مَا رَزَقَهُمْ مِنْ بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ فَإِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَلَهُ أَسْلِمُوا وَبَشِّرِ الْمُخْبِتِينَ و برای هر امتی عبادتی ویژه قرار دادهایم [که مشتمل بر قربانی است] تا نام خدا را بر آنچه که از دامهای زبانبسته روزی آنان نموده ایم [به هنگام قربانی] ذکر کنند. پس [بدانید که] معبود شما خدای یکتاست؛ بنابراین فقط تسلیم او شوید. و فرمانبرداران فروتن را [به لطف و رحمت خدا] مژده ده. |
﴾ |
شرح واژگان
واژه «منسك» از ريشه نَسْك است كه با توجه به ساختار مصدرى آن به معناى مطلق عبادت و وسيله تقرب است؛[۱] چنانكه در آیه ﴿إِنَّ صَلاٰتِي وَ نُسُكِي وَ مَحْيٰايَ وَ مَمٰاتِي لِلّٰهِ رَبِّ الْعٰالَمِينَ ﴾[۲] به همین معنا بهکار رفته است. سپس اين كلمه به اعمال حج اختصاص پيدا كرده است، چنانكه « نسيكة » در خصوص ذبيحه به كار مىرود.[۳]
«اخبات» در اصل لغت به معناى دشت پهناور و آرامبخش است.[۴] احمد بن محمد فیومی، لغتشناسان، خبت را به معناى خضوع و خشوع نسبت به خدا دانسته است.[۵] به باور برخی، این معنا اشاره به کاربرد قرآنی این واژه دارد.[۶]
چشمانداز
محتوا
پانویس
منابع
المصباح المنير، احمد بن محمد فيومى، قم، دارالهجرة، دوم، ١۴١۴ق.