آیه ۳۳ سوره حج: تفاوت میان نسخه‌ها
(←محتوا) |
(←قربانی: ابرابزار) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
=== قربانی === | === قربانی === | ||
{{اصلی|قربانی}}در عبارت {{آیه| | {{اصلی|قربانی}}در عبارت {{آیه|لَکُمْ فِیهٰا مَنٰافِعُ إِلیٰ أَجَلٍ مُسَمًّی}} درباره مرجع ضمیر در «فیها» اختلاف نظر وجود دارد. بنا بر یکی از دیدگاه‌ها ضمیر به شعائر الله در آیه پیشین بازگشته و مراد از شعائر [[بدن|بُدن]] و [[هدی|هَدی]] است. در این صورت مقصود از منافع، شیر، بچه، پشم، سواری گرفتن و مانند آن است.<ref>درسنامه تفسیر آیات حج، ص۳۷۶.</ref> | ||
}} درباره مرجع ضمیر در «فیها» اختلاف نظر وجود دارد. بنا بر یکی از دیدگاه‌ها ضمیر به شعائر الله در آیه پیشین بازگشته و مراد از شعائر [[بدن|بُدن]] و [[هدی|هَدی]] است. در این صورت مقصود از منافع، شیر، بچه، پشم، سواری گرفتن و مانند آن است.<ref>درسنامه تفسیر آیات حج، ص۳۷۶.</ref> | |||
بنابراین معنای آیه اینگونه است: «برای شما در هدی تا مدتی معین (اجل مسمی) منافعی است». برخی منظور از «اجل مسمی» را زمان نحر و ذبح قربانی دانسته‌اند؛ به این معنا که همه منافع دنیوی هدی تا هنگام یکه نحر | بنابراین معنای آیه اینگونه است: «برای شما در هدی تا مدتی معین (اجل مسمی) منافعی است». برخی منظور از «اجل مسمی» را زمان نحر و ذبح قربانی دانسته‌اند؛ به این معنا که همه منافع دنیوی هدی تا هنگام یکه نحر یا ذبح نشده از کسانی است که قصد حج و خانه خدا را کرده‌اند.<ref>درسنامه تفسیر آیات حج، ص۳۷۷.</ref> در روایات نیز، استفاده از شیر هدی و سواری گرفتن از او جایز شمرده شده است.<ref>من لایحضره الفقیه، ج٢، ص۵٠۴.</ref> | ||
در ادامه آیه، عبارت {{آیه|ثُمَّ مَحِلُّهٰا | در ادامه آیه، عبارت {{آیه|ثُمَّ مَحِلُّهٰا إِلَی الْبَیْتِ الْعَتِیقِ}} به جایی که باید قربانی کشته شود اشاره دارد. درباره مراد «البیت العتیق» اختلاف نظر است. به باور بسیاری از مفسران منظور همه محدوده [[حرم مکی|حرم]] است.<ref>تفسیر کشاف، ج٣، ص١۵٧؛ تفسیر کبیر، ج٢٣، ص٣۴.</ref> | ||
}} به جایی که باید قربانی کشته شود اشاره دارد. درباره مراد «البیت العتیق» اختلاف نظر است. به باور بسیاری از مفسران منظور همه محدوده [[حرم مکی|حرم]] است.<ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۲۲ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۲۰:۰۸
آیه ۳۳ سوره حج، آیه‌ای از قرآن، که
متن و ترجمه
| ﴿ | لَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى ثُمَّ مَحِلُّهَا إِلَى الْبَيْتِ الْعَتِيقِ برای شما در دام‌های قربانی تا زمانی معین سودهایی است، [مانند سواری گرفتن و تغذیه از شیر و گوشت آنها] سپس جایگاه [فرود آمدنشان برای قربانی] به سوی خانه کهن [یعنی خانه کعبه] است. |
﴾ |
شرح واژگان
«أجل» به معناى مدت زمان مشخص است؛[۱] از این رو، وصف «مسمّى» در آیه ۳۳ سوره حج را براى تأكيد دانسته‌اند.[۲]
«مَحِلّ» از ریشه حَلّ يحِلّ (به كسر حاء) حَِلاً و حلالاً به معناى تحليل و حلال است. واژه «مَحِلّ» (به كسر حاء) به معناى زمان و مكان حلال شدن است.[۳]
محتوا
آیه ۳۳ سوره حج، به بيان اهميت قربانى، تعيين محدوده سودبرى، و تعيين زمان و مكان قربانى پرداخته است.
قربانی
در عبارت ﴿لَکُمْ فِیهٰا مَنٰافِعُ إِلیٰ أَجَلٍ مُسَمًّی﴾ درباره مرجع ضمیر در «فیها» اختلاف نظر وجود دارد. بنا بر یکی از دیدگاه‌ها ضمیر به شعائر الله در آیه پیشین بازگشته و مراد از شعائر بُدن و هَدی است. در این صورت مقصود از منافع، شیر، بچه، پشم، سواری گرفتن و مانند آن است.[۴]
بنابراین معنای آیه اینگونه است: «برای شما در هدی تا مدتی معین (اجل مسمی) منافعی است». برخی منظور از «اجل مسمی» را زمان نحر و ذبح قربانی دانسته‌اند؛ به این معنا که همه منافع دنیوی هدی تا هنگام یکه نحر یا ذبح نشده از کسانی است که قصد حج و خانه خدا را کرده‌اند.[۵] در روایات نیز، استفاده از شیر هدی و سواری گرفتن از او جایز شمرده شده است.[۶]
در ادامه آیه، عبارت ﴿ثُمَّ مَحِلُّهٰا إِلَی الْبَیْتِ الْعَتِیقِ﴾ به جایی که باید قربانی کشته شود اشاره دارد. درباره مراد «البیت العتیق» اختلاف نظر است. به باور بسیاری از مفسران منظور همه محدوده حرم است.[۷]
پانویس
منابع
المصباح المنير، احمد بن محمد فيومى، قم، دارالهجرة، دوم، ١۴١۴ق.
مفردات الفاظ القرآن، راغب اصفهانى، تحقيق صفوان عدنان داوودى، بيروت، دارالسامية، ١۴١٢ق.