میقات: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
خط ۲۷: خط ۲۷:


==منابع==
==منابع==
{{منابع}}
{{برگرفتگی
{{برگرفتگی
  | پیش از لینک =  
  | پیش از لینک =  

نسخهٔ ‏۶ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۷:۱۲

میقات، مکان‌های مشخصی است در عربستان که کسانی که قصد انجام عمره مفرده یا عمره تمتع را دارند در این مکان‌ها مُحرم می‌شوند. مکان میقات‌ها که در نزدیکی‌ شهر مکه و در مسیر‌های منتهی به این شهر قرار دارند، توسط پیامبر(ص) تعیین شده است. برای عمره تمتع که عمل اول حج تمتع است پنج میقات تعیین شده است: مسجد شجره، جحفه، یلملم، قرن المنازل و وادی عقیق.

ميقات حجّ تمتّع، مكه معظمه است و ميقات حج افراد و حجّ قران، يكى از مواقيت پنج‏گانه بالا مى‏باشد، ولى اگر شخص در مكه و يا در محلّى نزديك‏تر از ميقات به مكه باشد، منزلش ميقات او است كه در روايات از آن به «دويرة أهله» تعبير شده است.

و ميقات عمره مفرده، اگر حاجى در مكه باشد، ادنى الحلّ مى‏باشد و اگر خارج از حدود ميقات‏هاى پنج‏گانه باشد يكى از آن ميقات‏ها است و چنانچه داخل مواقيت ياد شده باشد، مخيّر است كه از يكى از آنها و يا از ادنى الحلّ محرم شود و ميقات كودكان، «فخّ» می‌باشد.

مفهوم‌شناسی و جایگاه

میقات، در لغت به معناى زمان انجام كار و نيز به معناى محلّ انجام آن آمده است و بنابراين، ميقات به معناى اول، اسم زمان و به معناى دوّم، اسم مكان مى‌باشد و در باب حج، به معناى دوم به كار مى‌رود.[۱] يعنى جايى كه حجاج محرم مى‌شوند.

ميقات‌هاى احرام، به وسيلۀ پيامبر(ص) تعيين گرديده است؛ چنانكه در صحيحۀ معاوية بن عمار است كه امام صادق(ع) فرمود: «از تماميت و كمال حج و عمره، احرام از ميقات‌هايى است كه پيامبر(ص) آنها را تعيين كرد و بايد جز با احرام از آن ميقات‌ها عبور نكنى».[۲]

در عمره

مقات‌های عمره تمتع عبارت است از:

برای کسانی که از میقات‌های یاد شده عبور نکنند، میقاتشان محاذی یکی از میقات‌های گفته شده است.

ميقات عمرۀ مفرده، اگر حاجى در مكه باشد، ادنى الحل است و اگر خارج از حدود ميقات‌هاى پنج‌گانه باشد، يكى از آن ميقات‌ها است و چنانچه داخل مواقيت ياد شده باشد، مخیر است كه از يكى از آنها و يا از ادنى الحلّ مُحرم شود و ميقات كودكان «فخّ» است.[۳]

در حج

میقات حج تمتع، شهر مکه است. میقات حج افراد و حج قران، یکی از مواقیت پنج‌گانه است؛ ولى اگر شخص در مكه و يا در محلّى نزديك‌تر از ميقات به مكه باشد،منزلش ميقات او است كه در روايات از آن به«دويرة أهله»تعبير شده است.

منابع

  1. لمعه،ج ٢،ص ٢٢٠
  2. وسائل الشيعة،ج ١١،ص ٣٠٧
  3. برگرفته از مصباح الناسكين،صص ٨۴ و ٨۵