افاضه از عرفات به مشعرالحرام: تفاوت میان نسخه‌ها
(ایجاد صفحه افاضه از عرفات به مشعرالحرام) |
جز (←پانویس) |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۰۱
به باور بیشتر فقیهان امامی،[۱] حنفی،[۲] شافعی[۳] و حنبلی[۴] زمان افاضه از عرفات، پس از غروب آفتاب روز عرفه است و افاضه از عرفات پیش از غروب آفتاب جایز نیست. در این میان، مالکیان وقوف در عرفات در بخشی از شب را نیز رکن حج قلمداد کرده‌اند و از این‌رو، افاضه پیش از غروب را موجب بطلان حج دانسته‌اند.[۵]
کفاره
دیدگاه مشهور فقیهان امامی، کفاره بیرون آمدن از عرفات پیش از غروب آفتاب، قربانی (بدنه) و در صورت ناتوانی از انجام آن، 18 روز روزه گرفتن است.[۶] [۷] البته اگر افاضه پیش از غروب آفتاب، به سبب ناآگاهی یا اشتباه صورت گیرد یا حج‌گزار پیش از غروب آفتاب به عرفات بازگردد، کفاره از عهده او برداشته می‌شود.[۸]
بر پایه فقه حنفی[۹] و حنبلی[۱۰] نیز افاضه پیش از غروب آفتاب کفاره دارد و در صورت بازگشت به عرفات پیش از غروب، از عهده فرد برداشته می‌شود. فقیهان شافعی پرداخت کفاره را در این فرض مستحب شمرده‌اند.[۱۱]
آداب
فقها برای افاضه از عرفات به مشعرالحرام آدابی برشمرده‌اند. از جمله ا. استغفار[۱۲] که در آیه 199 بقره/2 و احادیث[۱۳] سفارش شده است. ب. رعایت وقار و آرامش.[۱۴] ج. خواندن دعاهای ویژه.[۱۵] د. با هم خواندن نماز مغرب و عشا در مزدلفه. به باور فقیهان امامی[۱۶] و اهل سنت[۱۷] تاخیر ادای نماز مغرب از اول وقت و به جا آوردن آن در مزدلفه همراه با نماز عشا، سنت و مستحب است، حتی اگر تا رسیدن به مزدلفه یک چهارم شب گذشته باشد؛ چنان‌که امامیان بدان تصریح کرده‌اند.[۱۸] (← جمع بین صلاتین)
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ النهایه، طوسی، ص251؛ السرائر، ج1، ص521.
- ↑ نک: المبسوط، سرخسی، ج4، ص18؛ بدائع الصنائع، ج2، ص154.
- ↑ فتح العزیز، ج7، ص357-359؛ الحاوی الکبیر، ج4، ص174.
- ↑ الروض المریع، ج1، ص187-188.
- ↑ حاشیة الدسوقی، ج2، ص37.
- ↑ النهایه، طوسی، ص251؛ مختلف الشیعه، ج4، ص245.
- ↑ الکافی، ج4، ص68؛ مختلف الشیعه، ج4، ص245؛ تذکرة الفقهاء، ج8، ص188.
- ↑ منتهی المطلب، ج11، ص59؛ النخبه، ص168؛ ارشاد الاذهان، ج1، ص328.
- ↑ بدائع الصنائع، ج2، ص127.
- ↑ المغنی، ج3، ص436.
- ↑ فتح العزیز، ج7، ص364؛ المجموع، ج8، ص119.
- ↑ المقنعه، ص415؛ تذکرة الفقهاء، ج8، ص193.
- ↑ نک: الکافی، ج4، ص469؛ التهذیب، ج5، ص187.
- ↑ الحاوی الکبیر، ج4، ص174؛ تذکرة الفقهاء، ج8، ص193؛ المجموع، ج8، ص123.
- ↑ السرائر، ج1، ص588؛ سداد العباد، ص341؛ مستند الشیعه، ج12، ص231.
- ↑ تذکرة الفقهاء، ج8، ص194؛ جامع المقاصد، ج2، ص25.
- ↑ المغنی، ج3، ص437-438؛ حاشیة الدسوقی، ج2، ص44.
- ↑ المقنعه، ص416؛ السرائر، ج1، ص199؛ جامع المقاصد، ج2، ص25.