تاریخ انگاره شیعی زیارت (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
* '''بخش سوم''' که بزرگترین بخش اثر است درباره زیارت [[امام حسین]] [[کربلا]] است. گویا کتاب مزار ابن سعد در تحریر اولیه اش همین بخش را در بر می‌گرفته است و به زیارت امام حسین اختصاص داشته است و بعدا اشعری درباره زیارت دیگر امامان نیز مطالبی افزوده است. | * '''بخش سوم''' که بزرگترین بخش اثر است درباره زیارت [[امام حسین]] [[کربلا]] است. گویا کتاب مزار ابن سعد در تحریر اولیه اش همین بخش را در بر می‌گرفته است و به زیارت امام حسین اختصاص داشته است و بعدا اشعری درباره زیارت دیگر امامان نیز مطالبی افزوده است. | ||
* '''بخش چهارم''' به زیارت امامان بعد از امام حسین(ع) اختصاص دارد: امامان اطراف [[بغداد]] و [[امام رضا]](ع). ابن سعد در این فصل روایاتی را آورده که نشان دهد زیارت دیگر امامان هم به همان اندازه زیارت امام حسین فضیلت دارد. | * '''بخش چهارم''' به زیارت امامان بعد از امام حسین(ع) اختصاص دارد: امامان اطراف [[بغداد]] و [[امام رضا]](ع). ابن سعد در این فصل روایاتی را آورده که نشان دهد زیارت دیگر امامان هم به همان اندازه زیارت امام حسین فضیلت دارد. | ||
=== | ===المزار اشعری و تثبیت هویت شیعیان=== | ||
چنان که گفته شد، بدنه اصلی کتاب المزار ابن سعد، روایات مرتبط به زیارت [[امام حسین(ع)]] بوده است. او به ضرورت زیارت امام حسین(ع)، مبانی نظری زیارت و رفتارهای زیارتی مثل گریه برای امام پرداخته است. | چنان که گفته شد، بدنه اصلی کتاب المزار ابن سعد، روایات مرتبط به زیارت [[امام حسین(ع)]] بوده است. او به ضرورت زیارت امام حسین(ع)، مبانی نظری زیارت و رفتارهای زیارتی مثل گریه برای امام پرداخته است. | ||
به گفته نویسنده با توجه به عصر سعد بن عبدالله اشعری که عصر [[غیبت صغری]] و بحران‌های اعتقادی در پی آن است سعد به دنبال تثبیت هویت شیعیان است. از همین رو است که سعی می‌کند [[کوفه]] را همچون شهری زیارتی بشناساند<ref>تاریخ انگاره شیعی، ص ۱۶۸</ref> و به همین دلیل است که در کتابش به زیارت [[کربلا]] در [[روز عرفه]] تاکید می‌کند. با اینکه حج یک واجب شرعی است اما سعد | به گفته نویسنده با توجه به عصر سعد بن عبدالله اشعری که عصر [[غیبت صغری]] و بحران‌های اعتقادی در پی آن است سعد به دنبال تثبیت هویت شیعیان است. از همین رو است که سعی می‌کند [[کوفه]] را همچون شهری زیارتی بشناساند<ref>تاریخ انگاره شیعی، ص ۱۶۸</ref> و به همین دلیل است که در کتابش به زیارت [[کربلا]] در [[روز عرفه]] تاکید می‌کند. با اینکه حج یک واجب شرعی است اما سعد بر آن است که در روز عرفه وقوف در صحرای [[کربلا]] برای هر کس که [[استطاعت]] حج ندارد یا قبلا حج گزارده، افضل از [[وقوف در عرفات]] است.<ref>تاریخ انگاره شیعی، ص ۱۶۸</ref> بدین ترتیب بر تشکیل اجتماعی جدا از اجتماع عامه مسلمانان در یک زمان تاکید می‌شود. به گفته نویسنده افضل دانستن زیارت کربلا از حج مستحب از نظریه پردازی‌های سعد است که در منابع پیش از او وجود نداشته است.<ref>تاریخ انگاره شیعی، ص ۱۶۹</ref> | ||
نویسنده کتاب، تاکید ابن سعد بر تعیین حدود زیارتگاه کربلا، تعیین مناسک و تاکید بر فضیلت زیارت در نیمه شعبان را نیز بر همین پایه تحلیل کرده است. ابن سعد همچنین به سکونت گزیدن نزدیک قبر امام حسین که هنوز غیر مسکونی بود، تاکید کرده است. در حالی که نویسندگان پیشین | نویسنده کتاب، تاکید ابن سعد بر تعیین حدود زیارتگاه کربلا، تعیین مناسک و تاکید بر فضیلت زیارت در نیمه شعبان را نیز بر همین پایه تحلیل کرده است. ابن سعد همچنین به سکونت گزیدن در مناطق نزدیک قبر امام حسین که هنوز غیر مسکونی بود، تاکید کرده است. در حالی که نویسندگان پیشین قائل به سکونت نکردن در جوار قبر امام حسین(ع) بودند.<ref>تاریخ انگاره شیعی، ص ۱۷۱</ref> | ||
==بازاندیشی در تحلیل‌های دین‌شناختی== | ==بازاندیشی در تحلیل‌های دین‌شناختی== | ||
نویسنده در بخش چهارم کتاب به مطالعات نظری بخش اول باز گشته و تلاش می‌کند دستاوردهای مطالعه کتاب المزار را با نظریات دین‌پژوهانه درباره زیارت مقایسه کند. | نویسنده در بخش چهارم کتاب به مطالعات نظری بخش اول باز گشته و تلاش می‌کند دستاوردهای مطالعه کتاب المزار را با نظریات دین‌پژوهانه درباره زیارت مقایسه کند. | ||