خزاعه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸: خط ۸:


قبیله خزاعه در جنگ های صدر اسلام حضور داشت و در برخی موارد مانند فتح مکه منشأ اثر بوده است.
قبیله خزاعه در جنگ های صدر اسلام حضور داشت و در برخی موارد مانند فتح مکه منشأ اثر بوده است.
==نسب شناسی==
قبیله خزاعه از بزرگ‌ترین قبایل عرب قحطانی (ابن حزم اندلسی، 1403ق، ص209) یا جنوبی (یمنی) است که در بخشی از یمن سکونت داشتند.  دربارة نسب و تبار آنان اختلاف بسیاری دیده می‌شود؛  عده‌ای نیای آنان را از عدنان می‌دانند و سلسله نسب آنان را چنین نقل می‌کنند: بَنو لُحَّیِ بن عامِرِبن قُمعَة بن اِلیاسِ­بن مُضرِبن نِزِارِبن مَعدِ بن عَدنان (همان، ص7) اما گروه کثیری، آنان را از تبار قَحطان (زر کلی، بی‌تا، ج2، ص348؛ ابن عبدالبّر، 1405ق، صص82 ـ 81 ؛ قلقشندی، 1402ق، ج‌1، ص98). و از فرزندان رَبیعه و أَفصی، پسران حارثة بن عَمرو بن عامرِ بن حارثَة بن إمرَیءالقِیس بن ثَعلبة بن مازنِ بن أزدِ بن غَوث بن نَبت بن
مالک بن زید بن کَهلان بن سبأ بن یشْجُب بن یعرب بن قحطان دانسته‌اند (ابن کلبی، 1939م، ج‌2، ص116؛ قلقشندی، 1411ق، ص244؛ کحّاله، 1414ق، ج‌1، ص338)
این قبیله دارای شاخه‌های زیادی است؛ مهم‌ترین آنها عبارت‌اند از: کَعب، سَعد، سَلول، عَدّی، حِزمر، حُبشیّه، حُلیل، قُمیر، مُلَیح، مُصطلق (ابن کلبی، 1939م، ج‌2، ص120).


[[رده:مقاله‌های در حال ویرایش]]
[[رده:مقاله‌های در حال ویرایش]]

نسخهٔ ‏۲۰ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۵۸


خزاعه از قبایل عرب قحطانی است که در یمن سکونت داشتند. خزاعه با غلبه بر جرهمیان بر مکه مسلط شده و بت پرستی را در آن رواج دادند.

خزاعه تسلط بر مکه و کعبه را تا مدتها قبل از اسلام در دست داشت. تا اینکه قصی بن کلاب جد پیامبر با چیره شدن بر آنان امور مکه را به دست گرفت.

قبیله خزاعه در جنگ های صدر اسلام حضور داشت و در برخی موارد مانند فتح مکه منشأ اثر بوده است.

نسب شناسی

قبیله خزاعه از بزرگ‌ترین قبایل عرب قحطانی (ابن حزم اندلسی، 1403ق، ص209) یا جنوبی (یمنی) است که در بخشی از یمن سکونت داشتند. دربارة نسب و تبار آنان اختلاف بسیاری دیده می‌شود؛ عده‌ای نیای آنان را از عدنان می‌دانند و سلسله نسب آنان را چنین نقل می‌کنند: بَنو لُحَّیِ بن عامِرِبن قُمعَة بن اِلیاسِ­بن مُضرِبن نِزِارِبن مَعدِ بن عَدنان (همان، ص7) اما گروه کثیری، آنان را از تبار قَحطان (زر کلی، بی‌تا، ج2، ص348؛ ابن عبدالبّر، 1405ق، صص82 ـ 81 ؛ قلقشندی، 1402ق، ج‌1، ص98). و از فرزندان رَبیعه و أَفصی، پسران حارثة بن عَمرو بن عامرِ بن حارثَة بن إمرَیءالقِیس بن ثَعلبة بن مازنِ بن أزدِ بن غَوث بن نَبت بن مالک بن زید بن کَهلان بن سبأ بن یشْجُب بن یعرب بن قحطان دانسته‌اند (ابن کلبی، 1939م، ج‌2، ص116؛ قلقشندی، 1411ق، ص244؛ کحّاله، 1414ق، ج‌1، ص338)

این قبیله دارای شاخه‌های زیادی است؛ مهم‌ترین آنها عبارت‌اند از: کَعب، سَعد، سَلول، عَدّی، حِزمر، حُبشیّه، حُلیل، قُمیر، مُلَیح، مُصطلق (ابن کلبی، 1939م، ج‌2، ص120).