کاربر:Salar/صفحه تمرین۲: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
خط ۱۱: خط ۱۱:
«ضِرس» در لغت به معنای دندان آمده است.<ref>الصحاح ج۳، ص ۹۴۱؛ لسان العرب، ج۶، ص۱۱۷؛ تاج العروس، ج۸، ص۳۳۳«ضرس».</ref>  امّا ابن فارس، لغت‌شناس قرن چهارم هجری، اصل در ریشه این ماده را قوت و خشونت دانسته و معتقد است ضرس بر دندان آسیاب اطلاق می‌گردد.<ref>معجم مقائیس اللغة، ج۳، ص ۳۹۵ «ضرس».</ref>
«ضِرس» در لغت به معنای دندان آمده است.<ref>الصحاح ج۳، ص ۹۴۱؛ لسان العرب، ج۶، ص۱۱۷؛ تاج العروس، ج۸، ص۳۳۳«ضرس».</ref>  امّا ابن فارس، لغت‌شناس قرن چهارم هجری، اصل در ریشه این ماده را قوت و خشونت دانسته و معتقد است ضرس بر دندان آسیاب اطلاق می‌گردد.<ref>معجم مقائیس اللغة، ج۳، ص ۳۹۵ «ضرس».</ref>


==احکام==
دندان کشیدن از محرمات احرام است.
==پانوشت==
==پانوشت==
{{پانویس}}
{{پانویس}}

نسخهٔ ‏۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۰۰

احکام احرام
واجبات
شروع از میقاتنیتلباس احرامتلبیه
محرمات احرام
مشترک بین زن و مرد
شکار حیوانات خشکیکشتن جانوران بدنکندن درختانالتذاذ جنسیآمیزشاستمناءعقد ازدواجفسوقجدالزینتبوی خوشروغن مالیدن به بدننگاه کردن در آینهسرمه کشیدنازاله موناخن گرفتنخون برون آوردنکشیدن دندانحمل سلاح
ویژه مردان
پوشیدن لباس دوختهپوشاندن سراستظلال
ویژه زنان
پوشاندن صورتپوشاندن دست
دیگر احکام
مستحبات احرام
مکروهات احرام

دندان کشیدن از محرمات احرام است.

جایگاه

موضوع دندان و مباحث مرتبط با آن از جمله دندان کشیدن یا شکستن دندان در ابواب متعددی از فقه مانند طهارت،[۱] صلاة،[۲] صوم[۳] و قصاص[۴] مطرح است.

از دندان کشیدن در منابع روایی و کتب فقهی به «قلع الضرس»[۵] و «قلع السن»[۶] یاد شده است.

مفهوم‌شناسی

در برخی کتاب‌های لغت، قلع، جدا کردن چیزی از ریشه خود و جابجا کردن چیزی از مکانش به مکان دیگر معنا شده است.[۷]

«ضِرس» در لغت به معنای دندان آمده است.[۸] امّا ابن فارس، لغت‌شناس قرن چهارم هجری، اصل در ریشه این ماده را قوت و خشونت دانسته و معتقد است ضرس بر دندان آسیاب اطلاق می‌گردد.[۹]

احکام

دندان کشیدن از محرمات احرام است.

پانوشت

  1. مستمسک العروه، ج۳، ص۴۷۳ - ۴۷۴.
  2. صراط النجاة، ج۱، ص۴۴۵؛ مختصر الاحکام، ص۱۶۲.
  3. العروة الوثقی، ج۳، ص۵۸۸؛ مستمسک العروه، ج۱، ص۲۸۴ - ۲۸۵.
  4. جواهر الکلام، ج۴۲، ص۳۸۵؛ الام، ج۶، ص۵۵؛ المغنی، ج۹، ص۴۳۳.
  5. تهذیب الأحکام، ج۵، ص ۳۸۵؛ الکافی فی الفقه، ص ۲۰۴؛ المختصر النافع، ص ۱۰۸.
  6. غایة المرام، ج۱، ص۴۹۹؛ کشف الغطاء، ج۴، ص۵۵۱؛ کتاب الحج، خوئی، ج۳، ص۳۶۰.
  7. لسان العرب، ج۸، ص ۲۹۰ و تاج العروس، ج۱۱، ص ۳۹۴ «قلع»؛ لسان العرب، ج۸، ص ۲۹۰.
  8. الصحاح ج۳، ص ۹۴۱؛ لسان العرب، ج۶، ص۱۱۷؛ تاج العروس، ج۸، ص۳۳۳«ضرس».
  9. معجم مقائیس اللغة، ج۳، ص ۳۹۵ «ضرس».

منابع

  • '،

، ،