عقد ازدواج (فتاوای مراجع): تفاوت میان نسخهها
Abbassehati (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Abbassehati (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
| '''مراجع دیگر:''' | | '''مراجع دیگر:''' | ||
{{ارجاع مساله|325}} | {{ارجاع مساله|325}} | ||
|} | |||
{{سخ}} | |||
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto | |||
! مسئله 326 | |||
|-style="background:#f9f9fe;" | |||
| | |||
'''امام خمینی:''' احتیاط آن{{توضیح مساله|326| | |||
* '''آیتالله بهجت، آیتالله مکارم:''' احتیاط واجب این است که محرم. | |||
* '''آیتالله صافی، آیتالله گلپایگانی:''' شهادت بر عقد جایز نیست، اگرچه پیش از احرام شاهد شده باشد. | |||
}} | |||
است که شهادت ندهد بر عقد، اگرچه شاهد عقد شده باشد، در حال محرم نبودن، اگرچه جایز بودن آن خالی از قوت نیست. | |||
|-style="background:#fefef9;" | |||
| '''مراجع دیگر:''' | |||
{{ارجاع مساله|326}} | |||
|} | |||
{{سخ}} | |||
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto | |||
! مسئله 327 | |||
|-style="background:#f9f9fe;" | |||
| | |||
'''امام خمینی:''' اقوی آن است که خواستگاری کردن در حال احرام جایز است و احتیاط{{توضیح مساله|327| | |||
* '''آیات عظام تبریزی، خویی، صافی، فاضل، گلپایگانی، مکارم، نوری:''' بنا بر احتیاط واجب محرم نباید خواستگاری نماید. | |||
* '''آیتالله سبحانی:''' خواستگاری در حال احرام مکروه است. | |||
}} | |||
در ترک است. | |||
|-style="background:#fefef9;" | |||
| '''مراجع دیگر:''' | |||
{{ارجاع مساله|327}} | |||
|} | |||
{{سخ}} | |||
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto | |||
! مسئله 328 | |||
|-style="background:#f9f9fe;" | |||
| | |||
'''امام خمینی:''' رجوع کردن به زنی که طلاق رجعی داده است مانع ندارد. | |||
|} | |||
{{سخ}} | |||
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto | |||
! مسئله 329 | |||
|-style="background:#f9f9fe;" | |||
| | |||
'''امام خمینی:''' اگر زنی را در حال احرام برای خود عقد کند، با علم به مسئله، آن زن بر او حرام دائمی میشود.{{توضیح مساله|329| | |||
* '''آیتالله سبحانی:''' چه آن زن محرم باشد یا نباشد و خواه عالم به مسئله باشد یا نباشد. | |||
}} | |||
|-style="background:#fefef9;" | |||
| '''مراجع دیگر:''' | |||
{{ارجاع مساله|329}} | |||
|} | |||
{{سخ}} | |||
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto | |||
! مسئله 330 | |||
|-style="background:#f9f9fe;" | |||
| | |||
'''امام خمینی:''' اگر زنی را با جهل به مسئله برای خود عقد کند، عقدی که کرده است باطل است، لیکن حرام دائمی نمیشود،{{توضیح مساله|330| | |||
* '''آیتالله بهجت:''' اگر جاهل بود حرام ابدی نمیشود، اگرچه دخول بنماید، بنا بر اظهر و اشهر. | |||
* '''آیتالله سبحانی:''' و بعداً میتواند او را برای خود عقد کند. | |||
* '''آیتالله نوری:''' در صورت عدم دخول، و در صورت دخول حرام دائمی میشود. | |||
}} | |||
ولی احتیاط آن است که آن زن را نگیرد؛ خصوصاً اگر با او نزدیکی کرده باشد. | |||
|-style="background:#fefef9;" | |||
| '''مراجع دیگر:''' | |||
{{ارجاع مساله|330}} | |||
|} | |||
{{سخ}} | |||
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto | |||
! مسئله 331 | |||
|-style="background:#f9f9fe;" | |||
| | |||
'''امام خمینی:''' ظاهراً فرقی بین زن عقدی و صیغهای نیست در احکامی که ذکر شد. | |||
|} | |||
{{سخ}} | |||
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto | |||
! مسئله 332 | |||
|-style="background:#f9f9fe;" | |||
| | |||
'''امام خمینی:''' احتیاط آن است که زن اگر احرام بسته باشد و مرد محرم نباشد و او را عقد کند، با او نزدیکی نکند و او را طلاق دهد، و در صورت علم به مسئله، او را طلاق دهد و با او هیچ وقت ازدواج نکند{{توضیح مساله|332| | |||
* '''آیتالله بهجت:''' احوط اتحاد حکم مرد و زن است بلکه خالی از وجه نیست. | |||
* '''آیات عظام تبریزی، خویی، سیستانی:''' در صورتی که زن محرم باشد و مردی که محرم نیست او را به عقد خود درآورد، این عقد باطل است و چنانچه زن عالم به حکم بوده است موجب حرمت ابدی هم میشود. ('''آیتالله سیستانی''' حکم اخیر مبنی بر احتیاط است). | |||
* '''آیتالله زنجانی:''' در احکامی که در مسائل پیشین گفته شد بین مرد و زن محرم فرقی نیست. | |||
* '''آیتالله سبحانی:''' اگر یکی از آنان از حکم مسئله آگاه باشد و بداند که عقد در حال احرام حرام است چنین عقدی باطل و آن زن برای آن مرد حرام ابدی میشود. | |||
* '''آیتالله صافی، آیتالله گلپایگانی:''' اگر زوجه محرم، عالم به حرمت عقد باشد و مرد محرم نباشد و عقد کند، احتیاط واجب آن است که دیگر با او ازدواج نکند، بلکه عدم جواز خالی از قوت نیست. | |||
* '''آیتالله فاضل:''' اگر زنی احرام بسته باشد و مردی که محرم نیست او را به عقد خود درآورد، این عقد باطل است و چنانچه زن عالم به حکم بوده، عقد باطل است و برای همیشه بر یکدیگر حرام میشوند. | |||
}} | |||
|-style="background:#fefef9;" | |||
| '''مراجع دیگر:''' | |||
{{ارجاع مساله|332}} | |||
|} | |||
{{سخ}} | |||
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto | |||
! مسئله 333 | |||
|-style="background:#f9f9fe;" | |||
| | |||
'''امام خمینی:''' اگر کسی عقد کند زنی را برای محرمی و محرم دخول کند، پس اگر هر سه عالم به حکم{{توضیح مساله|333| | |||
* '''آیتالله بهجت:''' و نیز عالم به موضوع در موردی که محلّی برای جهل آن هست. | |||
* '''آیات عظام زنجانی، سیستانی، فاضل:''' عالم به حکم و موضوع (یعنی اینکه بدانند مرد مُحرم است) باشند. | |||
* '''آیتالله سبحانی:''' البته در مورد زنی که محرم نیست علاوه بر آگاهی از حکم شرعی به موضوع یعنی محرم بودن زوج نیز آگاهی داشته باشد و اگر برخی از حکم شرعی آگاه بوده و برخی نبودند کفاره تنها بر کسانی واجب است که حکم شرعی را میدانستهاند. | |||
}} | |||
باشند بر هر یک آنها یک شتر کفاره است و اگر دخول نکند کفاره نیست و در این حکم فرق نیست بین آنکه زن و عاقد مُحِلّ باشند یا مُحرم و اگر بعضی از آنها حکم{{توضیح مساله|333| | |||
* '''آیتالله زنجانی:''' و موضوع. | |||
}} | |||
را میدانند و بعضی نمیدانند؛ بر آنکه میداند کفاره است. | |||
|-style="background:#fefef9;" | |||
| '''مراجع دیگر:''' | |||
{{ارجاع مساله|333}} | |||
|} | |} | ||
{{سخ}} | {{سخ}} |
نسخهٔ ۳۰ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۳۳
چگونگی
عقد کردن زن |
---|
امام خمینی: [از محرمات احرام است:] عقد کردن زن از برای خود یا غیر، چه آن غیر، احرام بسته باشد یا نبسته باشد و مُحِلّ باشد. |
حکم
مسئله 325 |
---|
امام خمینی: جایز نیست[م325 ۱] شخص محرم شاهد شود برای عقد، گرچه آن عقد برای غیر محرم باشد. |
مراجع دیگر:
|
مسئله 326 |
---|
امام خمینی: احتیاط آن[م326 ۱] است که شهادت ندهد بر عقد، اگرچه شاهد عقد شده باشد، در حال محرم نبودن، اگرچه جایز بودن آن خالی از قوت نیست. |
مراجع دیگر:
|
مسئله 327 |
---|
امام خمینی: اقوی آن است که خواستگاری کردن در حال احرام جایز است و احتیاط[م327 ۱] در ترک است. |
مراجع دیگر:
|
مسئله 328 |
---|
امام خمینی: رجوع کردن به زنی که طلاق رجعی داده است مانع ندارد. |
مسئله 329 |
---|
امام خمینی: اگر زنی را در حال احرام برای خود عقد کند، با علم به مسئله، آن زن بر او حرام دائمی میشود.[م329 ۱] |
مراجع دیگر:
|
مسئله 330 |
---|
امام خمینی: اگر زنی را با جهل به مسئله برای خود عقد کند، عقدی که کرده است باطل است، لیکن حرام دائمی نمیشود،[م330 ۱] ولی احتیاط آن است که آن زن را نگیرد؛ خصوصاً اگر با او نزدیکی کرده باشد. |
مراجع دیگر:
|
مسئله 331 |
---|
امام خمینی: ظاهراً فرقی بین زن عقدی و صیغهای نیست در احکامی که ذکر شد. |
مسئله 332 |
---|
امام خمینی: احتیاط آن است که زن اگر احرام بسته باشد و مرد محرم نباشد و او را عقد کند، با او نزدیکی نکند و او را طلاق دهد، و در صورت علم به مسئله، او را طلاق دهد و با او هیچ وقت ازدواج نکند[م332 ۱] |
مراجع دیگر:
|
مسئله 333 |
---|
امام خمینی: اگر کسی عقد کند زنی را برای محرمی و محرم دخول کند، پس اگر هر سه عالم به حکم[م333 ۱] باشند بر هر یک آنها یک شتر کفاره است و اگر دخول نکند کفاره نیست و در این حکم فرق نیست بین آنکه زن و عاقد مُحِلّ باشند یا مُحرم و اگر بعضی از آنها حکم[م333 ۲] را میدانند و بعضی نمیدانند؛ بر آنکه میداند کفاره است. |
مراجع دیگر:
|