|
|
| خط ۱: |
خط ۱: |
| '''کندن گیاهان و درختان حرم''' یکی از محرمات احرام و حرم است و در حکم حرمت آن، اختلافی میان شیعه و اهل سنت نیست. منظور از گیاهان حرم، درختان و تمام آن چیزهایی است که از زمین حرم می‌روید و کندن آنها نیز شامل از ریشه درآوردن یا کندن برگ‌ها یا شکستن شاخه‌ها می‌شود. | | '''کشتن جانوران بدن''' از محرمات احرام است و منظور از آن کشتن جانورانی است مانند شپش و کک که در بدن انسان و کنه که در بدن حیوانات ساکن می‌شوند. |
|
| |
|
| از نظر مشهور فقیهان شیعه در کندن درخت و گیاه حرم، کفاره لازم است؛ در کندن گیاه، واجب است قیمت آن محاسبه و پرداخت شود. اما در کفاره کندن و قطع درختان حرم، در درخت بزرگ گاو، در درخت کوچک گوسفند و نسبت به شاخه‌ها محاسبه و پرداخت قیمت را لازم شمرده‌اند.
| | ==جایگاه== |
| | مطابق با نظر مشهور فقیهان شیعه، یکی از محرمات احرام، کشتن حشرات جسم انسان(مانند شپش) و حشرات جسم حیوانات (کک و پشه و..) است؛<ref>. مجمع الفائدة، ج6، ص: 297؛ تحریر الوسیلة، ج1، ص: 424؛ احکام و مناسک حج ، ص: 126.</ref> خواه این جانوران روی لباس یا بدن باشند<ref>. الدروس، ج1، ص: 384 ؛ مدارک، ج 7، ص 343؛ ذخیرة المعاد، ج2، ص: 593.</ref> و نیز چه کشتن آنها مستقیما یا با واسطه صورت گیرد.<ref>. تذکرة، ج 7، ص 363؛ جامع المقاصد، ج 3، ص 184؛ المسالک، ج 2،ص 259.</ref> |
|
| |
|
| ==جایگاه و اهمیت==
| | همچنین حکم مسئله کشتن حشرات جسم در کتاب‌های فقهی به سه صورتِ کشتن، انداختن و انتقال و جابجایی مورد بحث قرار گرفته است.<ref>ر.ک: سبحانی، الحج في الشريعة الإسلامية الغراء،۱۳۸۵ش، ج۳، ص۳۷۹-۳۹۳.</ref> |
| کندن گیاهان و درختان حرم یکی از محرمات احرام و حرم است که احکام آن شامل شخص حاجی و حرم می‌شود.<ref>المبسوط فی فقه، ج1، ص: 354.</ref>
| |
|
| |
|
| در حکم حرمت کندن گیاهان حرم، اختلافی میان شیعه<ref>. المبسوط فی فقه، ج 1، ص 354؛ السرائر، ج 1، ص 554؛ الدروس، ج1، ص: 390.</ref> و اهل سنت (مالکی<ref>. التفریع، ج1، ص 211 ؛ المدونة ج1 ص 456؛ فقه العبادات، ج1، ص 390.</ref>، شافعی<ref>التنبیة، ج 1، ص 74؛ المهذب فی فقة، ج1، ص 400؛ المجموع، ج7، ص 448.</ref>، حنبلی<ref>. الکافی فی فقه، ج1، ص 506؛ المغنی، ج3، ص 320؛ الشرح الکبیر، ج3، ص 364.</ref>، حنفی<ref>. المبسوط، ج4، ص 103؛ بدائع الصنایع، ج2، ص 210؛ الهدایة، ج1، ص 171.</ref>) نیست و با وجود اینکه حکم این مسئله درباره حرم است اما به نظر شیعه<ref>مجمع الفائدة، ج7، ص: 59؛مدارک الأحکام، ج7، ص: 372؛ المعتمد، ج4، ص: 265.</ref> و اهل سنت<ref>التنبیة، ج 1، ص 74؛ المهذب فی فقة، ج1، ص 400؛ المبسوط، ج4، ص 104.</ref> شامل مُحرم و غیر محرم (مانند ساکنان مکه) می‌شود.
| | ==شپش== |
|
| |
|
| ==مفهوم‌شناسی==
| |
| منظور از گیاهان حرم، درختان و تمام آن چیزهایی است که از زمین حرم می‌روید و کندن آنها نیز شامل از ریشه درآوردن یا کندن برگ‌ها یا شکستن شاخه‌ها می‌شود.<ref>. رک: المبسوط فی فقه، ج1، ص: 354؛ منتهی المطلب فی تحقیق المذهب، ج12، ص: 120-137؛ فوائد القواعد، ص: 445.</ref>
| |
|
| |
|
| ==احکام== | | ==احکام== |
| برای کندن گیاهان و درختان حرم احکامی در کتاب‌های فقهی شیعه و اهل سنت آمده است که عبارتند از:
| |
| *اگر تنه درختی داخل در حرم ولی شاخه‌های آن از حرم خارج باشد، هم شاخه و هم تنه، جزء حرم محسوب می‌شود،<ref>. المبسوط، ج4، ص 103؛المغنی، ج3، ص 323؛ النهایة، ص: 235.</ref>
| |
|
| |
|
| اما در موردی که تنه درخت، خارج از حرم و شاخه‌های آن داخل در حرم باشد، بین شیعه و اهل سنت اختلاف نظر وجود دارد: بعضی شیعیان آن را به درختان حرم ملحق می‌دانند<ref>. النهایة، ص: 235 ؛منتهی المطلب ، ج12، ص: 129؛ جواهر، ج18، ص: 413.</ref> اما برخی از اهل سنت آن را به درختان خارج حرم ملحق نموده‌اند.<ref>. الشرح الکبیر، ج3 ،ص 368؛ المغنی، ج3، ص 323؛ المجموع، ج7، ص 449.</ref>
| | ===کفاره=== |
| *اگر شخصی درختی را از حرم کنده و در مکان دیگری بکارد و خشک شود، ضامن خواهد بود، زیرا آن را تلف کرده است.<ref>فقیهان شیعه: منتهی المطلب ، ج12، ص: 130؛ کشف الغطاء ، ص: 466. فقیهان اهل سنت: المغنی، ج3، ص 323؛ الشرح الکبیر، ج3، ص 368؛ المجموع ، ج7، ص 448.</ref> اما در صورتی که آن درخت رشد کند، چنانچه در حرم کاشته باشد، ضمانتی متوجه آن شخص نیست، ولی اگر در بیرون از حرم کاشته باشد بر او واجب است که این درخت را به حرم بازگرداند؛ همچنین اگر بازگرداندن ممکن نباشد یا درخت خشک شود، باز ضامن خواهد بود.<ref>فقیهان شیعه: منتهی المطلب ، ج12، ص: 130؛ کشف الغطاء ، ص: 466. فقیهان اهل سنت: المغنی، ج3، ص 323؛ الشرح الکبیر، ج3، ص 368؛ المجموع ، ج7، ص 448.</ref>
| |
| ===کفاره کندن درخت و گیاه حرم=== | |
| *از نظر مشهور فقیهان شیعه در کندن درخت و گیاه حرم، کفاره لازم است.<ref>. دلیل الناسک، ص: 221؛ تفصیل الشریعة ، ج4، ص: 259؛ الخلاف، ج2، ص: 408 ؛ تفصیل الشریعة ، ج4، ص: 259.</ref> در کندن گیاه، واجب است قیمت آن محاسبه و پرداخت شود. اما در کفاره کندن و قطع درختان حرم، مشهور فقیهان شیعه در درخت بزرگ گاو، در درخت کوچک گوسفند<ref>. الجامع للشرائع، ص: 189؛ جامع المقاصد ، ج3، ص: 360 ؛ فوائد القواعد، ص: 445.</ref> و نسبت به شاخه‌ها محاسبه و پرداخت قیمت<ref>. إیضاح الفوائد ، ج1، ص: 350؛ رسائل المحقق ، ج2، ص:165؛ إرشاد الأذهان ، ج1، ص: 324.</ref> را لازم شمرده‌اند.
| |
|
| |
|
| اما در کفاره کندن درخت و گیاه حرم، میان اهل سنت اختلاف نظر است: برخی کفاره را لازم ندانسته<ref>. المدونة، ج1، ص 456؛ حلیة العلماء، ج3، ص 276.</ref> و فقط استغفار را کافی می‌دانند.<ref>. المغنی، ج3، ص 322؛ الشرح الکبیر، ج3، ص 367.</ref> برخی دیگر در موارد کندن درختان حرم، محاسبه و پرداخت قیمت آن را لازم دانسته‌اند.<ref>. الهدایة، ج1، ص 171؛ المبسوط، ج4، ص 103 ؛ بدائع الصنایع، ج2، ص 210.</ref> بعضی نیز کفاره را لازم دانسته لکن معتقد شده‌اند در کندن درخت بزرگ یک گاو و درخت کوچک یک گوسفند باید کفاره پرداخت شود و اگر شاخه ای شکسته شود یا گیاهی کنده شود، باید قیمتش محاسبه و پرداخت شود و کندن برگ هم کفاره ندارد.<ref>. التنبیة، ج 1، ص 74؛ حلیة العلماء، ج3، ص 276؛ نهایة المطلب، ج4، ص 417.</ref>
| |
|
| |
|
| ==استثنائات== | | ==جستارهای وابسته== |
| در مواردی کندن گیاهان و درختان حرم استثناء شده و کفاره ندارد. برخی از آنها عبارت است از:
| |
| *کندن گیاه یا درختی که در ملک شخص و در زمان مالکیتش روییده باشد.<ref>. المبسوط في فقه، ج1، ص: 354؛ رياض المسائل، ج6، ص: 310؛ جواهر، ج18، ص: 417.</ref>
| |
| *کندن درختان میوه چه انسان آن را کاشته باشد یا نه،<ref>. كفاية الأحكام، ج1، ص: 303؛ جواهر ، ج18، ص: 419.</ref> جایز است.<ref>. النهاية، ص: 235؛ المبسوط في فقه ، ج1، ص: 354؛ فوائد القواعد، ص: 445.</ref>
| |
| *کندن درختان و گیاهان خشک.<ref>. فوائد القواعد، ص: 445؛ منتهى المطلب ، ج12، ص: 127؛ تفصيل الشريعة، ج4، ص: 251.</ref>
| |
| *اگر شخصی به صورت متعارف راه برود و گیاهی کنده شود حرامی را مرتکب نشده است، همچنانکه آن گیاه را می توان به عنوان علوفه به شتر داد.<ref>. تحرير الوسيلة، ج1، ص: 429؛ المعتمد، ج4، ص: 265؛ موسوعة ، ج28، ص: 515.</ref>
| |
|
| |
|
| ==جستارهای وابسته==
| |
| *[[محرمات احرام]]
| |
| *[[حرم مکی]]
| |
|
| |
|
| ==پانوشت== | | ==پانوشت== |
| خط ۳۹: |
خط ۲۳: |
| *'''تاریخ اورشلیم (بیت المقدس)'''، سید جعفر حمیدی، تهران، امیرکبیر، ۱۳۸۱ش. | | *'''تاریخ اورشلیم (بیت المقدس)'''، سید جعفر حمیدی، تهران، امیرکبیر، ۱۳۸۱ش. |
| ////////////////////////////// | | ////////////////////////////// |
| *''' | | *''''''، |
| '''،
| |
| *'''التفریع فی فقه الإمام مالک بن أنس'''، عبید الله بن الحسین بن الحسن أبو القاسم ابن الجَلَّاب المالکی (المتوفی: ۳۷۸هـ)، المحقق: سید کسروی حسن، عدد الأجزاء: ۲، الناشر: دار الکتب العلمیة، بیروت - لبنان، الطبعة الأولی، ۱۴۲۸ هـ - ۲۰۰۷ م.
| |
| *'''الدروس الشرعیة فی فقه الإمامیة'''، عاملی، شهید اول، محمد بن مکی، ۳ جلد، قم - ایران، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دوم، ۱۴۱۷ ه ق.
| |
| *'''السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی'''، حلّی، ابن ادریس، محمد بن منصور بن احمد،۳ جلد، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دوم، ۱۴۱۰ ه ق.
| |
| *'''المبسوط فی فقه الإمامیة'''، طوسی، ابو جعفر، محمد بن حسن، ۸ جلد، تهران، المکتبة المرتضویة لإحیاء الآثار الجعفریة، سوم، ۱۳۸۷ ه ق.
| |
| *'''المدونة'''، مالک بن أنس بن مالک بن عامر الأصبحی المدنی (م ۱۷۹ق)، دار الکتب العلمیة، الطبعة الأولی، ۱۴۱۵هـ - ۱۹۹۴م.
| |
| *'''
| |
| | |
| '''،
| |
| *'''
| |
| '''،
| |
| | |
| ///////////////////////
| |
| *'''الأمّ'''،
| |
| *'''الأمّ'''،
| |
| *'''الأمّ'''،
| |
| *'''الأمّ'''،
| |
| *'''الأمّ'''،
| |
|
| |
|
| //////////
| | *''''''، |
| *'''الأمّ'''، محمد بن ادریس شافعی، بیروت، دارالفکر، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق. | | *''''''، |
| *'''تهذیب الاحکام'''، حسن بن علی شیخ طوسی، به تحقیق حسن خرسان، تهران، دارالکتب العلمیة، چاپ چهارم، ۱۳۶۵ش. | |
| {{اصلی|مسجدالاقصی در قرآن}}
| |
