رمی جمره عقبه (فتاوای مراجع): تفاوت میان نسخه‌ها
Abbassehati (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Abbassehati (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۹۹: | خط ۳۹۹: | ||
{{برگرفتگی | {{برگرفتگی | ||
| پیش از لینک = | | پیش از لینک = | ||
| منبع = صفحه 477 تا | | منبع = صفحه 477 تا 486 کتاب مناسک حج | ||
| لینک = https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:%D9%85%D9%86%D8%A7%D8%B3%DA%A9_%D8%AD%D8%AC_%DA%86%D8%A7%D9%BE_%DB%B1%DB%B3%DB%B9%DB%B7.pdf&page=477 | | لینک = https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:%D9%85%D9%86%D8%A7%D8%B3%DA%A9_%D8%AD%D8%AC_%DA%86%D8%A7%D9%BE_%DB%B1%DB%B3%DB%B9%DB%B7.pdf&page=477 | ||
| توضیحات منبع = پژوهشکده حج و زیارت، سال انتشار: ۱۳۹۷ | | توضیحات منبع = پژوهشکده حج و زیارت، سال انتشار: ۱۳۹۷ | ||
نسخهٔ ۱۵ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۰۵
|
این صفحه شامل فتوای مراجع تقلید درباره احکام رمی جمره عقبه است. برای آشنایی بیشتر با این مفهوم نگاه کنید به مقاله رمی جمره عقبه. |
چگونگی
| رمی جمره عقبه |
|---|
|
امام خمینی: [یکی از واجبات منا، رمی جمره عقبه] یعنی ریگ انداختن به جمره، که نام محلی است در منا. |
شرط اندازه سنگ رمی
| مسئله 996 |
|---|
|
امام خمینی: شرط است در سنگی که می‌خواهد بیندازد به آن، «حصی» یعنی ریگ گفته شود، [م996 ۱]پس اگر آنقدر ریز باشد که ریگ به آن گفته نشود مثل «شن» کافی نیست و اگر خیلی بزرگ باشد نیز کافی نیست، چنانچه به غیر ریگ مثل کلوخ و خزف و اقسام جواهرات نیز جایز نیست و اما اقسام سنگها حتی سنگ مرمر مانع ندارد. |
| مراجع دیگر: |
سنگها از حرم باشند
| مسئله 997 |
|---|
|
امام خمینی: شرط است که سنگها از حرم باشد [م997 ۱]و سنگ خارج حرم کافی نیست و در حرم از هر موضعی که مباح باشد [م997 ۲]می‌تواند بردارد مگر مسجدالحرام و مسجد خِیف بلکه سایر مساجد بنا بر احوط [م997 ۳] و مستحب است از مشعر بردارد. |
مراجع دیگر:
|
سنگها بکر باشند
| مسئله 998 |
|---|
|
امام خمینی: شرط است که سنگها بکر باشند؛ [م998 ۱]یعنی آنها را خودش یا کس دیگری به وجه صحیح نینداخته باشد، اگرچه در سال‌های قبل. |
مراجع دیگر:
|
سنگها مباح باشند
| مسئله 999 |
|---|
|
امام خمینی: شرط است که مباح باشد، پس با سنگ غصبی یا آنچه که دیگری برای خودش حیازت کرده کافی نیست. [م999 ۱] |
مراجع دیگر:
|
زمان رمی
| مسئله 1000 |
|---|
|
امام خمینی: وقت انداختن سنگ از طلوع آفتاب روز عید است تا غروب آن و اگر فراموش کرد ،[م1000 ۱] تا روز سیزدهم می‌تواند به جا آورد و اگر تا آن وقت متذکر نشد احتیاطاً در سال دیگر خودش یا نایبش بیندازد. [م1000 ۲] |
مراجع دیگر:
|
احکام رمی
| مسئله 1001 |
|---|
|
امام خمینی: واجب است در انداختن سنگها چند امر: اول ـ نیت، با قصد خالص، بدون ریا و نمایش دادنِ عمل به غیر، که موجب بطلان می‌شود. دوم ـ آنکه آنها را بیندازد، پس اگر برود نزدیک و با دست بگذارد به جمره، کافی نیست. سوم ـ آنکه به انداختن، به جمره برسد. پس اگر سنگ را انداخت و سنگ دیگران به آن خورد و به واسطه آن یا کمک آن به جمره رسید کافی نیست، لکن اگر سنگ به جایی بخورد و کمانه کند و به جمره برسد کافی است ظاهراً. [م1001 ۱] چهارم ـ عدد سنگ‌ریزه‌ها باید هفت باشد. پنجم ـ باید به تدریج یکی یکی عقب هم بیندازد و در این صورت، اگر با هم به جمره بخورد مانع ندارد ولی اگر همه را یا چند عدد را با هم بیندازد کافی نیست. [م1001 ۲]اگرچه با هم به جمره نرسد و دنبال هم برسد. [م1001 ۳] |
مراجع دیگر:
|
رمی سنگی که دیگری استعمال کرده است
| مسئله 1002 |
|---|
|
امام خمینی: اگر شک کند که سنگ را دیگری استعمال کرده یا نه جایز است به آن بیندازد. [م1002 ۱] |
مراجع دیگر:
|
عدم اعتنا به سنگی که از خارج حرم آورده‌اند
| مسئله 1003 |
|---|
|
امام خمینی: اگر سنگی را که در حرم است احتمال بدهد از خارج آورده‌اند، اعتنا نکند. [م1003 ۱] |
مراجع دیگر:
|
شک در مورد خود سنگ
| مسئله 1004 |
|---|
|
امام خمینی: اگر شک کند به سنگی که می‌خواهد بیندازد «حصی»؛ یعنی ریگ گفته می‌شود، باید به آن اکتفا نکند. |
شک در مورد عدد سنگ
| مسئله 1005 |
|---|
|
امام خمینی: اگر شک کند در عدد انداختن، در وقتی که مشغول عمل است، باید چندان بیندازد تا علم به عدد پیدا کند و همچنین اگر شک کند که سنگی که انداخت خورد به جمره یا نه، باید بیندازد تا علم به رسیدن پیدا کند. [م1005 ۱] |
مراجع دیگر:
|
در صورت عدم اصابت سنگ به جمره
| مسئله 1006 |
|---|
|
امام خمینی: اگر سنگی را که انداخت به جمره نرسید، باید دو مرتبه بیندازد، اگرچه در وقت رمی گمانش آن بود که رسیده است. پس اگر پهلوی جمره چیزهای دیگری نصب شده و اشتباهاً به آنها رمی کرده، کافی نیست و باید اعاده کند، اگرچه در سال دیگر به وسیله نایبش. [م1006 ۱] |
| مراجع دیگر: |
اگر چند سنگ را باهم بیندازد
| مسئله 1007 |
|---|
|
امام خمینی: اگر چند سنگ را با هم بیندازد مانع ندارد لکن یکی حساب می‌شود؛ چه یکی از آنها به محل بخورد یا همه. |
سواره یا پیاده انداختن سنگ
| مسئله 1008 |
|---|
| مراجع دیگر: |
سنگ را با دست انداختن
| مسئله 1009 |
|---|
|
امام خمینی: باید سنگ را با دست بیندازد، اگر با پا یا دهان بیندازد کافی نیست، ولی بعید نیست با «فلاخن» کافی باشد. [م1009 ۱] |
مراجع دیگر:
|
شک در عدد سنگها بعد از انحراف سنگها
| مسئله 1010 |
|---|
|
امام خمینی: اگر بعد از آنکه سنگ را انداخت و از محل منصرف شد، شک کند در عدد سنگها، اگر شک در نقیصه کند، احتیاط آن است که برگردد و نقیصه را تمام کند [م1010 ۱]و در شک در زیاده اعتنا نکند. |
مراجع دیگر:
|
شک بعد از ذبح
| مسئله 1011 |
|---|
|
امام خمینی: اگر بعد از ذبح یا سر تراشیدن، شک کند [م1011 ۱]در انداختن سنگ یا در عدد آن، اعتنا نکند. |
مراجع دیگر:
|
شک بعد از فراغت
| مسئله 1012 |
|---|
|
امام خمینی: اگر بعد از فارغ شدن شک کند در اینکه درست انداخته یا نه، بنا بر صحت بگذارد، [م1012 ۱]بلی اگر در رسیدن سنگ آخری به محل شک کند باید اعاده کند ،[م1012 ۲] ولی اگر رسیدن را دانست و احتمال داد که با پا انداخته باشد یا سنگ مستعمل انداخته باشد، اعتنا نکند. |
مراجع دیگر:
|
ظن در مورد رمی
| مسئله 1013 |
|---|
|
امام خمینی: ظن به رسیدن سنگ و عدد آن اعتبار ندارد. |
عدم شرط طهارت در زمان رمی
| مسئله 1014 |
|---|
|
امام خمینی: در انداختن سنگها شرط نیست طهارت از حدث [م1014 ۱]یا خبث و در خود سنگها نیز طهارت شرط نیست. [م1014 ۲] |
| مراجع دیگر: |
نیابت در رمی
| مسئله 1015 |
|---|
|
امام خمینی: از بچه‌ها و مریض‌ها [م1015 ۱]و کسانی که نمی‌توانند به واسطه عذری ـ مثل اغما ـ خودشان رمی کنند، کسی دیگر نیابت کند. [م1015 ۲] |
مراجع دیگر:
|
| مسئله 1016 |
|---|
|
امام خمینی: مستحب است بلکه موافق احتیاط است که اگر بشود مریض را حمل کنند و ببرند نزد جمره و در حضور او سنگ بیندازند. [م1016 ۱] |
مراجع دیگر:
|
| مسئله 1017 |
|---|
|
امام خمینی: اگر مریض خوب شد و بی‌هوش به هوش آمد، بعد از آنکه نایب سنگها را انداخت، لازم نیست خودش اعاده کند و اگر در بین سنگ انداختن خوب شد یا به هوش آمد، باید خودش از سر، سنگ بیندازد و کفایت کردن به مقداری که نایب عمل کرده مشکل است. [م1017 ۱] |
مراجع دیگر:
|
حکم کسانی که عذر دارمد در روز رمی کنند
| مسئله 1018 |
|---|
|
امام خمینی: کسانی که عذر دارند از اینکه روز رمی کنند، می‌توانند شب عمل کنند هر وقت شب که باشد. [م1018 ۱] |
مراجع دیگر:
|
مستحبات
| مستحبات رمی جمرات |
|---|
| مراجع دیگر: |
| مسئله 1019 |
|---|
|
امام خمینی: در رمی جمرات چند چیز مستحب است: 1. با طهارت بودن در حال رمی. 2. هنگامی که سنگها را در دست گرفته و آماده رمی است، این دعا را بخواند: «أللَّهُمَّ هذِهِ حصَیاتی فَأحْصِهِنَّ لِی وَارْفَعْهُنَّ فی عَمَلی». 3. با هر سنگی که می‌اندازد تکبیر بگوید. 4. هر سنگی را که می‌اندازد این دعا را بخواند: «اللهُ أکبَرُ، أللَّهُمَّ ادْحَرْ عنِّی الشَّیطانَ أللَّهُمَّ تَصْدِیقاً بِکتابِکَ وَعَلى سُنَّةِ نَبِیک أللَّهُمَّ اجْعَلْهُ لِی حَجّاً مَبْرُوراً وَعَمَلاً مَقْبُولاً وَسَعْیاً مَشْکوراً وَذَنْباً مَغْفُوراً». 5. میان او و جمره در جمره عقبه ده یا پانزده ذراع فاصله باشد و در جمره اولی و وسطی کناره جمره بایستد. 6. جمره عقبه را رو به جمره و پشت به قبله رمی نماید و جمره اولی و وسطی را رو به قبله ایستاده رمی نماید. 7. سنگ‌ریزه را بر انگشت ابهام گذارده و با ناخنِ انگشتِ انگشت شهادت بیندازد. 8. پس از برگشتن به جای خود در منا، این دعا را بخواند: «أَللَّهُمَّ بِک وَثِقْتُ وَعَلَیک تَوَکلْتُ فَنِعْمَ الرَّبُ وَنِعْمَ الْمَوْلی وَنِعْمَ النَّصِیرُ». |