احمد بن محمد نیشابوری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hasaninasab (بحث | مشارکتها) (اضافه کردن الگوی تکمیل مقاله) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''احمد بن محمد نیشابوری''' قاضی [[حرمین]] در سال‌های پس از ۳۲۶ ق. نیشابوری از بزرگان مذهب [[حنفیه|حنفی]] در دوران خود به شمار می‌رفت. او [[فقه]] را از [[ابوحسین کرخی]] و [[ابوطاهر بن عباس]] و [[حدیث]] را از [[فضل بن حباب|ابوخلیفه فضل بن حباب]] و [[حسن بن سفیان]] فرا گرفت. | '''احمد بن محمد نیشابوری''' قاضی [[حرمین]] در سال‌های پس از ۳۲۶ ق. نیشابوری از بزرگان مذهب [[حنفیه|حنفی]] در دوران خود به شمار می‌رفت. او [[فقه]] را از [[ابوحسین کرخی]] و [[ابوطاهر بن عباس]] و [[حدیث]] را از [[فضل بن حباب|ابوخلیفه فضل بن حباب]] و [[حسن بن سفیان]] فرا گرفت. نیشابوری ۱۰ سال در منصب قاضی الحرمین بود و قاضی الحرمین لقبی است که به او داده شد. افزون بر وی، خاندانش نیز با این لقب شناخته می‌شدند. | ||
==نام، کنیه، اساتید== | ==نام، کنیه، اساتید== | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۸: | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
{{دانشنامه | {{دانشنامه | ||
| آدرس = | | آدرس = http://phz.hajj.ir/422/9270 | ||
| عنوان = | | عنوان = احمد بن محمد نیشابوری | ||
نویسنده = سید مجتبی حسینی | نویسنده = سید مجتبی حسینی | ||
}} | }} | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۲: | ||
* '''الوافی بالوفیات''': الصفدی (م.۷۶۴ق.)، به کوشش الارنؤوط و ترکی مصطفی، بیروت،دار احیاء التراث العربی، ۱۴۲۰ق. | * '''الوافی بالوفیات''': الصفدی (م.۷۶۴ق.)، به کوشش الارنؤوط و ترکی مصطفی، بیروت،دار احیاء التراث العربی، ۱۴۲۰ق. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
<onlyinclude>{{تکمیل مقاله | |||
| شناسه = شد | |||
| جعبه اطلاعات = <!--شد، - --> | |||
| عنوان‌بندی = شد | |||
| ویرایش = شد | |||
| لینک‌دهی = شد | |||
| عکس = <!--شد، - --> | |||
| جعبه نقل قول = <!--شد، - --> | |||
| پیوند به بیرون = <!--شد، - --> | |||
| مطالعه بیشتر = <!--شد، - --> | |||
| پانویس و منابع = شد | |||
| ناوبری = | |||
| رده = شد | |||
| تغییر مسیر = شد | |||
}}<onlyinclude> | |||
[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]] | [[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]] | ||
[[رده:قاضیان معروف اسلامی]] | [[رده:قاضیان معروف اسلامی]] | ||
[[رده:فقیهان حنفی]] | [[رده:فقیهان حنفی]] | ||
[[رده:اشخاص قرن چهارم]] | |||
نسخهٔ ۱۶ ژانویهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۱:۳۶
احمد بن محمد نیشابوری قاضی حرمین در سال‌های پس از ۳۲۶ ق. نیشابوری از بزرگان مذهب حنفی در دوران خود به شمار می‌رفت. او فقه را از ابوحسین کرخی و ابوطاهر بن عباس و حدیث را از ابوخلیفه فضل بن حباب و حسن بن سفیان فرا گرفت. نیشابوری ۱۰ سال در منصب قاضی الحرمین بود و قاضی الحرمین لقبی است که به او داده شد. افزون بر وی، خاندانش نیز با این لقب شناخته می‌شدند.
نام، کنیه، اساتید
ابوحسین احمد بن محمد بن عبدالله نیشابوری از بزرگان مذهب حنفی در دوران خود به شمار می‌رفت.[۱] در منابع به سال تولد او تصریح نشده است. از آن‌جا که وی در ۲۱ محرم سال ۳۵۱ق.[۲] در نیشابور[۳] درگذشته و در این هنگام ۷۰ سال داشته است[۴]، می‌توان تولد او را به سال ۲۸۱ق. دانست. وی فقه را نزد ابوحسین کرخی و ابوطاهر بن دَبّاس[۵] و حدیث را در محضر ابوخلیفه فضل بن حُباب و حسن بن سفیان فراگرفت.[۶] او به نشر دانش اهمیتی ویژه می‌داد تا آن‌جا که به گفته بزرگانی مانند ابواسحاق شیرازی، فقیهان حنفی نیشابور از شاگردان او و ابوسهل زجاجی به شمار می‌آمدند.[۷] حاکم نیشابوری در گزارش اخباری از احمد بن محمد نیشابوری، به نقل از ابوبکر ابهری، از بزرگان مذهب مالکی، احمد را فقیه‌ترینِ دانشور خراسان دانسته است.[۸]
منصب قضاوت
نیشابوری، چندی در موصل و رَمْله عراق به قضاوت پرداخت[۹] و ۱۰ سال در منصب قاضی الحرمین بود.[۱۰] به اعتقاد قرشی، قاضی الحرمین لقبی است که به او داده شد و افزون بر وی، خاندانش نیز با این لقب شناخته می‌شدند.[۱۱]
او پس از دوری ۴۰ ساله از نیشابور، در سال ۳۳۶ق. به زادگاه خویش بازگشت و به سال ۳۴۵ق. عهده‌دار قضاوت این شهر شد.[۱۲] علت بازگشت وی به نیشابور دانسته نیست.
بقای منصب قضاوت برای فرزندان
فرزندان وی نیز تا چند نسل منصب قضاوت را بر عهده داشتند؛ از جمله قاضی ابونصر بن قاضی ابوحسین بن قاضی ابوالقاسم که همگی به ابوحسین قاضی الحرمین نسب می‌برند.[۱۳]
پانویس
- ↑ الوافی بالوفیات، ج۸، ص۲۴؛ شذرات الذهب، ج۴، ص۲۶۹.
- ↑ العقد الثمین، ج۳، ص۱۴۶؛ سیر اعلام النبلاء، ج۱۶، ص۲۵-۲۶.
- ↑ الجواهر المضیه، ج۲، ص۲۴۹؛ اخبار ابی حنیفه، ص۱۷۱.
- ↑ شذرات الذهب، ج۴، ص۲۶۹؛ العبر، ج۲، ص۲۹۶.
- ↑ اخبار ابی حنیفه، ص۱۷۱؛ الجواهر المضیه، ج۲، ص۲۴۹؛ سیر اعلام النبلاء، ج۱۶، ص۲۵-۲۶.
- ↑ العقد الثمین، ج۳، ص۱۴۶؛ الوافی بالوفیات، ج۸، ص۲۴؛ سیر اعلام النبلاء، ج۱۶، ص۲۶.
- ↑ اخبار ابی حنیفه، ص۱۷۱؛ الجواهر المضیه، ج۲، ص۲۴۹.
- ↑ سیر اعلام النبلاء، ج۱۶، ص۲۶؛ العقد الثمین، ج۳، ص۱۴۶؛ العبر، ج۲، ص۲۹۷.
- ↑ العقد الثمین، ج۳، ص۱۴۶؛ تاریخ الاسلام، ج۲۶، ص۵۰؛ سیر اعلام النبلاء، ج۱۶، ص۲۶.
- ↑ تاریخ الاسلام، ج۲۶، ص۵۰.
- ↑ الجواهر المضیه، ج۲، ص۳۸۲.
- ↑ العقد الثمین، ج۳، ص۱۴۶.
- ↑ المنتخب من کتاب السیاق، ج۱، ص۲۱۲.
منابع
محتوای این مقاله برگرفته شده از: دانشنامه حج و حرمین شریفین مدخل [http://phz.hajj.ir/422/9270 احمد بن محمد نیشابوری
نویسنده = سید مجتبی حسینی].
- اخبار ابی‌حنیفه: حسین بن علی الصیمری (م.۴۳۶ق.)، بیروت، عالم الکتاب، ۱۴۰۵ق
- تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر: الذهبی (م.۷۴۸ق.)، به کوشش عمر عبدالسلام، بیروت،دار الکتاب العربی،۱۴۱۰ق
- الجواهر المضیه فی طبقات الحنفیه: عبدالقادر القرشی (م.۷۷۵ق.)، میر محمد کتب‌خانه، کراچی
- سیر اعلام النبلاء: الذهبی (م.۷۴۸ق.)، به کوشش گروهی از محققان، بیروت، الرساله، ۱۴۱۳ق
- شذرات الذهب: عبدالحی بن العماد (م.۱۰۸۹ق.)، به کوشش الارنؤوط، بیروت،دار ابن کثیر، ۱۴۰۶ق
- العبر فی خبر من غبر: الذهبی (م.۷۴۸ق.)، به کوشش المنجد، کویت، مطبعة حکومه، ۱۹۸۴م
- العقد الثمین فی تاریخ البلد الامین: محمد الفأسی (م.۸۳۲ق.)، به کوشش فؤاد سیر، مصر، الرساله، ۱۴۰۶ق
- المنتخب من کتاب السیاق لتاریخ نیسابور: ابراهیم بن محمد الصیرفینی (م.۶۴۱ق.)، به کوشش خالد حیدر، بیروت،دار الفکر، ۱۴۱۴ق
- الوافی بالوفیات: الصفدی (م.۷۶۴ق.)، به کوشش الارنؤوط و ترکی مصطفی، بیروت،دار احیاء التراث العربی، ۱۴۲۰ق.