کاربر:Gholampour/صفحه تمرین۲: تفاوت میان نسخهها
Gholampour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Gholampour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات بنای مذهبی | {{جعبه اطلاعات بنای مذهبی | ||
| عنوان = | | عنوان = قبر حضرت موسی(ع) | ||
| تصویر = | | تصویر = قبر منسوب به حضرت موسی (ع).jpg | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر =300px | ||
| بنيانگذار = | | بنيانگذار = | ||
| تأسیس = | | تأسیس = | ||
| کاربری = | | کاربری = مزار | ||
| مکان = | | مکان = سوریه دمشق | ||
| نامهای دیگر = | | نامهای دیگر = | ||
| وقایع مرتبط = | | وقایع مرتبط = | ||
| ظرفیت = | | ظرفیت = | ||
| وضعیت = | | وضعیت = | ||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
| معمار = | | معمار = | ||
| سبک = | | سبک = | ||
| بازسازی = | | بازسازی = سلطان سلیمان عثمانی و احمد پاشا | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
''' | * شناسه | ||
'''قبر حضرت موسی (علیهالسّلام)''' بنابر روایتی در روستای نَیْرَبْ در چهار کیلومتری دمشق و در دامنه کوه قاسیون بوده است. طبق نوشتهای بر روی دیوار مسجد، بعضی از صالحان، پیامبر(ص) را در خواب دیدهاند که فرمود اینجا قبر برادرم موسی است. در سالیان دور، هم مسجد تجدید بنا شده و هم مقبره ساخته شده است. | |||
* مکان قریه | |||
این قریه در چهار کیلومتری دمشق و در دامنه کوه قاسیون بوده و [[مسجد]] بزرگی در آن به نام «[[جامع القدم]]» ساخته شده است. | |||
* وجه تسمیه | |||
وجه تسمیه آن بخاطر جای پاهایی است که بر روی سنگی دیده میشود و گویند جای قدمهای حضرت موسی (علیهالسّلام) است.<ref>ابن بطوطه، الرحله، ص٧٠.</ref> | |||
* اختلاف در مدفن حضرت موسی | |||
در قریۀ «نَیْرَب» یکی از قرای شرق [[دمشق]] -در نزدیکی ربوه- به روایتی قبر [[حضرت موسی (علیهالسّلام)]] و به روایتی دیگر [[قبر امحنه]] مادر [[مریم]] قرار دارد. | |||
«نَیْرب امروزه دو قسمت است «النیرب الاعلی» و «النیرب الادنی» که داخل شهر شده و نزدیکی ساحه الاموین کنونی است.» در این مسجد یک چهار دیواری کوچکی است که بر آن نوشته است: «بعضی از صلحا، [[پیامبر(ص)]] را در خواب دیدهاند که میفرمود: این جا قبر برادرم موسی است. | |||
* تجدید بنای مسجد | |||
گویند در آن جا [[حضرت خضر]] نیز [[نماز]] گزارده است. مسجد مذکور در ١٠44 هجری به وسیله [[سلطان سلیمان عثمانی]] و احمد پاشا تجدید بنا شد. | |||
* بانی تجدید مقبره | |||
مقبره نیز توسط شیخ صالح البرکه ساخته شده و مورد [[زیارت]] و [[تبرک]] مردم و اهالی قرار دارد.<ref>نعیمی، الدارس فی تاریخ المدارس، ج٢، ص٣٣٩؛ ابن حورانی، زیارات الشام، ص٩6؛ ابن حورانی، زیارات الشام، ص٨٢</ref> | |||
* ثابت بودن بنا | |||
بنای کنونی آن از همان دورۀ عثمانی است. | |||
==موقعیت مرقد== | ==موقعیت مرقد== |
نسخهٔ ۲۲ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۴۴
اطلاعات اوليه | |
---|---|
کاربری | مزار |
مکان | سوریه دمشق |
معماری | |
بازسازی | سلطان سلیمان عثمانی و احمد پاشا |
- شناسه
قبر حضرت موسی (علیهالسّلام) بنابر روایتی در روستای نَیْرَبْ در چهار کیلومتری دمشق و در دامنه کوه قاسیون بوده است. طبق نوشتهای بر روی دیوار مسجد، بعضی از صالحان، پیامبر(ص) را در خواب دیدهاند که فرمود اینجا قبر برادرم موسی است. در سالیان دور، هم مسجد تجدید بنا شده و هم مقبره ساخته شده است.
- مکان قریه
این قریه در چهار کیلومتری دمشق و در دامنه کوه قاسیون بوده و مسجد بزرگی در آن به نام «جامع القدم» ساخته شده است.
- وجه تسمیه
وجه تسمیه آن بخاطر جای پاهایی است که بر روی سنگی دیده میشود و گویند جای قدمهای حضرت موسی (علیهالسّلام) است.[۱]
- اختلاف در مدفن حضرت موسی
در قریۀ «نَیْرَب» یکی از قرای شرق دمشق -در نزدیکی ربوه- به روایتی قبر حضرت موسی (علیهالسّلام) و به روایتی دیگر قبر امحنه مادر مریم قرار دارد. «نَیْرب امروزه دو قسمت است «النیرب الاعلی» و «النیرب الادنی» که داخل شهر شده و نزدیکی ساحه الاموین کنونی است.» در این مسجد یک چهار دیواری کوچکی است که بر آن نوشته است: «بعضی از صلحا، پیامبر(ص) را در خواب دیدهاند که میفرمود: این جا قبر برادرم موسی است.
- تجدید بنای مسجد
گویند در آن جا حضرت خضر نیز نماز گزارده است. مسجد مذکور در ١٠44 هجری به وسیله سلطان سلیمان عثمانی و احمد پاشا تجدید بنا شد.
- بانی تجدید مقبره
مقبره نیز توسط شیخ صالح البرکه ساخته شده و مورد زیارت و تبرک مردم و اهالی قرار دارد.[۲]
- ثابت بودن بنا
بنای کنونی آن از همان دورۀ عثمانی است.
موقعیت مرقد
تاریخچه بنا و معماری
پانویس
منابع
- «آیین سنتی ایام مسلمیه چیست؟ / ایام مسلمیه هیئت کجا برویم؟»، سایت خبرگزاری شبستان، تاریخ بازدید: ۱ شهریور ۱۴۰۱ش.
- رحله ابن بطوطه، ابن بطوطه، رباط، اكاديمية المملكة المغربية، بیتا.
- دایرةالمعارف تشیع، جمعی از نویسندگان، چاپ اول، تهران، حکمت، ۱۳۹۰ش.