کاربر:Salar/صفحه تمرین۱: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
خط ۱: خط ۱:


'''بیرون آوردن خون از بدن''' یکی از [[محرمات احرام]] است.  
'''بیرون آوردن خون از بدن،''' انجام کاری است که منجر به خارج شدن خون از بدن در حال [[احرام]] شود که یکی از [[محرمات احرام]] نیز می‌باشد. همچنین جایز نیست خاراندن بدن و مسواک زدن در حال احرام که سبب بیرون آمدن خون شود. 
 
درباره [[کفاره]] خارج کردن خون از بدن در حال احرام، برخی فقیهان معتقدند کفاره‌‌ای ندارد و به نظر برخی دیگر، قربانی کردن یک گوسفند، بنابر [[احتیاط]] است.  


==مفهوم‌شناسی==
==مفهوم‌شناسی==
خط ۷: خط ۹:
از واژه‌های مرتبط با خون برون آوردن می‌توان از حِجامَت (مکش خون از قسمتی از بدن پس از تیغ زدن آنجا) و فَصد (بریدن یا پاره کردن قسمتی از رگ برای بیرون آمدن خون از بدن) نام برد.<ref>القاموس الفقهی، ص78؛ الاصطلاحات الفقهیه، ص161.</ref>
از واژه‌های مرتبط با خون برون آوردن می‌توان از حِجامَت (مکش خون از قسمتی از بدن پس از تیغ زدن آنجا) و فَصد (بریدن یا پاره کردن قسمتی از رگ برای بیرون آمدن خون از بدن) نام برد.<ref>القاموس الفقهی، ص78؛ الاصطلاحات الفقهیه، ص161.</ref>
==بیرون آوردن خون از بدن در حال احرام==
==بیرون آوردن خون از بدن در حال احرام==
در بیرون آوردن خون از بدن خود در حال احرام، سه دیدگاه وجود دارد:
در بیرون آوردن خون از بدن خود در حال [[احرام]]، سه دیدگاه وجود دارد:
*'''امام خمینی''': از محرمات احرام است
*'''امام خمینی''': از [[محرمات احرام]] است
*'''خامنه‌ای و سیستانی''': احتیاط واجب در انجام ندادن و ترک این کار است
*'''خامنه‌ای و سیستانی''': [[احتیاط واجب]] در انجام ندادن و ترک این کار است
*'''مکارم شیرازی''': مکروه است؛ اما در حالت احتیاج و ضرورت اشکالی ندارد.<ref>مناسک حج، مسئله ۴۵۰، ص۲۳۳.</ref>
*'''مکارم شیرازی''': [[مکروه]] است؛ اما در حالت احتیاج و ضرورت اشکالی ندارد.<ref>مناسک حج، مسئله ۴۵۰، ص۲۳۳.</ref>
===بیرون آوردن خون از بدن دیگری===
 
بیرون آوردن خون از بدنِ دیگری مثل خون گرفتن پزشکِ محرم از بدن بیمار یا حجامت کردن و یا دندان او را کشیدن حرام نبوده و اشکالی ندارد.<ref>مناسک زائر، ص۴۹.</ref> اما به نظر سید علی سیستانی، اگر آن دیگری، محرم باشد [[احتیاط مستحب]] در ترک این کار است.<ref>مناسک حج، مسئله ۴۵۰، ص۲۳۳.</ref>
=== بیرون آوردن خون از بدن دیگری ===
بیرون آوردن خون از بدنِ دیگری مثل خون گرفتن پزشکِ محرم از بدن بیمار یا حجامت کردن و یا دندان او را کشیدن [[حرام]] نبوده و اشکالی ندارد.<ref>مناسک زائر، ص۴۹.</ref> اما به نظر سید علی سیستانی، اگر آن دیگری، محرم باشد [[احتیاط مستحب]] در ترک این کار است.<ref>مناسک حج، مسئله ۴۵۰، ص۲۳۳.</ref>


'''آمپول زدن'''
'''آمپول زدن'''


تزریق آمپول در هنگام ضرورت (مانند بیمار شدن )
تزریق آمپول و یا خون گرفتن از بدن با سرنگ، در هنگام ضرورت (مانند بیمار شدن محرم)، مانعی ندارد؛ اما در غیر آن جایز نیست.<ref>مناسک زائر، ص۴۹.</ref>


'''خاراندن و مسواک زدن'''
'''خاراندن و مسواک زدن'''
جایز نیست خاراندن بدن و مسواک زدن در حال احرام که سبب بیرون آمدن خون شود.<ref>مناسک حج، مسئله ۴۵۱، ص۲۳۳.</ref>


==کفاره==
==کفاره==
نظر فقیهان شیعه درباره [[کفاره]] خارج کردن خون از بدن در حال احرام، عبارت است از:
نظر فقیهان شیعه درباره [[کفاره]] خارج کردن خون از بدن در حال [[احرام]]، عبارت است از:
*'''امام خمینی، اردبیلی، بهجت، سبحانی و فاضل''': کفاره‌ ندارد.<ref>مسالک الافهام، ج2، ص266؛ مدارک الاحکام، ج7، ص368؛ الحدائق الناضره، ج15، ص524-527.</ref>
*'''امام خمینی، اردبیلی، بهجت، سبحانی و فاضل''': کفاره‌ ندارد.<ref>مناسک نوین، ص۱۰۸.</ref>
*'''تبریزی، خامنه‌ای صافی و نوری''': بنابر احتیاط، قربانی کردن یک گوسفند است.<ref>الدروس، ج1، ص386؛ مجمع الفائده، ج7، ص53.</ref>
*'''تبریزی، خامنه‌ای صافی و نوری''': بنابر [[احتیاط]]، قربانی کردن یک گوسفند است.<ref>مناسک نوین، ص۱۰۸.</ref>
*
*
*
*اگر محرمی مجبور به بیرون آوردن خون از بدنش شد به اتفاق نظر فقهاء کفاره‌ای بر عهده‌اش نیست.<ref>تذکره الفقها، ج7، ص359؛ الروضه البهیه فی شرح اللمعه، ج2، ص241. مسالک الافهام، ج2، ص266.</ref>
*اگر فرد در حال احرام با خاراندن بدنش باعث خروج خون گردد، باید یک مد طعام (حدود ۷۵۰ گرم گندم یا برنج یا خرما یا آرد و...)<ref>بنی‌هاشمی خمینی، رساله توضیح‌المسائل مراجع، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ج۱، ص۹۲۸.</ref> بدهد.<ref>اشاره السبق، ص131.</ref>
*
 
 
 
==پانوشت==
==پانوشت==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}

نسخهٔ ‏۲۰ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۱۶

بیرون آوردن خون از بدن، انجام کاری است که منجر به خارج شدن خون از بدن در حال احرام شود که یکی از محرمات احرام نیز می‌باشد. همچنین جایز نیست خاراندن بدن و مسواک زدن در حال احرام که سبب بیرون آمدن خون شود.

درباره کفاره خارج کردن خون از بدن در حال احرام، برخی فقیهان معتقدند کفاره‌‌ای ندارد و به نظر برخی دیگر، قربانی کردن یک گوسفند، بنابر احتیاط است.

مفهوم‌شناسی

بیرون آوردن خون از بدن، یعنی انجام کاری که منجر به خارج شدن خون از بدن شود و در برخی منابع فقهی نیز از خون برون آوردن، به «إدماء» تعبیر شده است.[۱]

از واژه‌های مرتبط با خون برون آوردن می‌توان از حِجامَت (مکش خون از قسمتی از بدن پس از تیغ زدن آنجا) و فَصد (بریدن یا پاره کردن قسمتی از رگ برای بیرون آمدن خون از بدن) نام برد.[۲]

بیرون آوردن خون از بدن در حال احرام

در بیرون آوردن خون از بدن خود در حال احرام، سه دیدگاه وجود دارد:

  • امام خمینی: از محرمات احرام است
  • خامنه‌ای و سیستانی: احتیاط واجب در انجام ندادن و ترک این کار است
  • مکارم شیرازی: مکروه است؛ اما در حالت احتیاج و ضرورت اشکالی ندارد.[۳]

بیرون آوردن خون از بدن دیگری

بیرون آوردن خون از بدنِ دیگری مثل خون گرفتن پزشکِ محرم از بدن بیمار یا حجامت کردن و یا دندان او را کشیدن حرام نبوده و اشکالی ندارد.[۴] اما به نظر سید علی سیستانی، اگر آن دیگری، محرم باشد احتیاط مستحب در ترک این کار است.[۵]

آمپول زدن

تزریق آمپول و یا خون گرفتن از بدن با سرنگ، در هنگام ضرورت (مانند بیمار شدن محرم)، مانعی ندارد؛ اما در غیر آن جایز نیست.[۶]

خاراندن و مسواک زدن

جایز نیست خاراندن بدن و مسواک زدن در حال احرام که سبب بیرون آمدن خون شود.[۷]

کفاره

نظر فقیهان شیعه درباره کفاره خارج کردن خون از بدن در حال احرام، عبارت است از:

  • امام خمینی، اردبیلی، بهجت، سبحانی و فاضل: کفاره‌ ندارد.[۸]
  • تبریزی، خامنه‌ای صافی و نوری: بنابر احتیاط، قربانی کردن یک گوسفند است.[۹]

پانوشت

  1. ذخیرة المعاد، ج3، ص595؛ المهذب، ج1، ص221.
  2. القاموس الفقهی، ص78؛ الاصطلاحات الفقهیه، ص161.
  3. مناسک حج، مسئله ۴۵۰، ص۲۳۳.
  4. مناسک زائر، ص۴۹.
  5. مناسک حج، مسئله ۴۵۰، ص۲۳۳.
  6. مناسک زائر، ص۴۹.
  7. مناسک حج، مسئله ۴۵۱، ص۲۳۳.
  8. مناسک نوین، ص۱۰۸.
  9. مناسک نوین، ص۱۰۸.

منابع


/////////////////////////////

  • مناسک حج: پژوهشکده حج و زیارت، تهران، نشر مشعر، ۱۳۹۷ش.
  • مناسک نوین: مصطفی آخوندی و عبدالرحمان انصاری، تهران، محراب قلم، ۱۳۹۰ش.
  • مناسک زائر (ویژه برادران) مطابق با فتاوای حضرت امام خمینی (ره): محمدحسین فلاح‌زاده، تهران، چاپ و نشر عروج، چاپ اول، 1386ش.

مقاله‌های مرتبط


  • '،