ستون توبه: تفاوت میان نسخهها
عاطفه فتاحی (بحث | مشارکتها) (←منابع) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
'''ستون توبه'''، يکی از [[ستونهای مسجدالنبی|ستونهای مسجدالنبی]] و محل توبه | '''ستون توبه'''، يکی از [[ستونهای مسجدالنبی|ستونهای مسجدالنبی]] و محل توبه [[ابولبابه انصاری|ابولبابه]] (یکی از صحابه پیامبر) در ماجرای جنگ [[بنیقریظه]] است. ابولبابه، در حالی که به دلیل انجام عملی به نفع یهودیان بنیقریظه، که همپیمان او بودند، احساس گناه میکرد به مسجدالنبی رفت و خود را به این ستون بست تا [[توبه]] وی پذیرفته شد. از این رو این ستون را ستون توبه یا ستون ابولبابه نام دادند. نماز خواندن در کنار این ستون مستحب دانسته شده است. | ||
==مکان ستون توبه== | ==مکان ستون توبه== | ||
خط ۳۷: | خط ۲۷: | ||
ستون توبه ، چهارمين ستون از سمت منبر، دومين ستون از سمت قبر شريف پيامبر و سومين ستون از سمت قبله<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D8%B9%D9%85%D8%A7%D8%B1%D8%A9_%D9%88_%D8%AA%D9%88%D8%B3%D8%B9%D8%A9_%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%B3%D8%AC%D8%AF_%D8%A7%D9%84%D9%86%D8%A8%D9%88%DB%8C_%D8%A7%D9%84%D8%B4%D8%B1%DB%8C%D9%81_%D8%B9%D8%A8%D8%B1_%D8%A7%D9%84%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE.pdf&page=70 عمارة و توسعه المسجد النبوی، ص 70]</ref>، درون روضه<ref>موسوعة مکة المکرمه، ج2، ص423</ref> و فاصله آن تا [[قبر نبوی|قبر شريف]] دو ستون است.<ref>اخبار المدينه، ص102.</ref> [[ستون قرعه|ستون مهاجرين]] يا [[ستون قرعه|قرعه]] ([[ستون عایشه|عايشه]]) در سمت غربی آن قرار دارد و درِِ غربی خانه رسول خدا که به درون مسجد گشوده میشود، برابر اين ستون قرار دارد که آن را «باب التوبه» نام نهادهاند.<ref>تاريخ و آثار اسلامي، ص203-206.</ref> | ستون توبه ، چهارمين ستون از سمت منبر، دومين ستون از سمت قبر شريف پيامبر و سومين ستون از سمت قبله<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D8%B9%D9%85%D8%A7%D8%B1%D8%A9_%D9%88_%D8%AA%D9%88%D8%B3%D8%B9%D8%A9_%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%B3%D8%AC%D8%AF_%D8%A7%D9%84%D9%86%D8%A8%D9%88%DB%8C_%D8%A7%D9%84%D8%B4%D8%B1%DB%8C%D9%81_%D8%B9%D8%A8%D8%B1_%D8%A7%D9%84%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE.pdf&page=70 عمارة و توسعه المسجد النبوی، ص 70]</ref>، درون روضه<ref>موسوعة مکة المکرمه، ج2، ص423</ref> و فاصله آن تا [[قبر نبوی|قبر شريف]] دو ستون است.<ref>اخبار المدينه، ص102.</ref> [[ستون قرعه|ستون مهاجرين]] يا [[ستون قرعه|قرعه]] ([[ستون عایشه|عايشه]]) در سمت غربی آن قرار دارد و درِِ غربی خانه رسول خدا که به درون مسجد گشوده میشود، برابر اين ستون قرار دارد که آن را «باب التوبه» نام نهادهاند.<ref>تاريخ و آثار اسلامي، ص203-206.</ref> | ||
==توبه ابولبابه | ==توبه ابولبابه== | ||
بر پايه گزارش مشهور، پس از پيمانشکنی یهودیان [[جنگ بنیقریظه|بنی قریضه]] در [[غزوه احزاب]] و اقدام ايشان بر ضدّ پيامبر، بی درنگ پس از غزوه احزاب، قلعههای آنها به فرمان خداوند محاصره شد. یهودیان چون راه چاره را بسته ديدند، با فرستادن نمايندههایی نزد پيامبر از او خواستند تا ابولبابه، همپيمان [[اوس|اوسی]] ايشان، را برای مشورت نزد آنها بفرستد. | بر پايه گزارش مشهور، پس از پيمانشکنی یهودیان [[جنگ بنیقریظه|بنی قریضه]] در [[غزوه احزاب]] و اقدام ايشان بر ضدّ پيامبر، بی درنگ پس از غزوه احزاب، قلعههای آنها به فرمان خداوند محاصره شد. یهودیان چون راه چاره را بسته ديدند، با فرستادن نمايندههایی نزد پيامبر از او خواستند تا ابولبابه، همپيمان [[اوس|اوسی]] ايشان، را برای مشورت نزد آنها بفرستد. | ||
هنگامی که ابولبابه نزد يهوديان رسيد، در پاسخ آنها درباره تسليم شدنشان به پيامبر، با دست به گلوی خود اشاره كرده و به آنان فهماند که در صورت تسليم شدن، به سبب پيمانشکنی، کشته خواهند شد. بر پايه گفته خود ابولبابه، وی هنوز گامی برنداشته بود كه احساس خيانت به خداوند و پيامبر وجودش را فراگرفت و برای رهایی از عذاب وجدان، به جای بازگشت از مأموريت و ارائه گزارش به رسول خدا، يکسره به مسجد رفت و خود را با طناب به ستونی بست و سوگند ياد كرد كه اجازه ندهد جز پيامبر كسی او را از آن ستون باز کند.<ref>المغازي، ج2، ص509؛ السيرة النبويه، ج4، ص196-197؛ الطبقات، ج4، ص376.</ref> | هنگامی که ابولبابه نزد يهوديان رسيد، در پاسخ آنها درباره تسليم شدنشان به پيامبر، با دست به گلوی خود اشاره كرده و به آنان فهماند که در صورت تسليم شدن، به سبب پيمانشکنی، کشته خواهند شد. بر پايه گفته خود ابولبابه، وی هنوز گامی برنداشته بود كه احساس خيانت به خداوند و پيامبر وجودش را فراگرفت و برای رهایی از عذاب وجدان، به جای بازگشت از مأموريت و ارائه گزارش به رسول خدا، يکسره به مسجد رفت و خود را با طناب به ستونی بست و سوگند ياد كرد كه اجازه ندهد جز پيامبر كسی او را از آن ستون باز کند.<ref>المغازي، ج2، ص509؛ السيرة النبويه، ج4، ص196-197؛ الطبقات، ج4، ص376.</ref><ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D8%B9%D9%85%D8%A7%D8%B1%D8%A9_%D9%88_%D8%AA%D9%88%D8%B3%D8%B9%D8%A9_%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%B3%D8%AC%D8%AF_%D8%A7%D9%84%D9%86%D8%A8%D9%88%DB%8C_%D8%A7%D9%84%D8%B4%D8%B1%DB%8C%D9%81_%D8%B9%D8%A8%D8%B1_%D8%A7%D9%84%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE.pdf&page=70 عمارة و توسعه المسجد النبوی، ص 70]</ref> | ||
پس از شش<ref>السيرة النبويه، ج2، ص237.</ref>، هفت<ref>المغازي، ج2، ص509.</ref> يا 20 شبانه روز<ref>البداية و النهايه، ج4، ص137.</ref> آيه {'''يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاَ تَخُونُوا اللهَ و الرَّسُولَ وَتَخُونُوا أَمَانَاتِكُم وَأَنتُم تَعلَمُونَ'''} (انفال/8، 27) نازل و توبه او پذيرفته شد.<ref>اسباب النزول، ص157؛ الکشاف، ج2، ص213؛ مجمع البيان، ج4، ص823.</ref> | |||
== نماز نافله پیامبر کنار ستون توبه == | |||
بنا بر روايتی، پيامبر بيشترين [[نمازنافله|نمازهاي نافله]] خود را كنار اين ستون بجامیآورد.<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D9%88%D9%81%D8%A7%D8%A1_%D8%A7%D9%84%D9%88%D9%81%D8%A7%D8%A1_%D8%B3%D9%85%D9%87%D9%88%D8%AF%DB%8C_%D8%AC%DB%B2.pdf&page=180 وفاء الوفاء، ج2، ص180]</ref> ذکر شده پیامبر، بعد از نماز صبح كنار این ستون مینشست و تهيدستان و ناتوانان و كسانی كه جايگاهی جز مسجد نداشتند، گرد ايشان مینشستند و ايشان تا طلوع آفتاب با آنان به گفتوگو میپرداخت و آياتی را كه در آن شب بر وی نازل شده بود، برای آنها تلاوت میكرد.<ref>السيرة الحلبيه، ج2، ص664.</ref>همچنین در منابع آمده، رسول خدا گاه نزد اين ستون به [[اعتکاف]] میپرداخت.<ref>السرائر، ج1، ص652.</ref> و نیز به هنگام اعتکاف، فرش يا تخت خويش را پشت ستون توبه قرار میداد.<ref>اخبار المدينه، ص102.</ref> | بنا بر روايتی، پيامبر بيشترين [[نمازنافله|نمازهاي نافله]] خود را كنار اين ستون بجامیآورد.<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D9%88%D9%81%D8%A7%D8%A1_%D8%A7%D9%84%D9%88%D9%81%D8%A7%D8%A1_%D8%B3%D9%85%D9%87%D9%88%D8%AF%DB%8C_%D8%AC%DB%B2.pdf&page=180 وفاء الوفاء، ج2، ص180]</ref> ذکر شده پیامبر، بعد از نماز صبح كنار این ستون مینشست و تهيدستان و ناتوانان و كسانی كه جايگاهی جز مسجد نداشتند، گرد ايشان مینشستند و ايشان تا طلوع آفتاب با آنان به گفتوگو میپرداخت و آياتی را كه در آن شب بر وی نازل شده بود، برای آنها تلاوت میكرد.<ref>السيرة الحلبيه، ج2، ص664.</ref>همچنین در منابع آمده، رسول خدا گاه نزد اين ستون به [[اعتکاف]] میپرداخت.<ref>السرائر، ج1، ص652.</ref> و نیز به هنگام اعتکاف، فرش يا تخت خويش را پشت ستون توبه قرار میداد.<ref>اخبار المدينه، ص102.</ref> | ||
== | == استحباب نماز کنار ستون توبه == | ||
بر پايه روايات، مستحب است زائر مدينه چهارشنبه تا جمعه در اين شهر اقامت کند و روزه بگيرد و روز چهارشنبه نمازش را نزد ستون توبه بهجا آورد .<ref>الکافي، ج4 ص558؛ النهايه، ص287؛ السرائر، ج1، ص652.</ref>همچنين گزاردن نماز<ref>المزار، ص65.</ref>، عبادت و دعا<ref>من لا يحضره الفقيه، ج2، ص572.</ref> و تبرک جستن نزد اين ستون بسيار مستحب است.<ref>الغدير، ج5، ص124؛ الزيارة في الکتاب و السنه، ص40.</ref> | بر پايه روايات، مستحب است زائر مدينه چهارشنبه تا جمعه در اين شهر اقامت کند و روزه بگيرد و روز چهارشنبه نمازش را نزد ستون توبه بهجا آورد .<ref>الکافي، ج4 ص558؛ النهايه، ص287؛ السرائر، ج1، ص652.</ref>همچنين گزاردن نماز<ref>المزار، ص65.</ref>، عبادت و دعا<ref>من لا يحضره الفقيه، ج2، ص572.</ref> و تبرک جستن نزد اين ستون بسيار مستحب است.<ref>الغدير، ج5، ص124؛ الزيارة في الکتاب و السنه، ص40.</ref> | ||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== | ||
* [[ستونهای مسجدالنبی]] | * [[ستونهای مسجدالنبی]] | ||
* [[جنگ بنیقریظه]] | |||
* [[جنگ بنیقریظه | |||
* [[ابولبابه انصاری|ابولبابه]] | * [[ابولبابه انصاری|ابولبابه]] | ||
نسخهٔ ۱۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۰۰
ستون توبه، يکی از ستونهای مسجدالنبی و محل توبه ابولبابه (یکی از صحابه پیامبر) در ماجرای جنگ بنیقریظه است. ابولبابه، در حالی که به دلیل انجام عملی به نفع یهودیان بنیقریظه، که همپیمان او بودند، احساس گناه میکرد به مسجدالنبی رفت و خود را به این ستون بست تا توبه وی پذیرفته شد. از این رو این ستون را ستون توبه یا ستون ابولبابه نام دادند. نماز خواندن در کنار این ستون مستحب دانسته شده است.
مکان ستون توبه
ستون توبه ، چهارمين ستون از سمت منبر، دومين ستون از سمت قبر شريف پيامبر و سومين ستون از سمت قبله[۱]، درون روضه[۲] و فاصله آن تا قبر شريف دو ستون است.[۳] ستون مهاجرين يا قرعه (عايشه) در سمت غربی آن قرار دارد و درِِ غربی خانه رسول خدا که به درون مسجد گشوده میشود، برابر اين ستون قرار دارد که آن را «باب التوبه» نام نهادهاند.[۴]
توبه ابولبابه
بر پايه گزارش مشهور، پس از پيمانشکنی یهودیان بنی قریضه در غزوه احزاب و اقدام ايشان بر ضدّ پيامبر، بی درنگ پس از غزوه احزاب، قلعههای آنها به فرمان خداوند محاصره شد. یهودیان چون راه چاره را بسته ديدند، با فرستادن نمايندههایی نزد پيامبر از او خواستند تا ابولبابه، همپيمان اوسی ايشان، را برای مشورت نزد آنها بفرستد.
هنگامی که ابولبابه نزد يهوديان رسيد، در پاسخ آنها درباره تسليم شدنشان به پيامبر، با دست به گلوی خود اشاره كرده و به آنان فهماند که در صورت تسليم شدن، به سبب پيمانشکنی، کشته خواهند شد. بر پايه گفته خود ابولبابه، وی هنوز گامی برنداشته بود كه احساس خيانت به خداوند و پيامبر وجودش را فراگرفت و برای رهایی از عذاب وجدان، به جای بازگشت از مأموريت و ارائه گزارش به رسول خدا، يکسره به مسجد رفت و خود را با طناب به ستونی بست و سوگند ياد كرد كه اجازه ندهد جز پيامبر كسی او را از آن ستون باز کند.[۵][۶]
پس از شش[۷]، هفت[۸] يا 20 شبانه روز[۹] آيه {يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاَ تَخُونُوا اللهَ و الرَّسُولَ وَتَخُونُوا أَمَانَاتِكُم وَأَنتُم تَعلَمُونَ} (انفال/8، 27) نازل و توبه او پذيرفته شد.[۱۰]
نماز نافله پیامبر کنار ستون توبه
بنا بر روايتی، پيامبر بيشترين نمازهاي نافله خود را كنار اين ستون بجامیآورد.[۱۱] ذکر شده پیامبر، بعد از نماز صبح كنار این ستون مینشست و تهيدستان و ناتوانان و كسانی كه جايگاهی جز مسجد نداشتند، گرد ايشان مینشستند و ايشان تا طلوع آفتاب با آنان به گفتوگو میپرداخت و آياتی را كه در آن شب بر وی نازل شده بود، برای آنها تلاوت میكرد.[۱۲]همچنین در منابع آمده، رسول خدا گاه نزد اين ستون به اعتکاف میپرداخت.[۱۳] و نیز به هنگام اعتکاف، فرش يا تخت خويش را پشت ستون توبه قرار میداد.[۱۴]
استحباب نماز کنار ستون توبه
بر پايه روايات، مستحب است زائر مدينه چهارشنبه تا جمعه در اين شهر اقامت کند و روزه بگيرد و روز چهارشنبه نمازش را نزد ستون توبه بهجا آورد .[۱۵]همچنين گزاردن نماز[۱۶]، عبادت و دعا[۱۷] و تبرک جستن نزد اين ستون بسيار مستحب است.[۱۸]
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ عمارة و توسعه المسجد النبوی، ص 70
- ↑ موسوعة مکة المکرمه، ج2، ص423
- ↑ اخبار المدينه، ص102.
- ↑ تاريخ و آثار اسلامي، ص203-206.
- ↑ المغازي، ج2، ص509؛ السيرة النبويه، ج4، ص196-197؛ الطبقات، ج4، ص376.
- ↑ عمارة و توسعه المسجد النبوی، ص 70
- ↑ السيرة النبويه، ج2، ص237.
- ↑ المغازي، ج2، ص509.
- ↑ البداية و النهايه، ج4، ص137.
- ↑ اسباب النزول، ص157؛ الکشاف، ج2، ص213؛ مجمع البيان، ج4، ص823.
- ↑ وفاء الوفاء، ج2، ص180
- ↑ السيرة الحلبيه، ج2، ص664.
- ↑ السرائر، ج1، ص652.
- ↑ اخبار المدينه، ص102.
- ↑ الکافي، ج4 ص558؛ النهايه، ص287؛ السرائر، ج1، ص652.
- ↑ المزار، ص65.
- ↑ من لا يحضره الفقيه، ج2، ص572.
- ↑ الغدير، ج5، ص124؛ الزيارة في الکتاب و السنه، ص40.
منابع
- اخبار المدينه ،ابن زباله (م.۱۹۹ق.)، به کوشش صلاح عبدالعزيز السعودي، مرکز بحوث و دراسات المدينه، ۱۴۲۴ق؛
- اسباب النزول، الواحدي (م.۴۶۸ق.)، قاهره، الحلبي و شرکاه، ۱۳۸۸ق؛
- امتاع الاسماع، المقريزي (م.۸۴۵ق.)، به کوشش محمد عبدالحميد، بيروت، دار الكتب العلميه، ۱۴۲۰ق؛
- البدايه و النهايه، ابن كثير (م.۷۷۴ق.)، به کوشش علي شيري، بيروت، دار احياء التراث العربي، ۱۴۰۸ق؛
- تاريخ و آثار اسلامي مکه مکرمه و مدينه منوره، اصغر قائدان، مشعر، ۱۳۷۲ش؛
- حرمين شريفين، حسين قرهچانلو، تهران، امير کبير، ۱۳۶۲ش؛
- الزياره في الکتاب و السنه، جعفر سبحاني؛
- سبل الهدي و الرشاد، محمد بن يوسف الصالحي (م.۹۴۲ق.)، به کوشش عادل احمد و علي محمد، بيروت، دار الكتب العلميه، ۱۴۱۴ق؛
- السرائر، ابن ادريس (م.۵۹۸ق.)، قم، نشر اسلامي، ۱۴۱۰ق؛
- السيره الحلبيه، الحلبي (م.۱۰۴۴ق.)، بيروت، دار المعرفه، ۱۴۰۰ق؛
- السيره النبويه، ابن هشام (م.۲۱۳/۲۱۸ق.)، به كوشش السقاء و ديگران، بيروت، دار المعرفه؛
- شرائع الاسلام، المحقق الحلي (م.۶۷۶ق.)، به کوشش سيد صادق الشيرازي، تهران، استقلال، ۱۴۰۹ق؛
- الطبقات الكبري، ابن سعد (م.۲۳۰ق.)، بيروت، دار صادر؛
- عمارة و توسعة المسجد النبوی الشریف عبر التاریخ، ناجی محمد حسن عبدالقادر الانصاری، نادی المدینه المنوره الادبی، ۱۹۹۶م.
- الغدير، الاميني (م.۱۳۹۲ق.)، بيروت، دار الکتاب العربي، ۱۳۸۷ق؛
- الکافي، الکليني (م.۳۲۹ق.)، به کوشش علي اکبر غفاري، تهران، دار الکتب الاسلاميه، ۱۳۶۷ش؛
- الکشاف، زمخشري (م.۵۳۸ق.)، بيروت، دار الکتاب العربي، ۱۴۰۷ق؛
- مجمع البيان، الطبرسي (م.۵۴۸ق.)، بيروت، دار المعرفه، ۱۴۰۶ق؛
- المزار الکبير، محمد بن المشهدي (م.۶۱۰ق.)، به کوشش القيومي، تهران، نشر اسلامي، ۱۴۱۹ق؛
- المغازي، الواقدي (م.۲۰۷ق.)، به کوشش مارسدن جونس، بيروت، اعلمي، ۱۴۰۹ق؛
- من لا يحضره الفقيه، الصدوق (م.۳۸۱ق.)، به کوشش علي اکبر غفاري، قم، نشر اسلامي؛
- موسوعه مرآه الحرمين الشريفين، ايوب صبري پاشا (م.۱۲۹۰ق.)، محمد حرب، قاهره، دار الآفاق العربيه، ۱۴۲۴ق؛
- موسوعه مکه المکرمه و المدينه المنوره، احمد زکي يماني، مصر، مؤسسه الفرقان، ۱۴۲۸ق؛
- النهايه، الطوسي (م.۴۶۰ق.)، بيروت، دار الکتاب العربي، ۱۴۰۰ق؛
- وفاء الوفاء، السمهودي (م.۹۱۱ق.)، بيروت، دار الكتب العلميه، ۲۰۰۶م.