ازدواج موقت: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ مارس ۲۰۱۸، ساعت ۱۴:۵۵

ازدواج موقت

مفهوم‌شناسی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

ازدواج موقت یا متعه، گونه‌ای از پیمان زناشویی است که در آن، مهر و مدت ازدواج معین می‌شود.^[۱] برخی از فقیهان اهل سنت در تعریف این ازدواج به حضور دو شاهد، پرداخت مهر و فقدان ارث میان زوجین اشاره کرده‌اند.^[۲] در متون و منابع اسلامی، از این‌گونه ازدواج با تعابیری مانند نکاح منقطع، مُتْعه، ازدواج متعه و متعه زنان (متعة النساء)یاد کرده‌اند.

ازدواج موقت در حج و عمره[ویرایش | ویرایش مبدأ]

عقد ازدواج بر مُحرم در احرام حج و عمره حرام است^[۳]، خواه ازدواج دائم باشد و خواه موقت.^[۴] همچنین خواندن عقد دیگران از جانب شخص محرم و بر عهده داشتن ولایت و وکالت در ازدواج نیز ممنوع است.^[۵] مهم‌ترین پشتوانه این حکم، روایت‌های پیامبر^[۶] و امامان شیعه(ع)^[۷] هستند که از ازدواج در حال احرام نهی کرده‌اند.^[۸] همچنین فقیهان شیعه^[۹] و بسیاری از فقیهان اهل سنت^[۱۰] به پشتوانه روایت‌های پیامبرر و اهل بیت: عقد ازدواج شخص محرم را باطل شمرده‌اند، خواه زن و شوهر هر دو در حال احرام باشند یا یکی از آنان محرم باشد.^[۱۱]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

↑ نک: مصطلحات الفقه، ص۴۶۸؛ معجم الفاظ الفقه الجعفری، ص۲۱۸.
↑ تفسیر قرطبی، ج۵، ص۱۳۲.
↑ منتهی المطلب، ج۲، ص۸۰۸؛ المجموع، ج۷، ص۲۸۳.
↑ کلمة التقوی، ج۷، ص۹۶؛ المعتمد، ج۴، ص۱۱۲.
↑ منتهی المطلب، ج۲، ص۸۰۸؛ المجموع، ج۷، ص۲۸۳؛ الشرح الکبیر، ج۳، ص۳۱۱.
↑ مسند احمد، ج۱، ص۶۴؛ صحیح مسلم، ج۴، ص۱۳۶.
↑ من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۳۶۱؛ التهذیب، ج۵، ص۳۲۸.
↑ منتهی المطلب، ج۲، ص۸۰۸؛ الشرح الکبیر، ج۳، ص۳۱۲.
↑ من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۳۶۱؛ الخلاف، ج۴، ص۳۴۶؛ تذکرة الفقهاء، ج۷، ص۳۸۳.
↑ صحیح مسلم، ج۴، ص۱۳۶؛ المجموع، ج۷، ص۲۸۳؛ المغنی، ج۳، ص۳۱۱.
↑ تذکرة الفقهاء، ج۷، ص۳۸۳-۳۸۴.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

[1] نک: مصطلحات الفقه، ص۴۶۸؛ معجم الفاظ الفقه الجعفری، ص۲۱۸.

[2] تفسیر قرطبی، ج۵، ص۱۳۲.

[3] منتهی المطلب، ج۲، ص۸۰۸؛ المجموع، ج۷، ص۲۸۳.

[4] کلمة التقوی، ج۷، ص۹۶؛ المعتمد، ج۴، ص۱۱۲.

[5] منتهی المطلب، ج۲، ص۸۰۸؛ المجموع، ج۷، ص۲۸۳؛ الشرح الکبیر، ج۳، ص۳۱۱.

[6] مسند احمد، ج۱، ص۶۴؛ صحیح مسلم، ج۴، ص۱۳۶.

[7] من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۳۶۱؛ التهذیب، ج۵، ص۳۲۸.

[8] منتهی المطلب، ج۲، ص۸۰۸؛ الشرح الکبیر، ج۳، ص۳۱۲.

[9] من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۳۶۱؛ الخلاف، ج۴، ص۳۴۶؛ تذکرة الفقهاء، ج۷، ص۳۸۳.

[10] صحیح مسلم، ج۴، ص۱۳۶؛ المجموع، ج۷، ص۲۸۳؛ المغنی، ج۳، ص۳۱۱.

[11] تذکرة الفقهاء، ج۷، ص۳۸۳-۳۸۴.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-'''ازدواج موقت''' يا متعه، گونه‌اي از پيمان زناشويي است كه در آن، مهر و مدت ازدواج معين مي‌شود.<ref>نك: مصطلحات الفقه، ص468؛ معجم الفاظ الفقه الجعفري، ص218.</ref> برخي از فقيهان اهل سنت در تعريف اين ازدواج به حضور دو شاهد، پرداخت مهر و فقدان ارث ميان زوجين اشاره كرده‌اند.<ref>تفسير قرطبي، ج5، ص132.</ref> در متون و منابع اسلامي، از اين‌گونه ازدواج با تعابيري مانند نكاح منقطع، مُتْعه، ازدواج متعه و متعه زنان (متعة النساء)ياد كرده‌اند.
+'''ازدواج موقت'''
+==مفهوم‌شناسی==
+ازدواج موقت یا متعه، گونه‌ای از پیمان زناشویی است که در آن، مهر و مدت ازدواج معین می‌شود.<ref>نک: مصطلحات الفقه، ص۴۶۸؛ معجم الفاظ الفقه الجعفری، ص۲۱۸.</ref> برخی از فقیهان اهل سنت در تعریف این ازدواج به حضور دو شاهد، پرداخت مهر و فقدان ارث میان زوجین اشاره کرده‌اند.<ref>تفسیر قرطبی، ج۵، ص۱۳۲.</ref> در متون و منابع اسلامی، از این‌گونه ازدواج با تعابیری مانند نکاح منقطع، مُتْعه، ازدواج متعه و متعه زنان (متعة النساء)یاد کرده‌اند.
-=='''ازدواج موقت در حج و عمره:'''==
+==ازدواج موقت در حج و عمره==
-عقد ازدواج بر مُحرم در احرام حج و عمره حرام است<ref>منتهي المطلب، ج2، ص808؛ المجموع، ج7، ص283.</ref>، خواه ازدواج دائم باشد و خواه موقت.<ref>كلمة التقوي، ج7، ص96؛ المعتمد، ج4، ص112.</ref> همچنين خواندن عقد ديگران از جانب شخص محرم و بر عهده داشتن ولايت و وكالت در ازدواج نيز ممنوع است.<ref>منتهي المطلب، ج2، ص808؛ المجموع، ج7، ص283؛ الشرح الكبير، ج3، ص311.</ref> مهم‌ترين پشتوانه اين حكم، روايت‌هاي پيامبر<ref>مسند احمد، ج1، ص64؛ صحيح مسلم، ج4، ص136.</ref> و امامان شيعه(ع)<ref>من لا يحضره الفقيه، ج2، ص361؛ التهذيب، ج5، ص328.</ref> هستند كه از ازدواج در حال احرام نهي كرده‌اند.<ref>منتهي المطلب، ج2، ص808؛ الشرح الكبير، ج3، ص312.</ref> همچنين فقيهان شيعه<ref>من لا يحضره الفقيه، ج2، ص361؛ الخلاف، ج4، ص346؛ تذكرة الفقهاء، ج7، ص383.</ref> و بسياري از فقيهان اهل سنت<ref>صحيح مسلم، ج4، ص136؛ المجموع، ج7، ص283؛ المغني، ج3، ص311.</ref> به پشتوانه روايت‌هاي پيامبرر و اهل بيت: عقد ازدواج شخص محرم را باطل شمرده‌اند، خواه زن و شوهر هر دو در حال احرام باشند يا يكي از آنان محرم باشد.<ref>تذكرة الفقهاء، ج7، ص383-384.</ref>
+عقد ازدواج بر مُحرم در احرام حج و عمره حرام است<ref>منتهی المطلب، ج۲، ص۸۰۸؛ المجموع، ج۷، ص۲۸۳.</ref>، خواه ازدواج دائم باشد و خواه موقت.<ref>کلمة التقوی، ج۷، ص۹۶؛ المعتمد، ج۴، ص۱۱۲.</ref> همچنین خواندن عقد دیگران از جانب شخص محرم و بر عهده داشتن ولایت و وکالت در ازدواج نیز ممنوع است.<ref>منتهی المطلب، ج۲، ص۸۰۸؛ المجموع، ج۷، ص۲۸۳؛ الشرح الکبیر، ج۳، ص۳۱۱.</ref> مهم‌ترین پشتوانه این حکم، روایت‌های پیامبر<ref>مسند احمد، ج۱، ص۶۴؛ صحیح مسلم، ج۴، ص۱۳۶.</ref> و امامان شیعه(ع)<ref>من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۳۶۱؛ التهذیب، ج۵، ص۳۲۸.</ref> هستند که از ازدواج در حال احرام نهی کرده‌اند.<ref>منتهی المطلب، ج۲، ص۸۰۸؛ الشرح الکبیر، ج۳، ص۳۱۲.</ref> همچنین فقیهان شیعه<ref>من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۳۶۱؛ الخلاف، ج۴، ص۳۴۶؛ تذکرة الفقهاء، ج۷، ص۳۸۳.</ref> و بسیاری از فقیهان اهل سنت<ref>صحیح مسلم، ج۴، ص۱۳۶؛ المجموع، ج۷، ص۲۸۳؛ المغنی، ج۳، ص۳۱۱.</ref> به پشتوانه روایت‌های پیامبرر و اهل بیت: عقد ازدواج شخص محرم را باطل شمرده‌اند، خواه زن و شوهر هر دو در حال احرام باشند یا یکی از آنان محرم باشد.<ref>تذکرة الفقهاء، ج۷، ص۳۸۳-۳۸۴.</ref>
+==پانویس==
+{{پانویس}}
+==منابع==
+*