الگو:مقاله پیشنهادی

وقوف در عرفات دومین عملِ واجبِ حج است که طی آن حج‌گزار بر اساس فقه شیعه، در روز عرفه، از ظهر تا غروب شرعی در عرفات می‌ماند. این وقوف به مقداری که ماندن در آنجا (اگر چه به‌مدت کوتاه) صدق کند، از ارکان حج نیز شمرده شده است. اگر کسی از روی عمد، دیرتر به عرفات وارد شود گناه کرده و چنانچه زودتر برود، افزون بر گناه، یک شتر کفاره هم بر او واجب می‌شود.

در مذاهب چهارگانه اهل سنت نیز، زمان این عمل، روز عرفه دانسته شده؛ اگرچه در زمان دقیق آن بین آنها اختلاف‌نظر وجود دارد.

روزه، توبه، خواندن دعاهایی خاص و دعای امام حسین(ع) در روز عرفه، از اعمال و آداب وقوف در عرفات است. وقوف در عرفات در روایات، «حقیقت حج» و «حج اکبر» معرفی شده است. بنا بر روایات، زمان و مکان وقوف در عرفات، همان زمان و مکانی است که توبه حضرت آدم(ع) پذیرفته شد.

پیشینه وقوف در عرفات، به قبل از اسلام برمی‌گردد. پیروان آیین‌هایی که حج را واجب می‌دانستند، در همه دوره‌ها به هنگام حج، در عرفات وقوف می‌کردند.

بیشتر