بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Z mohammad (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
امهات المؤمنین لقبی است که خداوند بر همسران پیامبر داده است. اعطای این لقب به معنای احترام همسران پیامبر(ص) و حرمت ازدواج با آنان است همانطور که مادر احترام و حرمت دارد. مادری همسران پیامبر در کنار پدر معنوی بودن حضرت بر امت میباشد. این شرافت و احترام تا زمانی است که گناه نکرده باشند و از اطاعت [[خداوند]] و [[رسول خدا(ص)]] و اوصیای الهی خارج نشوند. باید توجه داشت که عنوان امهات المؤمنین بار حقوقی عنوان مادری را ندارد و به مقتضای این عنوان، باید قواعد و آدابی ویژه را در رفتار خود رعایت کنند مثل: دو برابر بودن کیفر گناهان و همچنین پاداش اعمال نیکشان، وجوب پردهنشینی و بیرون نشدن از خانه، مگر برای کارهای لازم و یا داشتن حجاب ویژه یا حرمت ازدواج آنان در پی وفات پیامبر گرامی(ص) و ... . برپایه گزارشات منابع شیعی و سنی مهریه همه همسران برابر بوده ولی در مقدار آن اختلاف است بنابر قولی این مهریه برابر با 500 درهم گزارش شده است. اجتماعی یا سیاسی بودن انگیزه اصلی ازدواجهای پیامبر به این معنا نیست که پیامبر به نیازهای عاطفی و غریزی همسرانش کمتوجه بود. حضرت بهترین مردان را کسانی معرفی میکردند که با همسر خود بهتر رفتارکنند و خود بهتر از همه آنها با همسرانش رفتار میکرد. حضرت برای هریک از همسران خود زمانی معیّن کرده بود و هرروز با همه همسرانش دیدار میکرد و به آنها ملاطفت مینمود و اگر نوبتش در همان روز بود، نزد او میماند وگرنه برمیخاست. در این دیدارها وی مدتی بیشتر را نزد [[ام سلمه]] میماند. بسیاری از زنان برای همسری با رسول خدا(ص) اشتیاق داشتند. برخی خواستار همسری با پیامبر خدا بدون مهریه بودند. برپایه روایتی، زنان پیامبر در دوران زندگانی ایشان به دو حزب قسمت میشدند: حزب ام سلمه و حزب [[عایشه]]. حزب عایشه سهمی بیشتر از هدایای مردم به رسول خدا را بهدست میآورد که مایه شکایت و اعتراض زنان پیامبر گشت. طبیعی بود که محبوبیت فراوان [[حضرت زهرا(س)]] و مادرش [[خدیجه(س)]] نزد رسول خدا کنار محبوبیت شوهر و فرزندانش که پیامبر آنان را نَفْس و برادر و فرزندان خود میدانست، حساسیت آن دسته از همسران رسول خدا را برمیانگیخت که خود را از لحاظ سنی و جایگاه اجتماعی در حد رقابت با فاطمه میدیدند، اما نتوانسته بودند برای پیامبر فرزندی بیاورند تا آنجا که یکی از آنان که سالها پس از خدیجه زیست، بیان میکرد که به هیچیک از همسران پیامبر بهاندازه خدیجه حسد نورزیده است. برخی همسران رسول خدا برای هموار کردن مسیر خلافت فرد مطلوب خود تلاش میکردند. پیامبر گرامی(ص) برای احیای حقوق از دست رفته زنان در جامعه بشری، شمار همسران دائم مرد را در جامعه اسلامی محدود کرد و با وجود مجاز شمردن ازدواج موقت، خود ازدواج دائم را برگزید. در جوانی نیز هیچگونه ارتباط جنسی بیرون از حلقه ازدواج نداشت؛ زیرا این ارتباط هرچند در جامعه جاهلی آن روز رواج داشت، خصلتی منفی نزد عرب بود. از اینرو، دشمنان پیامبر که از کوچکترین رویداد در زندگی پیامبر سوژهای تبلیغاتی ضدّ ایشان میساختند، هرگز نتوانستند در مسائل جنسی بر او خرده بگیرند. دوران چند همسری پیامبر گرامی(ص) تنها در دهه پایانی عمر ایشان و دوران حکومت اسلامی در [[مدینه]] است. البته [[سوره نساء]] که شمار همسران دائم مرد مسلمان را به چهار همسر محدود میکند، در پی [[سوره احزاب]] نازل شده و مربوط به زمانی است که پیامبر بیش از چهار همسر داشته و شامل پیامبر نمیشده است. همه نُه همسر رسول خدا او را در [[حجة الوداع]] همراهی کردند. همسران ایشان در [[قبرستان بقیع]] مدفون هستند، غیر از خدیجه(س)، میمونه و بنابر روایتی ام حبیبه که در [[شام]] مدفون است. | امهات المؤمنین لقبی است که خداوند بر همسران پیامبر داده است. اعطای این لقب به معنای احترام همسران پیامبر(ص) و حرمت ازدواج با آنان است همانطور که مادر احترام و حرمت دارد. مادری همسران پیامبر در کنار پدر معنوی بودن حضرت بر امت میباشد. این شرافت و احترام تا زمانی است که گناه نکرده باشند و از اطاعت [[خداوند]] و [[رسول خدا(ص)]] و اوصیای الهی خارج نشوند. باید توجه داشت که عنوان امهات المؤمنین بار حقوقی عنوان مادری را ندارد و به مقتضای این عنوان، باید قواعد و آدابی ویژه را در رفتار خود رعایت کنند مثل: دو برابر بودن کیفر گناهان و همچنین پاداش اعمال نیکشان، وجوب پردهنشینی و بیرون نشدن از خانه، مگر برای کارهای لازم و یا داشتن حجاب ویژه یا حرمت ازدواج آنان در پی وفات پیامبر گرامی(ص) و ... . برپایه گزارشات منابع شیعی و سنی مهریه همه همسران برابر بوده ولی در مقدار آن اختلاف است بنابر قولی این مهریه برابر با 500 درهم گزارش شده است. اجتماعی یا سیاسی بودن انگیزه اصلی ازدواجهای پیامبر به این معنا نیست که پیامبر به نیازهای عاطفی و غریزی همسرانش کمتوجه بود. حضرت بهترین مردان را کسانی معرفی میکردند که با همسر خود بهتر رفتارکنند و خود بهتر از همه آنها با همسرانش رفتار میکرد. حضرت برای هریک از همسران خود زمانی معیّن کرده بود و هرروز با همه همسرانش دیدار میکرد و به آنها ملاطفت مینمود و اگر نوبتش در همان روز بود، نزد او میماند وگرنه برمیخاست. در این دیدارها وی مدتی بیشتر را نزد [[ام سلمه]] میماند. بسیاری از زنان برای همسری با رسول خدا(ص) اشتیاق داشتند. برخی خواستار همسری با پیامبر خدا بدون مهریه بودند. برپایه روایتی، زنان پیامبر در دوران زندگانی ایشان به دو حزب قسمت میشدند: حزب ام سلمه و حزب [[عایشه]]. حزب عایشه سهمی بیشتر از هدایای مردم به رسول خدا را بهدست میآورد که مایه شکایت و اعتراض زنان پیامبر گشت. طبیعی بود که محبوبیت فراوان [[حضرت زهرا(س)]] و مادرش [[خدیجه(س)]] نزد رسول خدا کنار محبوبیت شوهر و فرزندانش که پیامبر آنان را نَفْس و برادر و فرزندان خود میدانست، حساسیت آن دسته از همسران رسول خدا را برمیانگیخت که خود را از لحاظ سنی و جایگاه اجتماعی در حد رقابت با فاطمه میدیدند، اما نتوانسته بودند برای پیامبر فرزندی بیاورند تا آنجا که یکی از آنان که سالها پس از خدیجه زیست، بیان میکرد که به هیچیک از همسران پیامبر بهاندازه خدیجه حسد نورزیده است. برخی همسران رسول خدا برای هموار کردن مسیر خلافت فرد مطلوب خود تلاش میکردند. پیامبر گرامی(ص) برای احیای حقوق از دست رفته زنان در جامعه بشری، شمار همسران دائم مرد را در جامعه اسلامی محدود کرد و با وجود مجاز شمردن ازدواج موقت، خود ازدواج دائم را برگزید. در جوانی نیز هیچگونه ارتباط جنسی بیرون از حلقه ازدواج نداشت؛ زیرا این ارتباط هرچند در جامعه جاهلی آن روز رواج داشت، خصلتی منفی نزد عرب بود. از اینرو، دشمنان پیامبر که از کوچکترین رویداد در زندگی پیامبر سوژهای تبلیغاتی ضدّ ایشان میساختند، هرگز نتوانستند در مسائل جنسی بر او خرده بگیرند. دوران چند همسری پیامبر گرامی(ص) تنها در دهه پایانی عمر ایشان و دوران حکومت اسلامی در [[مدینه]] است. البته [[سوره نساء]] که شمار همسران دائم مرد مسلمان را به چهار همسر محدود میکند، در پی [[سوره احزاب]] نازل شده و مربوط به زمانی است که پیامبر بیش از چهار همسر داشته و شامل پیامبر نمیشده است. همه نُه همسر رسول خدا او را در [[حجة الوداع]] همراهی کردند. همسران ایشان در [[قبرستان بقیع]] مدفون هستند، غیر از خدیجه(س)، میمونه و بنابر روایتی ام حبیبه که در [[شام]] مدفون است. | ||