سفرنامه‌های فارسی حج: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
دیداریویکی‌متن
(اصلاح نویسه‌های عربی)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:


== از سده چهارم تا سده دوازدهم ==
== از سده چهارم تا سده دوازدهم ==
نخستین سفرنامه حج فارسی، [[سفرنامه ناصر خسرو]] شاعر و حکیم اسماعیلی مذهب است. این سفرنامه گزارش سفرهای ناصر خسرو طی هفت سال است که نخستین آنها  در  437 قمری آغاز شد.<ref>. تاریخ ادبیات ایران از فردوسی تا سعدی، ج1، ص336-339.</ref> او را پیشگام سیاحان ایرانی و سفرنامه‌اش را بهترین اثر در نوع خود در زبان فارسی دانسته‌اند.<ref>. حج در ادب فارسی، ص122؛ مجله دانشکده ی ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، ش139 و 140، ص90«جهانگردی و سفرنامه نویسی در اسلام و ایران».</ref> او چهار بار حج گزارد و تا شمال آفریقا شهر به شهر را دید و جزییات خاطراتش را نوشت و در 444 قمری به ایران بازگشت.  
نخستین سفرنامه حج فارسی، [[سفرنامه ناصر خسرو]] شاعر و حکیم [[اسماعیلی]] مذهب است. این سفرنامه گزارش سفرهای ناصر خسرو طی هفت سال است که نخستین آنها  در  437 قمری آغاز شد.<ref>. تاریخ ادبیات ایران از فردوسی تا سعدی، ج1، ص336-339.</ref> او را پیشگام سیاحان ایرانی و سفرنامه‌اش را بهترین اثر در نوع خود در زبان فارسی دانسته‌اند.<ref>. حج در ادب فارسی، ص122؛ مجله دانشکده ی ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، ش139 و 140، ص90«جهانگردی و سفرنامه نویسی در اسلام و ایران».</ref> او چهار بار حج گزارد و تا شمال آفریقا شهر به شهر را دید و جزییات خاطراتش را نوشت و در 444 قمری به ایران بازگشت.
 
فهرست زیر شامل سفرنامه‌های فارسی حج تا سده دوازدهم است:


* [[تحفةالعراقین|تحفه العراقین (ختم الغرائب)]] نخستین سفرنامه منظوم سروده شاعر معروف قرن ششم، خاقانی شروانی است که دو بار به سفر حج رفت؛ بار نخست در سال 551ق. و بار دوم میان سال‌های 569 و570ق.<ref>. سفرنامه منظوم، حج ص141؛ دانشنامه، ش1، ص37-53،«کعبه ستایی در شعر فارسی».</ref>
* [[تحفةالعراقین|تحفه العراقین (ختم الغرائب)]] نخستین سفرنامه منظوم سروده شاعر معروف قرن ششم، خاقانی شروانی است که دو بار به سفر حج رفت؛ بار نخست در سال 551ق. و بار دوم میان سال‌های 569 و570ق.<ref>. سفرنامه منظوم، حج ص141؛ دانشنامه، ش1، ص37-53،«کعبه ستایی در شعر فارسی».</ref>
* [[حجازیه (کتاب)|رساله حجازیه]]، نوشته ابوالاشرف محمد بن حسین یزدی(762ق.) از ثروتمندان یزد و از  نزدیکان آل جلایر (حکومت بین 740 تا 835ق. در عراق و آذربایجان) در سال 757ق. این سفرنامه گزارشی است از دشوارهای راه حج و بدی وضع آب در مکه و مدینه است.<ref>. نک: مجموعه رسائل خطی فارسی، دفتر اول،ص 30-45</ref>(حجازیه)
* [[حجازیه (کتاب)|رساله حجازیه]]، نوشته ابوالاشرف محمد بن حسین یزدی(762ق.) از ثروتمندان یزد و از  نزدیکان [[آل جلایر]] (حکومت بین 740 تا 835ق. در عراق و آذربایجان) در سال 757 قمری که گزارشی است از دشوارهای راه حج و بدی وضع آب در مکه و مدینه است.<ref>. نک: مجموعه رسائل خطی فارسی، دفتر اول،ص 30-45</ref>
* سفرنامه مکه شیخ علی جبل عاملی از عالمان شیعه اواخر عهد صفویه که در سال 1033ق نوشته شده.<ref>. کتاب ماه تاریخ و جغرافیا، ش68 - 69، ص134-137«خاطراتی از سفرهای حج دوره صفوی».</ref>  
* سفرنامه مکه شیخ علی جبل عاملی از عالمان شیعه اواخر عهد [[صفویه]] که در سال 1033ق نوشته شده.<ref>. کتاب ماه تاریخ و جغرافیا، ش68 - 69، ص134-137«خاطراتی از سفرهای حج دوره صفوی».</ref>  
* خاطرات حج مجلسی اول( 1041ق.)<ref>. صفویه در عرصه دین و فرهنگ و سیاست، ج3، ص1047-1052.</ref>  
* خاطرات حج محمد تقی مجلسی ( 1041ق.)<ref>. صفویه در عرصه دین و فرهنگ و سیاست، ج3، ص1047-1052.</ref>  
* سفرنامه منظوم حج بانویی اصفهانی(اواخر قرن دوازدهم) شامل بیش از هزار  بیت شعر در وصف راه حج و ذکر عواطف شیعیان نسبت به زیارت‌گاه‌های حرمین است.<ref>. سفرنامه منظوم حج، مقدمه، ص9-15</ref>  
* سفرنامه منظوم حج بانویی اصفهانی(اواخر قرن دوازدهم) شامل بیش از هزار  بیت شعر در وصف راه حج و ذکر عواطف شیعیان نسبت به زیارت‌گاه‌های حرمین است.<ref>. سفرنامه منظوم حج، مقدمه، ص9-15</ref>  
* بخشی از منظومه چهارتخت سروده حسین ابیوردی که در سال 898 سروده شده و گزارش سفر اوست به حرمین و چند شهر دیگر از جمله قدس و استانبول و مصر و حلب و شام.<ref>. سفرنامه منظوم حج، ص 85</ref>
* بخشی از [[منظومه چهارتخت]] سروده حسین ابیوردی که در سال 898 سروده شده و گزارش سفر اوست به حرمین و چند شهر دیگر از جمله قدس و استانبول و مصر و حلب و شام.<ref>. سفرنامه منظوم حج، ص 85</ref>
* منظومه فتوح الحرمین سروده محیی الدین لاری (م. 933 ق.) نیز با اینکه بیشتر شرحی از اماکن حرمین و مناسک حج است، گاهی در زمره سفرنامه‌های منظوم حج دسته بندی شده است.<ref>. کتابنامه حج، ص195</ref>  
* منظومه [[فتوح الحرمین]] سروده محیی الدین لاری (م. 933 ق.) که بیشتر شرحی از اماکن حرمین و مناسک حج است.<ref>. کتابنامه حج، ص195</ref>  
* بیان واقع نوشته عبدالکریم کشمیری که بیشتر مطالب آن در گزارش جنگ‌ها و اقدامات نادرشاه است و تنها باب سوم آن گزارش سفر حج نویسنده در سال1154ق. اختصاص دارد
* [[بیان واقع]] نوشته عبدالکریم کشمیری که گزارش جنگ‌ها و اقدامات نادرشاه است و تنها باب سوم آن گزارش سفر حج نویسنده در سال1154 قمری است.
* سفرنامه منظوم تحفه الحرمین، سروده محمد رحیم الدین قادری از دانشوران هندوستان <ref>. پنجاه سفرنامه حج قاجاری ج1، ص173-212</ref>
* سفرنامه منظوم تحفه الحرمین، سروده محمد رحیم الدین قادری از دانشوران هندوستان <ref>. پنجاه سفرنامه حج قاجاری ج1، ص173-212</ref>


== سفرنامه‌های سده سیزدهم و چهاردهم ==
== سفرنامه‌های سده سیزدهم و چهاردهم ==
سفرنامه نویسی حج در زبان فارسی در دوره قاجاریه (حک: 1209-1324ق.) رونق یافت.<ref>. با کاروان صفا در سال82، ص355؛ حج در ادب فارسی، ص122.</ref> بیشتر  این آثار، متعلق به دوره ناصرالدین شاه (حک:1264-1313ق.) اند. از مقطع زمانی 1260 تا 1338ق.  بیش از 45 سفرنامه حج شناسایی شده است.<ref>. میقات حج، ش70، ص80«کاروان های حج عثمانی به روایت سفرنامه های ایرانی دوره قاجار».
سفرنامه نویسی حج در زبان فارسی در دوره [[قاجاریه]] (حک: 1209-1324ق.) رونق یافت.<ref>. با کاروان صفا در سال82، ص355؛ حج در ادب فارسی، ص122.</ref> بیشتر  این آثار، متعلق به دوره [[ناصرالدین شاه]] (حک:1264-1313ق.) اند. از مقطع زمانی 1260 تا 1338ق.  بیش از 45 سفرنامه حج شناسایی شده است.<ref>. میقات حج، ش70، ص80«کاروان های حج عثمانی به روایت سفرنامه های ایرانی دوره قاجار».
</ref>بیشتر سفرنامه‌های این دوره متعلق به اشراف، مأموران دولتی، رجال سیاسی و درباریان است.<ref>. تاریخ اسلام در آینه پژوهش، ش32، ص23،«سفر زیارتی حج در دوره ی قاجار...».</ref> برخی بر این نظرند که سفرنامه‌نویسان این دوره در شیوه خاطره نویسی و روایت متاثر از ادبیات اروپایی‌اند.<ref>. تاریخ اسلام در آینه پژوهش، ش32، ص22-23«سفر زیارتی حج در دوره ی قاجار...»؛ سفرنامه سیف الدوله، پیشگفتار، ص9-10.</ref> از لحاظ موضوعی، غیر از خاطرات راه، شرح احساسات مذهبی، توضیح مناسک حج، توصیف بناها، بیان سختی‌های راه حج و نیز دشواری‌های خاص شیعیان در سفر حج مضامین پر بسامد سفرنامه‌های این دوره است.<ref>. نک: پنجاه سفرنامه حج قاجاری، ج1، ص 9- 131؛ حدیث قافله‌ها، ص 203، 214.</ref>
</ref>بیشتر سفرنامه‌های این دوره متعلق به اشراف، مأموران دولتی، رجال سیاسی و درباریان است.<ref>. تاریخ اسلام در آینه پژوهش، ش32، ص23،«سفر زیارتی حج در دوره ی قاجار...».</ref> برخی بر این نظرند که سفرنامه‌نویسان این دوره در شیوه خاطره نویسی و روایت متاثر از ادبیات اروپایی‌اند.<ref>. تاریخ اسلام در آینه پژوهش، ش32، ص22-23«سفر زیارتی حج در دوره ی قاجار...»؛ سفرنامه سیف الدوله، پیشگفتار، ص9-10.</ref> از لحاظ موضوعی، غیر از خاطرات راه، شرح احساسات مذهبی، توضیح مناسک حج، توصیف بناها، بیان سختی‌های راه حج و نیز دشواری‌های خاص شیعیان در سفر حج مضامین پر بسامد سفرنامه‌های این دوره است.<ref>. نک: پنجاه سفرنامه حج قاجاری، ج1، ص 9- 131؛ حدیث قافله‌ها، ص 203، 214.</ref>
* تذکرة الطریق فی مصائب حجاج بیت الله العتیق نویشته یکی از شاهزادگان هند، محمد عبدالحسین کربلایی کرناتی که در بیان سفر پر خطرش از بیست و ششم شوال 1230ق. تا شانزدهم جمادی الاولی 1232ق نگاشته شده است.<ref>. تذکره الطریق فی مصائب حجاج بیت الله العتیق، مقدمه، ص14-16.</ref>  
 
* بزم غریب محمدعلی بروجردی از خان های شیراز در سال1261ق.<ref>. به سوی ام القری، ص231-235.</ref>  
فهرست زیر بخشی از سفرنامه‌های نوشته شده در عصر قاجاری است:
* سفرنامه تبیین احوال مکه المعظمه و مدینه المنوره و مسجدالاقصی (نام دیگر آن: ارکان الحج و مسافه الطریق) نوشته عبدالرحمان قاری سمرقندی، عالمی حنفی مذهب از اهالی نواحی بلخ در دوره سلطنت امیر نصرت الله بهادر(امارت از 1243-1277ق.) که پیش از 1277ق. نوشته<ref>. میقات حج،  ش85، ص79-103،«ارکان الحج و مسافه الطریق..».</ref>   
* [[تذکرة الطریق (کتاب)|تذکرة الطریق فی مصائب حجاج بیت الله العتیق]] نوشته یکی از شاهزادگان هند، محمد عبدالحسین کربلایی کرناتی که در بیان سفر پر خطرش از بیست و ششم شوال 1230 قمری تا شانزدهم جمادی الاولی 1232ق نگاشته شده است.<ref>. تذکره الطریق فی مصائب حجاج بیت الله العتیق، مقدمه، ص14-16.</ref>  
* سفرنامه حج بانویی هندی به نام شاه جهان بیگم در سال 1280ق. که در فصل هفتم کتاب تاج الاقبال در تاریخ بهوپال درج شده است.<ref>. پیام بهارستان ، ش3، ص642،«گزارش سفر حج بانوی هندی...».</ref> سفرنامه سیف الدوله از شاهزادگان قاجار در 1279ق. <ref>. سفرنامه سیف الدوله، پیشگفتار، ص9-16؛ حج در ادب فارسی، ص131.</ref>   
* [[بزم غریب]] محمدعلی بروجردی از خان های شیراز در سال1261ق.<ref>. به سوی ام القری، ص231-235.</ref>  
* سفرنامه حج منصور نیز در 1286ق. نوشته شده و قصه گویی در آن غلبه دارد و هر شب به مثابه یک فصل، حاوی خاطره ای قصه وار از سفر است.<ref>. پنجاه سفرنامه حج قاجاری، ج2، ص 199.</ref>   
* سفرنامه [[تبیین احوال مکه المعظمه (کتاب)|تبیین احوال مکه المعظمه و مدینه المنوره و مسجدالاقصی]] (نام دیگر آن: ارکان الحج و مسافه الطریق) نوشته عبدالرحمان قاری سمرقندی، عالمی حنفی مذهب از اهالی نواحی بلخ در دوره سلطنت امیر نصرت الله بهادر(امارت از 1243-1277ق.) که پیش از 1277ق. نوشته شده است.<ref>. میقات حج،  ش85، ص79-103،«ارکان الحج و مسافه الطریق..».</ref>   
* سفرنامه معتمد الدوله فرهاد میرزا در 1392ق. با نام هدایه السبیل و کفایه الدلیل،  
* سفرنامه حج بانویی هندی به نام شاه جهان بیگم در سال 1280ق. که در فصل هفتم کتاب [[تاج الاقبال]] در تاریخ بهوپال درج شده است.<ref>. پیام بهارستان ، ش3، ص642،«گزارش سفر حج بانوی هندی...».</ref>  
* سفرنامه حج عبدالغفار خان نجم الدوله (سفر از شعبان1296 تا جمادی الاولی1297ق.)
* [[سفرنامه سیف الدوله (کتاب)|سفرنامه سیف الدوله]] از شاهزادگان قاجار در 1279ق. <ref>. سفرنامه سیف الدوله، پیشگفتار، ص9-16؛ حج در ادب فارسی، ص131.</ref>   
* سفرنامه حجاز و عتبات محمد ابراهیم طوسی خراسانی معروف به حسام الشعرا مشتری(م.1305ق.) بین شعبان 1297 تا محرم1298ق.
* [[سفرنامه حج منصور]] نیز در 1286ق. نوشته شده و حاوی خاطره ای قصه وار از سفر است.<ref>. پنجاه سفرنامه حج قاجاری، ج2، ص 199.</ref>   
* سفرنامه مکه حسام السلطنه برادر فرهاد میرزا در 1297ق.<ref>.آینه آثار، ص118.</ref>  
* [[سفرنامه فرهاد میرزا (کتاب)|سفرنامه معتمد الدوله فرهاد میرزا]] در 1392ق. با نام هدایه السبیل و کفایه الدلیل.  
* سفرنامه مکه دختر فرهادمیرزا، مهرماه خانم 1297  
* سفرنامه حج عبدالغفار خان نجم الدوله (سفر از شعبان1296 تا جمادی الاولی1297ق.)
* منظومه ای سروده محمد ابراهیم مشتری خراسانی 1297  
* سفرنامه حجاز و عتبات محمد ابراهیم طوسی خراسانی معروف به حسام الشعرا مشتری(م.1305ق.) بین شعبان 1297 تا محرم1298ق.
* سفرنامه مکه عبدالحسین خان افشار ارومی در سال 1299ق.  
* [[سفرنامه حسام السلطنه (کتاب)|سفرنامه مکه حسام السلطنه]] برادر فرهاد میرزا در 1297ق.<ref>.آینه آثار، ص118.</ref>  
* سفرنامه محمد حسین فراهانی در سال 1302-1303ق
* سفرنامه مکه دختر فرهادمیرزا، مهرماه خانم 1297
* سفرنامه نایب الصدر شیرازی در همین سال  
* منظومه ای سروده محمد ابراهیم مشتری خراسانی 1297
* سفرنامه مکه ظهیر الملک کرمانشاهی در 1306ق.
* سفرنامه مکه عبدالحسین خان افشار ارومی در سال 1299ق.
* روزنامه سفر حج و عتبات نوشته بانو علویه کرمانی 1309ق. است.  
* سفرنامه محمد حسین فراهانی در سال 1302-1303ق
* حج نامه نوشته سلیم خان تکابی از مردمان کرد شافعی مذهب یاد کردنی است که در سال 1310ق مشاهداتش از بیماری وبا، قرنطینه و مشکلات سفر دریایی را گزارش کرده است.<ref>. سفرنامه حج تکابی، ص115-122.</ref>   
* سفرنامه نایب الصدر شیرازی در همین سال
* سفرنامه میرزا داود وزیر وظایف در سال1322ق. نوشته شده است.<ref>. سفرنامه میرزا داود وزیر وظایف، پیشگفتار، ص15-17.</ref>   
* سفرنامه مکه ظهیر الملک کرمانشاهی در 1306ق.
* سفرنامه مکه محمدتقی جورابچی از تجار دوره مشروطه که در یادداشتهای سفرهای او بین سال های1324 -1330ق درج شده برغم اختصار، حاوی اطلاعاتی از وضع تجارت و وضع حجگزاران است.<ref>. میقات حج، ش74، ص59-65،«سفرنامه ی مکه حاج محمدتقی جورابچی».</ref>
* روزنامه سفر حج و عتبات نوشته بانو علویه کرمانی 1309ق.
* از سفرنامه‌های دوره مظفرالدین شاه (حک:1314-1324ق.) نیز چند مورد دست است.  
* حج نامه نوشته سلیم خان تکابی از مردمان کرد شافعی مذهب که در سال 1310ق مشاهداتش از بیماری وبا، قرنطینه و مشکلات سفر دریایی را گزارش کرده است.<ref>. سفرنامه حج تکابی، ص115-122.</ref>   
* [[سفرنامه میرزا داوود میر وظایف (کتاب)|سفرنامه میرزا داود وزیر وظایف]] در سال1322ق. نوشته شده است.<ref>. سفرنامه میرزا داود وزیر وظایف، پیشگفتار، ص15-17.</ref>   
* سفرنامه مکه محمدتقی جورابچی از تجار دوره مشروطه از سفرهای او بین سال های1324 -1330ق است و حاوی اطلاعاتی از وضع تجارت و وضع حجگزاران است.<ref>. میقات حج، ش74، ص59-65،«سفرنامه ی مکه حاج محمدتقی جورابچی».</ref>   
* سفرنامه مکه نوشته محمد ابراهیم کارزونی شیرازی(1334ق.) از عالمان شیعه که در سال1315ق. به حج رفته <ref>. پنجاه سفرنامه حج قاجاری، ج6، ص 208.</ref>   
* سفرنامه مکه نوشته محمد ابراهیم کارزونی شیرازی(1334ق.) از عالمان شیعه که در سال1315ق. به حج رفته <ref>. پنجاه سفرنامه حج قاجاری، ج6، ص 208.</ref>   
* سفرنامه میرزاعلی خان امین الدوله صدر اعظم مظفرالدین شاه است که در 1316ق. به حج رفته است.<ref>. سفرنامه امین الدوله، مقدمه، ص64.</ref>   
* سفرنامه میرزاعلی خان امین الدوله صدر اعظم مظفرالدین شاه است که در 1316ق. به حج رفته است.<ref>. سفرنامه امین الدوله، مقدمه، ص64.</ref>   
* سفرنامه عبدالسلام تربتی از عالمان خراسان در 1317
* سفرنامه عبدالسلام تربتی از عالمان خراسان در 1317
* سفرنامه وقارالدوله همسر ناصرالدین شاه در 1317 <ref>. نک. پنجاه سفرنامه حج قاجاری، ج6، ص680، 823؛ ج7، ص9.</ref>   
* سفرنامه وقارالدوله همسر ناصرالدین شاه در 1317 <ref>. نک. پنجاه سفرنامه حج قاجاری، ج6، ص680، 823؛ ج7، ص9.</ref>   
* سفرنامه مدیرالدوله در 1321ق. نوشته میرزا محمودخان <ref>. دوسفرنامه حج، ص130 - 135؛ پنجاه سفرنامه حج قاجاری، ج7، ص370-375.</ref>   
* سفرنامه مدیرالدوله در 1321ق. نوشته میرزا محمودخان <ref>. دوسفرنامه حج، ص130 - 135؛ پنجاه سفرنامه حج قاجاری، ج7، ص370-375.</ref>   
* شماری از سفرنامه‌های حج از دوران سلطنت احمدشاه قاجار(حک:1288-1304ش.) باقی مانده‌اند.
* شماری از سفرنامه‌های حج از دوران سلطنت احمدشاه قاجار(حک:1288-1304ش.) باقی مانده‌اند.
* سفرنامه مکه نوشته میرزا علی هسته ای اصفهانی در 1291ش./1331ق. <ref>. پنجاه سفرنامه حج قاجاری، ج7، ص704-711«سفرنامه میرزا علی اصفهانی».</ref>   
* سفرنامه مکه نوشته میرزا علی هسته ای اصفهانی در 1291ش./1331ق. <ref>. پنجاه سفرنامه حج قاجاری، ج7، ص704-711«سفرنامه میرزا علی اصفهانی».</ref>   
* سفرنامه حج میرزا علی اصفهانی از شاگرادن سیدمحمدکاظم صاحب عروه، در سال 1331ق.<ref>. به سوی ام القری، ص153-155.</ref>   
* سفرنامه حج میرزا علی اصفهانی از شاگرادن سیدمحمدکاظم صاحب عروه، در سال 1331ق.<ref>. به سوی ام القری، ص153-155.</ref>   
خط ۵۱: خط ۵۵:
* سفرنامه مکه فخرالدین حجازی در سال 1341ق.که ویژگی آن داشتن بیانی طنزگونه است.<ref>. پنجاه سفرنامه حج قاجار، ج8، ص172، 202«سفرنامه مکه».</ref>  
* سفرنامه مکه فخرالدین حجازی در سال 1341ق.که ویژگی آن داشتن بیانی طنزگونه است.<ref>. پنجاه سفرنامه حج قاجار، ج8، ص172، 202«سفرنامه مکه».</ref>  
== دوره معاصر ==
== دوره معاصر ==
در بیشتر سفرنامه‌های دوره پهلوی (حک:1304-1357ش.) مضامین انتقادی غلبه دارد و هر آسیب و خطایی در موسم حج، به وهابیت، استعمار و غرب، سیاستمداران و یا متولیان حج کشورها نسبت داده می‌شود.<ref>. حج در ادب فارسی، ص178-179.</ref>
در بیشتر سفرنامه‌های دوره پهلوی (حک:1304-1357ش.) مضامین انتقادی غلبه دارد و آسیب‌ها و خطاها به وهابیت، استعمار و غرب، سیاستمداران و یا متولیان حج کشورها نسبت داده می‌شود.<ref>. حج در ادب فارسی، ص178-179.</ref>


از سفرنامه هایی که عالمان شیعه در این دوره نوشته اند، سفرنامه حج آیت الله محمود طالقانی به سوی خدا می رویم در سال1331ش. و سفرنامه آیت الله صافی گلپایگانی شایان ذکراند که در آنها توجه به خصوص بر وحدت اسلامی<ref>. بسوی خدا می رویم، ص203 -204، 292؛ سفرنامه حج،صافی گلپایگانی، ص 171</ref> تاکید شده است.
از سفرنامه‌هایی که عالمان شیعه در این دوره نوشته اند، سفرنامه حج آیت الله محمود طالقانی [[به سوی خدا می‌رویم|به سوی خدا می رویم]] در سال1331ش. و [[سفرنامه آیت الله صافی گلپایگانی]] شایان ذکراند که در آنها توجه به خصوص بر وحدت اسلامی<ref>. بسوی خدا می رویم، ص203 -204، 292؛ سفرنامه حج،صافی گلپایگانی، ص 171</ref> تاکید شده است.


برخی روشنفکران مسلمان نیز با رفتن به سفر حج و نگارش سفرنامه به مسائل جهان اسلام توجه نشان دادند. از این میان نقدهای تند و تیز جلال آل احمد در خسی در میقات از  سیاست و استعمار، قابل توجه اند.<ref>. خسی در میقات، ص91، 100، 126.</ref>
برخی روشنفکران مسلمان نیز با رفتن به سفر حج و نگارش سفرنامه به مسائل جهان اسلام توجه نشان دادند. از این میان نقدهای تند و تیز جلال آل احمد در [[خسی در میقات]] از  سیاست و استعمار، قابل توجه اند.<ref>. خسی در میقات، ص91، 100، 126.</ref>


در سفرنامه‌هایی مانند سفرنامه حج و راهنمای حجاج حسین ذوالقدر شجاعی(1334ش.) به جنبه آموزشی سفرنامه برای دیگر زائران اهمیت داده اند.<ref>. سفرنامه حج و راهنمای حجاج، ص1-2، 13.</ref>در نمونه هایی مانند با من به خانه خدا بیایید نوشته محمدرضا خلیلی در سال 1340ش.<ref>. با من به خانه خدا بیایید، ص79-88،134-138</ref> و ای قوم به حج رفته نوشته جواد مجابی در سال1351؛<ref>. ای قوم به حج رفته، ص3347-48،،55-58.</ref> حج نامه علی نقی منزوی(1352ش.)<ref>. نک. کاوه، ش47 – 48، ص60 – 62«حجنامه».</ref> و سعی هاجر نوشته شکوه میرزادگی<ref>. سعی هاجر ، ص 82-83</ref> لحن و بیان نقدگونه بر گزارش غلبه دارد.  
در سفرنامه‌هایی مانند [[سفرنامه حج و راهنمای حاج (کتاب)|سفرنامه حج و راهنمای حاج]] حسین ذوالقدر شجاعی(1334ش.) به جنبه آموزشی سفرنامه برای دیگر زائران اهمیت داده اند.<ref>. سفرنامه حج و راهنمای حجاج، ص1-2، 13.</ref>در نمونه هایی مانند [[با من به خانه خدا بیایید]] نوشته محمدرضا خلیلی در سال 1340ش.<ref>. با من به خانه خدا بیایید، ص79-88،134-138</ref> و [[ای قوم به حج رفته]] نوشته جواد مجابی در سال1351؛<ref>. ای قوم به حج رفته، ص3347-48،،55-58.</ref> حج نامه علی نقی منزوی(1352ش.)<ref>. نک. کاوه، ش47 – 48، ص60 – 62«حجنامه».</ref> و [[سعی هاجر]] نوشته شکوه میرزادگی<ref>. سعی هاجر ، ص 82-83</ref> لحن و بیان نقدگونه بر گزارش غلبه دارد.  


کثرت سفرنامه نویسی در چهار دهه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی،<ref>. نک. کتابشناسی حج و زیارت، ص155-245.</ref> تابعی از کثرت حجگزاران و عمره گزاران، گسترش آموزش عمومی و توجه نهادهای دولتی به رواج مسائل دینی است. در این دوره سفرنامه‌های متعدد از منظرهای مختلف نگاشته شده که گاه شامل دلنوشته‌ها و بیان احساسات معنوی زائر است و گاهی شامل گزارش وقایع و تجربیات سفر یا اشارات سیاسی و اجتماعی یا بیان اسرار عرفانی حج است.
کثرت سفرنامه نویسی در چهار دهه بعد از پیروزی [[انقلاب اسلامی]] ایران،<ref>. نک. کتابشناسی حج و زیارت، ص155-245.</ref> تابعی از کثرت حجگزاران و عمره گزاران، گسترش آموزش عمومی و توجه نهادهای دولتی به رواج مسائل دینی است. در این دوره سفرنامه‌های متعدد از منظرهای مختلف نگاشته شده که گاه شامل دلنوشته‌ها و بیان احساسات معنوی زائر است و گاهی شامل گزارش وقایع و تجربیات سفر یا اشارات سیاسی و اجتماعی یا بیان اسرار عرفانی حج است.
==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}

نسخهٔ ‏۱۴ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۴

سفرنامه‌های فارسی حج، سفرنامه‌های حج‌گزاران فارسی زبان است که گزارش سفر خود را به این زبان نگاشته‌اند. در یک بررسی، حدود 400[۱] و بنابر گزارشی 500 سفرنامه[۲] از آغاز تا اوایل دهه نود شمسی(1390) به زبان فارسی شناسایی شده است. بیشتر این سفرنامه‌ها متعلق به سده‌های متاخر و بخصوص عصر قاجاری(1174-1304) است.[۳]

مضامین عمده این سفرنامه ها را موضوعاتی شامل توصیف راه‌ها و دشواری‌های سفر، رخدادهای سفر، وصف بناها، زیارت‌گاه‌ها، بیان احوال حج‌گزاران و در حد کمتری معرفی مناسک و آداب حج دانست. نویسندگان این آثار از شهرهای مختلف ایران برخاسته‌اند. نیز برخی از آنها از اهالی مناطق فارسی زبان مانند هند و آسیای میانه بوده‌اند.

از سده چهارم تا سده دوازدهم

نخستین سفرنامه حج فارسی، سفرنامه ناصر خسرو شاعر و حکیم اسماعیلی مذهب است. این سفرنامه گزارش سفرهای ناصر خسرو طی هفت سال است که نخستین آنها در 437 قمری آغاز شد.[۴] او را پیشگام سیاحان ایرانی و سفرنامه‌اش را بهترین اثر در نوع خود در زبان فارسی دانسته‌اند.[۵] او چهار بار حج گزارد و تا شمال آفریقا شهر به شهر را دید و جزییات خاطراتش را نوشت و در 444 قمری به ایران بازگشت.

فهرست زیر شامل سفرنامه‌های فارسی حج تا سده دوازدهم است:

  • تحفه العراقین (ختم الغرائب) نخستین سفرنامه منظوم سروده شاعر معروف قرن ششم، خاقانی شروانی است که دو بار به سفر حج رفت؛ بار نخست در سال 551ق. و بار دوم میان سال‌های 569 و570ق.[۶]
  • رساله حجازیه، نوشته ابوالاشرف محمد بن حسین یزدی(762ق.) از ثروتمندان یزد و از نزدیکان آل جلایر (حکومت بین 740 تا 835ق. در عراق و آذربایجان) در سال 757 قمری که گزارشی است از دشوارهای راه حج و بدی وضع آب در مکه و مدینه است.[۷]
  • سفرنامه مکه شیخ علی جبل عاملی از عالمان شیعه اواخر عهد صفویه که در سال 1033ق نوشته شده.[۸]
  • خاطرات حج محمد تقی مجلسی ( 1041ق.)[۹]
  • سفرنامه منظوم حج بانویی اصفهانی(اواخر قرن دوازدهم) شامل بیش از هزار بیت شعر در وصف راه حج و ذکر عواطف شیعیان نسبت به زیارت‌گاه‌های حرمین است.[۱۰]
  • بخشی از منظومه چهارتخت سروده حسین ابیوردی که در سال 898 سروده شده و گزارش سفر اوست به حرمین و چند شهر دیگر از جمله قدس و استانبول و مصر و حلب و شام.[۱۱]
  • منظومه فتوح الحرمین سروده محیی الدین لاری (م. 933 ق.) که بیشتر شرحی از اماکن حرمین و مناسک حج است.[۱۲]
  • بیان واقع نوشته عبدالکریم کشمیری که گزارش جنگ‌ها و اقدامات نادرشاه است و تنها باب سوم آن گزارش سفر حج نویسنده در سال1154 قمری است.
  • سفرنامه منظوم تحفه الحرمین، سروده محمد رحیم الدین قادری از دانشوران هندوستان [۱۳]

سفرنامه‌های سده سیزدهم و چهاردهم

سفرنامه نویسی حج در زبان فارسی در دوره قاجاریه (حک: 1209-1324ق.) رونق یافت.[۱۴] بیشتر این آثار، متعلق به دوره ناصرالدین شاه (حک:1264-1313ق.) اند. از مقطع زمانی 1260 تا 1338ق. بیش از 45 سفرنامه حج شناسایی شده است.[۱۵]بیشتر سفرنامه‌های این دوره متعلق به اشراف، مأموران دولتی، رجال سیاسی و درباریان است.[۱۶] برخی بر این نظرند که سفرنامه‌نویسان این دوره در شیوه خاطره نویسی و روایت متاثر از ادبیات اروپایی‌اند.[۱۷] از لحاظ موضوعی، غیر از خاطرات راه، شرح احساسات مذهبی، توضیح مناسک حج، توصیف بناها، بیان سختی‌های راه حج و نیز دشواری‌های خاص شیعیان در سفر حج مضامین پر بسامد سفرنامه‌های این دوره است.[۱۸]

فهرست زیر بخشی از سفرنامه‌های نوشته شده در عصر قاجاری است:

  • تذکرة الطریق فی مصائب حجاج بیت الله العتیق نوشته یکی از شاهزادگان هند، محمد عبدالحسین کربلایی کرناتی که در بیان سفر پر خطرش از بیست و ششم شوال 1230 قمری تا شانزدهم جمادی الاولی 1232ق نگاشته شده است.[۱۹]
  • بزم غریب محمدعلی بروجردی از خان های شیراز در سال1261ق.[۲۰]
  • سفرنامه تبیین احوال مکه المعظمه و مدینه المنوره و مسجدالاقصی (نام دیگر آن: ارکان الحج و مسافه الطریق) نوشته عبدالرحمان قاری سمرقندی، عالمی حنفی مذهب از اهالی نواحی بلخ در دوره سلطنت امیر نصرت الله بهادر(امارت از 1243-1277ق.) که پیش از 1277ق. نوشته شده است.[۲۱]
  • سفرنامه حج بانویی هندی به نام شاه جهان بیگم در سال 1280ق. که در فصل هفتم کتاب تاج الاقبال در تاریخ بهوپال درج شده است.[۲۲]
  • سفرنامه سیف الدوله از شاهزادگان قاجار در 1279ق. [۲۳]
  • سفرنامه حج منصور نیز در 1286ق. نوشته شده و حاوی خاطره ای قصه وار از سفر است.[۲۴]
  • سفرنامه معتمد الدوله فرهاد میرزا در 1392ق. با نام هدایه السبیل و کفایه الدلیل.
  • سفرنامه حج عبدالغفار خان نجم الدوله (سفر از شعبان1296 تا جمادی الاولی1297ق.)
  • سفرنامه حجاز و عتبات محمد ابراهیم طوسی خراسانی معروف به حسام الشعرا مشتری(م.1305ق.) بین شعبان 1297 تا محرم1298ق.
  • سفرنامه مکه حسام السلطنه برادر فرهاد میرزا در 1297ق.[۲۵]
  • سفرنامه مکه دختر فرهادمیرزا، مهرماه خانم 1297
  • منظومه ای سروده محمد ابراهیم مشتری خراسانی 1297
  • سفرنامه مکه عبدالحسین خان افشار ارومی در سال 1299ق.
  • سفرنامه محمد حسین فراهانی در سال 1302-1303ق
  • سفرنامه نایب الصدر شیرازی در همین سال
  • سفرنامه مکه ظهیر الملک کرمانشاهی در 1306ق.
  • روزنامه سفر حج و عتبات نوشته بانو علویه کرمانی 1309ق.
  • حج نامه نوشته سلیم خان تکابی از مردمان کرد شافعی مذهب که در سال 1310ق مشاهداتش از بیماری وبا، قرنطینه و مشکلات سفر دریایی را گزارش کرده است.[۲۶]
  • سفرنامه میرزا داود وزیر وظایف در سال1322ق. نوشته شده است.[۲۷]
  • سفرنامه مکه محمدتقی جورابچی از تجار دوره مشروطه از سفرهای او بین سال های1324 -1330ق است و حاوی اطلاعاتی از وضع تجارت و وضع حجگزاران است.[۲۸]
  • سفرنامه مکه نوشته محمد ابراهیم کارزونی شیرازی(1334ق.) از عالمان شیعه که در سال1315ق. به حج رفته [۲۹]
  • سفرنامه میرزاعلی خان امین الدوله صدر اعظم مظفرالدین شاه است که در 1316ق. به حج رفته است.[۳۰]
  • سفرنامه عبدالسلام تربتی از عالمان خراسان در 1317
  • سفرنامه وقارالدوله همسر ناصرالدین شاه در 1317 [۳۱]
  • سفرنامه مدیرالدوله در 1321ق. نوشته میرزا محمودخان [۳۲]
  • شماری از سفرنامه‌های حج از دوران سلطنت احمدشاه قاجار(حک:1288-1304ش.) باقی مانده‌اند.
  • سفرنامه مکه نوشته میرزا علی هسته ای اصفهانی در 1291ش./1331ق. [۳۳]
  • سفرنامه حج میرزا علی اصفهانی از شاگرادن سیدمحمدکاظم صاحب عروه، در سال 1331ق.[۳۴]
  • سفرنامه مرجانی نوشته یک روحانی به نام ابوالقاسم مرجانی که آن را در 1332ق. تحریر کرده،[۳۵]
  • سفرنامه حج ایازخان قشقایی در اردیبهشت تا دی ماه 1301ش(1340-1341ق.) اندکی پس از کودتای سوم اسفند [۳۶]
  • سفرنامه مکه فخرالدین حجازی در سال 1341ق.که ویژگی آن داشتن بیانی طنزگونه است.[۳۷]

دوره معاصر

در بیشتر سفرنامه‌های دوره پهلوی (حک:1304-1357ش.) مضامین انتقادی غلبه دارد و آسیب‌ها و خطاها به وهابیت، استعمار و غرب، سیاستمداران و یا متولیان حج کشورها نسبت داده می‌شود.[۳۸]

از سفرنامه‌هایی که عالمان شیعه در این دوره نوشته اند، سفرنامه حج آیت الله محمود طالقانی به سوی خدا می رویم در سال1331ش. و سفرنامه آیت الله صافی گلپایگانی شایان ذکراند که در آنها توجه به خصوص بر وحدت اسلامی[۳۹] تاکید شده است.

برخی روشنفکران مسلمان نیز با رفتن به سفر حج و نگارش سفرنامه به مسائل جهان اسلام توجه نشان دادند. از این میان نقدهای تند و تیز جلال آل احمد در خسی در میقات از سیاست و استعمار، قابل توجه اند.[۴۰]

در سفرنامه‌هایی مانند سفرنامه حج و راهنمای حاج حسین ذوالقدر شجاعی(1334ش.) به جنبه آموزشی سفرنامه برای دیگر زائران اهمیت داده اند.[۴۱]در نمونه هایی مانند با من به خانه خدا بیایید نوشته محمدرضا خلیلی در سال 1340ش.[۴۲] و ای قوم به حج رفته نوشته جواد مجابی در سال1351؛[۴۳] حج نامه علی نقی منزوی(1352ش.)[۴۴] و سعی هاجر نوشته شکوه میرزادگی[۴۵] لحن و بیان نقدگونه بر گزارش غلبه دارد.

کثرت سفرنامه نویسی در چهار دهه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران،[۴۶] تابعی از کثرت حجگزاران و عمره گزاران، گسترش آموزش عمومی و توجه نهادهای دولتی به رواج مسائل دینی است. در این دوره سفرنامه‌های متعدد از منظرهای مختلف نگاشته شده که گاه شامل دلنوشته‌ها و بیان احساسات معنوی زائر است و گاهی شامل گزارش وقایع و تجربیات سفر یا اشارات سیاسی و اجتماعی یا بیان اسرار عرفانی حج است.

پانویس

  1. ↑ . تاریخ اسلام در آینه پژوهش، ش148، ص79-106،«فهرستواره سفرنامه ها و خاطرات حج ایرانیان؛ آثار منتشر شده تا سال 1392 شمسی»
  2. ↑ . به سوی ام القری، ص14.
  3. ↑ . فهرستواره کتابهای فارسی ج1، ص104-105، 124-128؛ معجم ما کتب فی الحج و الزیاره و المعالم المشرفه فی الحجاز ص191-205
  4. ↑ . تاریخ ادبیات ایران از فردوسی تا سعدی، ج1، ص336-339.
  5. ↑ . حج در ادب فارسی، ص122؛ مجله دانشکده ی ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، ش139 و 140، ص90«جهانگردی و سفرنامه نویسی در اسلام و ایران».
  6. ↑ . سفرنامه منظوم، حج ص141؛ دانشنامه، ش1، ص37-53،«کعبه ستایی در شعر فارسی».
  7. ↑ . نک: مجموعه رسائل خطی فارسی، دفتر اول،ص 30-45
  8. ↑ . کتاب ماه تاریخ و جغرافیا، ش68 - 69، ص134-137«خاطراتی از سفرهای حج دوره صفوی».
  9. ↑ . صفویه در عرصه دین و فرهنگ و سیاست، ج3، ص1047-1052.
  10. ↑ . سفرنامه منظوم حج، مقدمه، ص9-15
  11. ↑ . سفرنامه منظوم حج، ص 85
  12. ↑ . کتابنامه حج، ص195
  13. ↑ . پنجاه سفرنامه حج قاجاری ج1، ص173-212
  14. ↑ . با کاروان صفا در سال82، ص355؛ حج در ادب فارسی، ص122.
  15. ↑ . میقات حج، ش70، ص80«کاروان های حج عثمانی به روایت سفرنامه های ایرانی دوره قاجار».
  16. ↑ . تاریخ اسلام در آینه پژوهش، ش32، ص23،«سفر زیارتی حج در دوره ی قاجار...».
  17. ↑ . تاریخ اسلام در آینه پژوهش، ش32، ص22-23«سفر زیارتی حج در دوره ی قاجار...»؛ سفرنامه سیف الدوله، پیشگفتار، ص9-10.
  18. ↑ . نک: پنجاه سفرنامه حج قاجاری، ج1، ص 9- 131؛ حدیث قافله‌ها، ص 203، 214.
  19. ↑ . تذکره الطریق فی مصائب حجاج بیت الله العتیق، مقدمه، ص14-16.
  20. ↑ . به سوی ام القری، ص231-235.
  21. ↑ . میقات حج، ش85، ص79-103،«ارکان الحج و مسافه الطریق..».
  22. ↑ . پیام بهارستان ، ش3، ص642،«گزارش سفر حج بانوی هندی...».
  23. ↑ . سفرنامه سیف الدوله، پیشگفتار، ص9-16؛ حج در ادب فارسی، ص131.
  24. ↑ . پنجاه سفرنامه حج قاجاری، ج2، ص 199.
  25. ↑ .آینه آثار، ص118.
  26. ↑ . سفرنامه حج تکابی، ص115-122.
  27. ↑ . سفرنامه میرزا داود وزیر وظایف، پیشگفتار، ص15-17.
  28. ↑ . میقات حج، ش74، ص59-65،«سفرنامه ی مکه حاج محمدتقی جورابچی».
  29. ↑ . پنجاه سفرنامه حج قاجاری، ج6، ص 208.
  30. ↑ . سفرنامه امین الدوله، مقدمه، ص64.
  31. ↑ . نک. پنجاه سفرنامه حج قاجاری، ج6، ص680، 823؛ ج7، ص9.
  32. ↑ . دوسفرنامه حج، ص130 - 135؛ پنجاه سفرنامه حج قاجاری، ج7، ص370-375.
  33. ↑ . پنجاه سفرنامه حج قاجاری، ج7، ص704-711«سفرنامه میرزا علی اصفهانی».
  34. ↑ . به سوی ام القری، ص153-155.
  35. ↑ . دو سفرنامه حج، ص9-11.
  36. ↑ . پنجاه سفرنامه حج قاجار، ج8، ص153«سفرنامه مکه».
  37. ↑ . پنجاه سفرنامه حج قاجار، ج8، ص172، 202«سفرنامه مکه».
  38. ↑ . حج در ادب فارسی، ص178-179.
  39. ↑ . بسوی خدا می رویم، ص203 -204، 292؛ سفرنامه حج،صافی گلپایگانی، ص 171
  40. ↑ . خسی در میقات، ص91، 100، 126.
  41. ↑ . سفرنامه حج و راهنمای حجاج، ص1-2، 13.
  42. ↑ . با من به خانه خدا بیایید، ص79-88،134-138
  43. ↑ . ای قوم به حج رفته، ص3347-48،،55-58.
  44. ↑ . نک. کاوه، ش47 – 48، ص60 – 62«حجنامه».
  45. ↑ . سعی هاجر ، ص 82-83
  46. ↑ . نک. کتابشناسی حج و زیارت، ص155-245.

منابع

محتوای این مقاله برگرفته شده از: دانشنامه حج و حرمین شریفین مدخل سفرنامه نویسی.

اطلاعات سیاسی – اقتصادی(فصلنامه): مهدی بشارت، تهران، موسسه اطلاعات، 1395ش. ای قوم به حج رفته: جواد مجابی، تهران، کتاب موج، 1351ش. آینه آثار- فهرست آثار و معرفی کتابهای منتشر شده حوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارت‏: مرکز تحقیقات حج‏، تهران، مشعر، 1387ش. آینه پژوهش(دو ماهنامه): محمد تقی سبحانی، قم، دفتر تبلیغات اسلامی قم، 1393ش. آینه پژوهش: دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه، قم، دفتر تبلیغات اسلامی،1383ش. با کاروان صفا در سال 1382: رسول جعفریان، تهران، مشعر، ۱۳۸۳ش. با من به خدا بیایید: محمد رضا خلیلی عراقی، تهران، طبع، 1340ش. بسوی خدا می رویم: سید محمود طالقانی، تهران، مشعر، 1381ش. به سوی ام القری: رسول جعفریان، تهران، مشعر، 1373ش. پاکستان سی دیار حرم، نسیم حجازی، لاهور، جهانگیر، 2005 پژوهش های تاریخی(فصلنامه): اصغر منتظرالقائم، اصفهان، دانشگاه تهران، 1390ش. پنجاه سفرنامه حج قاجاری: رسول جعفریان، تهران، علم، 1389ش. پیام بهارستان(ماهنامه): مجلس شورای اسلامی، تهران، 1388ش. تاریخ اجتماعی ایران‏: مرتضی راوندی‏، تهران،‏ نگاه‏، 1382ش. تاریخ ادبیات ایران از فردوسی تا سعدی‏: ادوارد براون(م.1926م‏.)، ترجمه فتح الله مجتبائی و غلام حسین صدری افشار، تهران‏، مروارید، 1367ش. تاریخ ادبیات در ایران‏: ذبیح الله صفا، تهران‏، فردوس‏، 1378ش. تاریخ اسلام در آینه پژوهش(دوفصلنامه): موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی، قم، 1391ش. تاریخ مشروطه ایران‏: احمد کسروی‏، تهران، امیر کبیر، 1383ش. تاریخ نوشته های جغرافیایی در جهان اسلام: ایگناتی یولیانوویچ کراچکوفسکی، ترجمه ابوالقاسم پاینده‏، تهران‏، شرکت انتشارات علمی فرهنگی‏،1379ش‏. تاریخ نوشته‌های جغرافیایی در جهان اسلام: ایگناتی یولیانوویچ کراچکوفکسی (م.1951. م)، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تهران، علمی فرهنگی، 1379ش. تالیفات حج معروف به سامان آخرت: غلام الحسنین صاحب فاضل پانی پتی، دهلی، مطبوعه جامعه پریس دهلی، 1935م. تالیفات شیعه در شبه قاره هند: سید شهوار حسین نقوی، قم، دلیل ما، 1383ش. تذکره الطریق فی مصائب حجاج بیت‌الله العتیق: الحافظ محمد عبدالحسین الکربلائی الکرناتکی الهندی، تحقیق سید حسن علی مطر الهاشمی، بیروت، دار المحجه البیضاء، ۱۴۳۵ق. تذکره بالاخبار: محمد بن جبیر الاندلسی، تحقیق علی احمد کنعان، ابوظبی، دارالسویدی،۲۰۰۱م. جمهره الرحلات: احمد محمد محمود، ریاض، الدارالسویدی، 1430ق. حج در ادب فارسی: خلیل‌الله یزدانی، تهران، مشعر، ۱۳۷۹ش. الحجاز فی أدب الرحلة العربی: حافظ محمد بادشاه، اسلام آباد، جامعه الوطنیه للغات الحدیثه، 2013م. حدیث قافله ها: علی قاضی عسکر، مشعر، تهران، 1382 ش‏. خسی در میقات: جلال آل‌احمد، تهران، جامه‌دران،۱۳۸۶ش. دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران(فصلنامه): غلامحسین کریمی دوستان، تهران، دانشگاه تهران، 1375ش. دانشنامه(فصلنامه): دانشگاه ازاد اسلامی واحد تحقیقات، تهران، 1387ش. دوسفرنامه حج: رسول جعفریان، تهران مشعر، 1387ش. راه حج: رسول جعفریان، تهران، زیتون سبز، 1389ش. رحلات الحج الهندیه الی مکه المکرمه و اثرها فی مسلمی شبه القاره الهندیه: جلال سعید الحفناوی، هند، ثقافه الهند، 2004م. سبک شناسی بهار: محمد تقی بهار، تهران، کتابهای پرستو، 1337ش. سعی هاجر: شکوه میرزا بیگی، تهران، فردوس. سفرنامه امین الدوله: میرزا علی خان صدراعظم، تحقیق اسلام کاظمیه، تهران، توس، 1354ش. سفرنامه حج معروف به سامان آخرت: غلام الحسنین صاحب فاضل پانی پتی، دعلی، مطبوعه جامعه پریس دهلی، 1935م. سفرنامه حج نامه تکابی: سلیم خان تکابی، تحقیق رسول جعفریان، قم، نشر مورخ، ۱۳۸۸ش. سفرنامه حج و راهنمای حجاج: حسین ذوالقدر شجاعی، تهران، نشر خرم، 1334ش. سفرنامه حج: لطف الله صافی گلپایگانی، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۶۴ش. سفرنامه حرمین: محمد رزدارخان، بی جا، بی نا، 1873م. سفرنامه سیف الدوله: سیف الدوله سلطن محمد، تصحیح علی اکبر خداپرست، تهران، نشر نی، 1346ش. سفرنامه مکه: سلطان مراد حسام السلطنه(م1300ق.)، تحقیق رسول جعفریان، تهران، مشعر، 1374ش. سفرنامه منظوم حج‏: بانوی اصفهانی‏، رسول جعفریان، تهران، مشعر، 1374ش. سفرنامه میرزا داوود وزیر وظائف: میرزا داوود وزیر وظائف، تحقیق سید علی قاضی عسکر، تهران، مشعر، 1379ش. سفرنامه میرزا محمد حسین فراهانی: محمد حسین بن مهدی فراهانی، تحقیق مسعود گلزاری، ‏تهران‏، فردوسی،1362ش. سفرنامه ناصرخسرو: ناصر خسرو (م.481ق.)، تصحیح محمد دبیر سیاقی، تهران، زوار، 1381ش. صفویه در عرصه دین، فرهنگ و سیاست: رسول جعفریان، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، 1389ش. فهرست واره کتاب‌های فارسی: احمد منزوی، تهران، مرکز دائرة العمارف بزرگ اسلامی، 1382ش. قرائه فی ادب الرحله: کاوه(مونیخ آلمان)(فصلنامه): نماینده کاوه در ایران، 1352ش. کتاب ماه و تاریخ و جغرافیا(ماهنامه): خانه کتاب، تهران، 1382ش. کتابشناسی حج و زیارت، اباذر نصر اصفهانی، تهران، مشعر، 1390 کتابنامه حج: محمدحسن بکائی، تهران، مشعر،۱۳۷۴ش. کیهان فرهنگی(ماهنامه): موسسه کیهان، تهران، 1380ش. ما رایت و ماسمعت: خیرالدین زرکلی، طایف، مکتبه المعارف، بی تا. مجموعه رسائل خطی فارسی دفتر اول: اشراف نجیب مایل هروی، به کوشش گروه تصحیح متون معارف اسلامی، مشهد، 1368ش. مدینه شناسی‏: محمد باقر نجفی، تهران‏، شرکت قلم‏، 1364ش‏. معجم ما کتب فی الحج و الزیارة و المعالم المشرفة فی الحجاز: عبد الجبار رفاعی، تهران، مشعر، 1427ق‏. میراث شهاب(فصلنامه): سید محمود مرعشی نجفی، قم، 1385ش. میقات الحج: (فصلنامه)، تهران، نمایندگی ولی فقیه در حج امور حج و زیارت. میقات حج: (فصلنامه) حوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارت، تهران، مشعر. میقات حج: (فصلنامه) حوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارت، تهران، مشعر.

برگرفته از «https://wikihaj.com/index.php?title=سفرنامه‌های_فارسی_حج&oldid=59875»