پرش به محتوا

مسجد غمامه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
Kamran (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱۱۵: خط ۱۱۵:
{{پایان}}
{{پایان}}
{{منابع}}
{{منابع}}
[[en:Masjid al-Ghamama]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۴۰

مسجد غَمامه
اطلاعات اوليه
مکان مناخه در غرب مسجدالنبی در شهر مدینه
کاربری مسجد
تاریخ بنا
ویژگی‌های تاریخی محل نماز عید پیامبر

مسیریابی

در حال بارگیری نقشه...

مسجد غَمامة یا مسجد مصلی مسجدی است در غرب مسجدالنبی واقع در شهر مدینه. مسجد غمامه به همراه دو مسجد دیگر (مسجد علی‌ بن ابی‌طالب و مسجد ابوبکر) که به آنها مسجدهای مصلی گفته می‌شود در فضای بازی ساخته شده‌اند که به آن مَناخة می‌گفتند و پیامبر در آنجا نماز عید قربان و فطر برپا می‌کرد.

بنای امروزین مسجد غمامه همان است که در زمان سلطان عبدالمجید عثمانی (حکومت: 1255-1277ق) ساخته شد و از آن زمان تنها مرمت شده است.

مکان مسجد[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسجد غمامه یا مسجد مصلی در جنوب غرب مسجدالنبی در زمینی قرار دارد که به آن میدان مصلی گفته می‌شود. این مکان مَناخه نام داشت و صحرایی بود که بازار مدینه نیز در آنجا تشکیل می‌شد. پیامبر از این مکان که فضای بازی بود برای برپایی نماز‌ عید (قربان و فطر) و نماز باران استفاده می‌کرد.[۱]

حضرت محمد(ص) در جاهای مختلفی از مناخه نماز عید بر پا کرده است. بعدها در برخی از این اماکن مسجدهایی ساخته شد که به آن‌ها مسجدهای مصلی گفته می‌شود؛ مسجدهای دیگر یکی مسجد علی بن ابی‌طالب(ع) و دیگری مسجد ابوبکر است.[۲]

وجه تسمیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

غمامه به معنای ابر است. گفته شده یک بار که پیامبر در حال خواندن نماز باران (إِسْتِسْقاء) بود، ابری بر سر او سایه انداخت و سپس باران بارید.[۳]

مسجد غمامه را مسجد مصلی هم می‌خوانند به این دلیل که گفته شده اینجا مکانی است که پیامبر در سال‌های پایانی عمرش در آنجا نماز عید برپا می‌کرد.[۴]

تاریخچه بنا[ویرایش | ویرایش مبدأ]

محل مسجد غمامه، آخرین مصلای پیامبر بود. یعنی آخرین جایی که پیامبر در آن نماز عید خواند و پس از درگذشت او نیز در همین مکان نماز عید و باران خوانده می‌شد. در زمان ابن زباله (درگذشت: 200ق) و ابن شبه (درگذشت: 262ق)، از تاریخ نگاران اهل مدینه، این مکان به عنوان مصلی شناخته می‌شده است.[۵]

گفته شده این مکان در نزدیکی خانه کثیر بن صَلْت، صحابی پیامبر، و در جنوب آن قرار داشته است.[۶]

پلان افقی مسجد مصلی

سده نهم و پس از آن[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسجد غمامه در گزارش‌های تاریخ نگاران مدینه از قرن هشتم[۷] یاد شده و به نظر سمهودی (درگذشت: 911ق) احتمالا اولین بار در زمان عمر بن عبدالعزیز ساخته شده است.[۸] سمهودی گزارش می‌کند که این مسجد در زمان او وجود داشت؛ هر چند دچار خرابی بود. همچنین بر در این مسجد نوشته شده که آن را به فرمان عز الدین، شیخ حرم مکه (درگذشت: 761ق)، بازسازی کرده اند.[۹] این مسجد را در سال 861ق امیر بردبک که معمار بود بازسازی کرد.[۱۰]

گفته شده که عیاشی در سفرنامه خود در سال 1073 به این مسجد اشاره کرده است مسجدی که به گفته او مسجد مصلی العید خوانده می‌شده است.[۱۱]

بازسازی عصر عثمانی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسجد غمامه در عهد عبدالمجید اول عثمانی (حکومت: 1255-1277ق/ 1839-1861م) بازسازی شد و همان بنا تا کنون باقی مانده است.[۱۲] در زمان سلطان عبدالحمید دوم (1293-1327ق/ 1876-1909م) اصلاحاتی در مسجد انجام شد.[۱۳] در دوره سعودی نیز باز بر همان مبنا، ترمیم شد که کتیبه موجود تاریخ آن را سال 1411ق یعنی به عهد سلطنت ملک فهد نشان می‌دهد.[۱۴]

توصیف بنا[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طول مسجد غمامه 26 متر، عرض آن حدود ١٣ متر و مساحت کلّ آن ٣٣٨ متر بوده است. مسجد شش گنبد دایره‌ای دارد که بزرگترین آنها روی محراب قرار گرفته است. صالح لمعی مصطفی، در کتاب المدینه المنوره؛ تطورها العمرانی، به توصیف و بررسی کامل معماری مسجد غمامه پرداخته است.[۱۵]

منبر مسجد مصلی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در دوران اخیر منبری با نه پله در این مسجد قرار داشت کتیبه‌ای از سوی سلطان سلیمان قانونی برآن حک شده بود. گفته شده که احتمالا این منبر، هدیه او به مسجدالنبی بوده است که از سال 998ق/1590م به مسجد مصلی منتقل شده است.[۱۶] برخی نویسندگان از جمله عبدالعزیز کعکی در کتابش معالم المدینه المنوره بین العماره و التاریخ که به سال 2011 میلادی چاپ شده است تصاویری از منبر را منتشر کرده است؛[۱۷] اما این منبر در تصاویر جدید‌تر مسجد غمامه دیده نمی‌شود.[نیازمند منبع]

گالری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

جستار وابسته[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مصلای پیامبر(ص)

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • التعریف بما انست الهجره من معالم دارالهجره، محمد بن احمد مطری (م.741ق.)، تحقیق سلیمان رحیلی، ریاض، داره الملک عبدالعزیز، 1426ق؛
  • المدینة المنورة، تطورها العمرانی و تراثها المعماری، صالح لمعی مصطفی، بیروت، دارالنهضة العربیة، 1981م؛
  • المساجد الاثرية فى المدينة المنورة، محمد الياس عبدالغنى، مدينه، ١٩٩٨.
  • المساجد الاثریة فی المدینة المنورة، محمد الیاس عبدالغنی، مدینه، ناشر مولف، 2000م.
  • تاريخ المدينة المنورة، ابوزيد عمر بن شبه، قم، دارالفكر، ١٣۶٨ش.
  • معالم المدینة المنورة بین العمارة و التاریخ، الجزء الرابع، عبدالعزیز کعکی، بیروت، 2011
  • وفاء الوفا بأخبار دار المصطفى، نورالدين على السمهودى، بيروت، داراحياء التراث العربى، ١٩٩۵.