علی بن عبدالله سمهودی: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== زندگی‌نامه == | == زندگی‌نامه == | ||
علی بن عبدالله بن احمد در سال 844 در سمهود (روستایی در مصر) به دنیا آمد.<ref>التحفة اللطیفة فی تاریخ المدینة الشریفة، ج۵، ص120</ref>تحصیلات مقدماتی را نزد پدرش فراگرفت. از چهارده سالگی چند بار به قاهره سفر کرد و به علم‌آموزی نزد استادان قاهره در علوم اسلامی و فقه شافعی پرداخت و در نهایت نیز در قاهره ساکن شد و در در جامع ابن طولون تدریس کرد.<ref>الامام الجلیل نورالدین علی السمهودی، ص16-17 | علی بن عبدالله بن احمد در سال 844 در سمهود (روستایی در مصر) به دنیا آمد.<ref>التحفة اللطیفة فی تاریخ المدینة الشریفة، ج۵، ص120</ref>او از سادات حسنی بود و نسبش به حسن مثنی می‌رسید.<ref>التحفة اللطیفه فی تاریخ المدینة الشریفة، ج۵، ص 120</ref> تحصیلات مقدماتی را نزد پدرش فراگرفت. از چهارده سالگی چند بار به قاهره سفر کرد و به علم‌آموزی نزد استادان قاهره در علوم اسلامی و فقه شافعی پرداخت و در نهایت نیز در قاهره ساکن شد و در در جامع ابن طولون تدریس کرد.<ref>الامام الجلیل نورالدین علی السمهودی، ص16-17 | ||
</ref> | </ref> | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
سمهودی به تجارت نیز می‌پرداخت و از این طریق ثروتمند شد و املاکی در مدینه داشت.<ref>الامام الجلیل نورالدین علی السمهودی، ص18 | سمهودی به تجارت نیز می‌پرداخت و از این طریق ثروتمند شد و املاکی در مدینه داشت.<ref>الامام الجلیل نورالدین علی السمهودی، ص18 | ||
</ref>وفات او را در سال 911 | </ref>وفات او را در سال 911 و محل دفنش را قبرستان بقیع، پشت قبه مالک بن انس ،ثبت کرده‌اند.<ref>التحفة اللطیفة فی تاریخ المدینة الشریفة، ج۵، ص137</ref> | ||
== آثار == | == آثار == | ||
نسخهٔ ۲۷ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۴۹
علی بن عبدالله سمهودی (844-911) از تاریخ‌نگاران برجسته تاریخ محلی مدینه است. او کتاب‌هایی در تاریخ و جغرافیای مدینه دارد که مهم‌ترین آنها کتاب وفاء الوفا باخبار دار المصطفی است که مرجع مهمی در شناخت اماکن و بناهای شهر مدینه به شمار می‌آید. سمهودی از علما و مفتیان شافعی مذهب بود و در عصر خود جایگاه اجتماعی بالایی داشت.
زندگی‌نامه
علی بن عبدالله بن احمد در سال 844 در سمهود (روستایی در مصر) به دنیا آمد.[۱]او از سادات حسنی بود و نسبش به حسن مثنی می‌رسید.[۲] تحصیلات مقدماتی را نزد پدرش فراگرفت. از چهارده سالگی چند بار به قاهره سفر کرد و به علم‌آموزی نزد استادان قاهره در علوم اسلامی و فقه شافعی پرداخت و در نهایت نیز در قاهره ساکن شد و در در جامع ابن طولون تدریس کرد.[۳]
سکونت در مدینه
نخستین بار در سال 870 در 26 سالگی همراه پدرش برای حج به مکه رفت اما موفق به حج‌گزاری شده و دو سال در مکه ماند و در آنجا با علمای مکه ارتباط یافت.[۴] از سال 873 در مدینه ساکن شد و در مدینه شهرتی یافت و در حرم مدنی به تدریس پرداخت و در مذهب شاعی صاحب فتوا شد. او نزد سلطان مصر نیز مقامی داشت و ناظر مدرسه ملک اشرف قایتبای در مدینه بود[۵]و بر توزیع برخی صدقات و هدایا که از طرف سلطان قایتبای ارسال می‌شد نظارت داشت.[۶]
سمهودی به تجارت نیز می‌پرداخت و از این طریق ثروتمند شد و املاکی در مدینه داشت.[۷]وفات او را در سال 911 و محل دفنش را قبرستان بقیع، پشت قبه مالک بن انس ،ثبت کرده‌اند.[۸]
آثار
سمهودی آثار متعددی در موضوعات گوناگون از جمله فقه و حدیث و تاریخ نگاشت[۹] که برخی از آنها در آتش‌سوزی مسجدالنبی از میان رفت.[۱۰] در فهرست زیر تنها به آثاری که به حرمین شریفین و اماکن آن مرتبط است اشاره شده است[۱۱]:
- اقتفاء الوفا باخبار دار المصفی. این کتاب پیش از آنکه تکمیل شود در آتش‌سوزی از میان رفت
- وفاء الوفا (که مختصر کتاب اقتفاء الوفا است)
- خلاصه الوفا که مختصر کتاب وفا است
- الوفا بما یجب لحضرة المصطفی
- ذورة الوفا بأخبار دار المصطفی (درباره بازسازی مسجدالنبی بعد از آتش‌سوزی 886)
- نصیحة اللبیب فیمن اتی الحبیب
- ورود السکینة علی بُسُط المدینه
- الانتصار لبُسط روضة المختار
- کشف الجلباب و لحجاب عن القدوة فی الشباک و الرحاب (شبابیک و رحبة المسجد النبوی)
- دفع التعرض و الانکار لبسط روضه المختار
- الافصاح فی شرح الایضاح (در مناسک حج)
پانویس
- ↑ التحفة اللطیفة فی تاریخ المدینة الشریفة، ج۵، ص120
- ↑ التحفة اللطیفه فی تاریخ المدینة الشریفة، ج۵، ص 120
- ↑ الامام الجلیل نورالدین علی السمهودی، ص16-17
- ↑ الامام الجلیل نورالدین علی السمهودی، ص 17
- ↑ الامام الجلیل نورالدین علی السمهودی، ص18
- ↑ الامام الجلیل نورالدین علی السمهودی، ص19
- ↑ الامام الجلیل نورالدین علی السمهودی، ص18
- ↑ التحفة اللطیفة فی تاریخ المدینة الشریفة، ج۵، ص137
- ↑ الامام الجلیل نورالدین علی السمهودی، ص35
- ↑ وفاء الوفا، ج۱، ص 42
- ↑ نک: التحفه اللطیفه فی تاریخ المدینه الشریفه، ج۵، 136؛ الامام الجلیل نورالدین علی السمهودی، 35-44؛ وفاء الوفا، ج۱، ص42-47