عمر بن عبدالعزیز: تفاوت میان نسخه‌ها

'''عُمَر بن عَبدالعَزیز''' (۶۲ ـ ۱۰۱ق) هشتمین خلیفه اموی است که از سال ۹۹ تا ۱۰۱ق خلافت کرد. وی پیش از خلافت، ولایت مدینه را در زمان [[ولید بن عبدالملک]] بر عهده داشت. از عمر بن عبدالعزیز به عنوان خلیفه‌ای عادل و درستکار یاد می‌شود که بر خلاف دیگر خلفای [[بنی‌امیه]] حکومت می‌کرد. عمر بن عبدالعزیز در دوران خلافت رفتار خوبی با شیعیان و خاندانِ [[اهل بیت|اهل‌بیت(ع)]] داشت. او [[فدک]] را به فرزندان [[حضرت فاطمه(س)]] بازگرداند و دشنام به [[امام علی(ع)]] بر منابر را منع کرد.

در زمانی که عمر بن عبدالعزیز از سوی ولید بن عبدالملک حاکم مدینه بود، به دستور ولید امر توسعه [[مسجد النبی|مسجدالنبی]] را برعهده گرفت و مسجد را توسعه داد. توسعه جدید در سمت شرق، غرب و شمال صورت گرفت و خانه‌های پیامبر(ص) در جوار مسجد خراب و به مسجد النبی اضافه شد. گفته شده او بیش از دو هزار متر مربع به مسجد اضافه کرد. همچنین در دوران ولایت او بر مدینه تمامی مساجدی که پیامبر در آن نماز خوانده بود به دستور وی بازسازی شد.

عمر بن عبدالعزیز که از سوی [[سلیمان بن عبدالملک]] به جانشینی منصوب شده بود<ref>تاریخ تحلیلی اسلام، ص۲۳۰.</ref> در سال ۹۹ق به خلافت رسید.<ref>تاریخ خلفا از رحلت پیامبر تا زوال امویان، ص۶۵۳.</ref> وی را فردی صالح، ظلم‌ستیز و عادل توصیف کرده‌اند که می‌خواسته در خلافت شیوه [[خلفای راشدین]] را احیا کند.<ref>سيرة و مناقب عمر بن عبدالعزيز، ص۸۷؛ بامداد اسلام، ص۱۴۹.</ref> از عمر همواره به نیکی یاد می‌شود<ref>تاريخ الخلفاء، ص۲۷۰ و ص۲۷۴.</ref> و او را متفاوت با سایر [[خلفای اموی]] دانسته‌اند.<ref>«اصلاحات عمربن عبدالعزیز و تأثیر آن بر وضعیت شیعیان»، ص۲۳۷.</ref> گفته شده عمر در دوران خلافت سعی می‌کرد به ارزش‌های جامعه اسلامی توجه کند و از زور و استبداد پرهیز کند.<ref>تاریخ خلفا از رحلت پیامبر تا زوال امویان، ص۶۵۴. ص۶۵۸.</ref> وی پس از دو سال و پنج ماه خلافت دز سال ۱۰۱ق درگذشت و در منطقه حمص در [[سوریه]] دفن شد.<ref>تاریخ الامم و الملوک، ج۶، ص۵۶۵ و ص۵۶۶.</ref>

عمر بن عبدالعزیز در دوران خلافت خود رفتار خوبی با شیعیان داشت.<ref>تاریخ خلفا از رحلت پیامبر تا زوال امویان، ص۶۵۶؛ بامداد اسلام، ص۱۴۹.</ref> از جمله اقدامات عمر این بود که سنت دشنام‌دادن به [[امام علی(ع)|حضرت علی(ع)]] در خطبه‌ها که [[معاویه بن ابی سفیان|معاویه]] آن را ترویج کرده بود حذف کرد.<ref>مروج الذهب و معادن الجوهر، ج۳، ص۱۸۴؛ تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۳۰۵.</ref> عمر همچنین [[مزرعه فدک]] را که از آن فاطمیان بود به آنان بازگرداند.<ref>تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۳۰۵؛ فتوح البلدان، ص۴۱.</ref>در روایتی، [[امام باقر(ع)]] او را نجیب [[بنی‌امیه]] توصیف کرده است.<ref>تذکرة الحفاظ، ج۱، ص۱۱۹.</ref>