کاربر:Mo.ali.rezapour/صفحه تمرین۱: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
ابرابزار، اصلاح نویسه‌های عربی |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== معرفی == | == معرفی == | ||
خیبر منطقه‌ای حاصل‌خیز در شمال مدینه است که در عصر رسول خدا از مراکز یهودی‌نشین حجاز بود.<ref>«خیبر، غزوه»، دانشنامه حج و حرمین شریفین، ج۷، ص۶۷۴.</ref> غزوه مهم خیبر و برخی سریه‌ها در آن اتفاق افتاد. درباره سابقه و علت حضور یهودیان در این منطقه مطالب گوناگونی گفته شده است. برخی گزارش‌ها، کوچ آنان را به زمان حضرت موسی برگردانده‌اند<ref>الاغانی، ج22، ص111-114.</ref>اما این مطلب درست نمی‌نماید<ref>الروض الانف، ج4، ص290.</ref> برخی ورود یهودیان به این منطقه را از زمان بخت‌نصر می‌دانند،<ref>فتوح البلدان، ج1، ص16؛ تاریخ الطبری، ج1، ص383.</ref> از این رو گفته شده که ورود آنان به یثرب و خیبر جنبه افسانه‌ای یافته است.<ref>محمد و الیهود، ص60.</ref> لذا زمان تأسیس منطقه خیبر نیز روشن نیست. | |||
خیبر امروزه نام یکی از استان‌های عربستان و همچنین نام شهری است که مرکزیت این استان را دارد. این شهر در ناحیه‌ای کوهستانی و در مسیر تبوک و جاده اردن قرار دارد. فاصله آن تا مدینه حدود ۱۶۵ کیلومتر است.<ref>المعالم الاثیره، ص109.</ref> | |||
خیبر را واژه‌ای عِبری، به معنای قلعه، یا منسوب به «خیبر بن قانیة بن مَهلائیل»، از نوادگان حضرت نوح، دانسته‌اند.<ref>معجم البلدان، ج2، ص409 -410.</ref> این منطقه از سه بخش نَطات، شِقّ و کتیبه تشکیل شده بود که با یکدیگر فاصله اندکی داشتند. قلعه‌های صَعب بن معاذ، ناعم و زبیر در بخش نَطات قرار داشتند. بخش شِقّ دو قلعه اُبی و نِزار را در بر می‌گرفت و بخش کتیبه، شامل قلعه‌های قَمُوص، وَطیح و سُلالِم می‌گردید<ref>الطبقات الکبری، ج2، ص81.</ref> یاقوت حموی خیبر را هفت قلعه<ref>معجم البلدان، ج2، ص409.</ref>و یعقوبی شش قلعه دانسته و نام‌های غیر مشهور قُصارَه و مربطه را برای آن افزوده است.<ref>تاریخ الیعقوبی، ج2، ص56.</ref> | |||
از نظر | از نظر اقتصادی، خیبر اهمیت کشاورزی و بازرگانی داشت. خرمای خیبر زبانزد و مشهور بود و در ضرب‌المثلی آمده که بردن خرما به خیبر بیهوده است.<ref>معجم البلدان، ج2، ص195، 411.</ref> خیبر به دلیل قرار گرفتن در مسیر تجاری، اهمیت بازرگانی نیز داشت. | ||
مناطق | مناطق دیگری نیز در اطراف خیبر محل سکونت یهودیان بود که همراه با غزوه خیبر، با آنان صلح شد. از آن جمله فدک، روستایی در شمال شرق خیبر، بود که فاصله آن را تا مدینه شش شب گفته‌اند.<ref>الطبقات الکبری، ج2، ص69.</ref> | ||
علاوه بر غزوه | علاوه بر غزوه خیبر، سریه‌هایی نیز در این منطقه انجام شده است.<ref>السیرة النبویه، ج2، ص618.</ref><ref>المغازی، ج1، ص391-392؛ ج2، ص566.</ref> | ||
بیشترین ارتباط خیبر و اهالی آن در عصر پیامبر۹، با حوالی خود، مانند وادی القری و فدک بود؛ به خصوص که این مناطق یهودی‌نشین و هم‌عقیده بودند. هم‌پیمانی آن‌ها با قبیله غَطَفان نیز شهرت دارد.<ref>المغازی، ج2، ص639، 440، 642.</ref>گزارشی هم از تعامل آنان با مشرکان مکه وجود دارد که مربوط به جنگ احزاب است. در این واقعه جمعی از بنی‌نضیر از خیبر به مکه رفتند تا قریش را به انتقام اخراجشان از مدینه، به جنگ با مسلمانان وادار کنند.<ref>السیرة النبویه، ج2، ص214.</ref> | |||
خیبر پس از صدر اسلام چندان شهرتی نداشت و در منابع مختلف از آن کمتر یاد شده است؛ به ویژه که رویداد مهمی در آن اتفاق نیفتاده است. این منطقه در عصر حاضر، استانی کوهستانی با سنگ‌های سیاه (حرّه) است که حدود ۵۰ روستا با حدود ۰۰۰/۵۸ سکنه دارد و محصول اصلی آن خرماست.<ref>خیبر، ص31، 42-43.</ref> | |||
آثاری از قلعه‌های قدیم هنوز در منطقه باقی است که از آن جمله «مسجد علی۷» است. این مسجد کنار قلعه‌ای است که امیرمؤمنان۷ آن را گشود. شیعیان به آن تبرک می‌جویند و در بقایای آن نماز می‌گذارند.<ref>خیبر، ص37.</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۱۶ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۳۵
خیبر نام منطقه ای در شمال مدینه است که در زمان پیامبر محل سکونت یهودیان بود.
معرفی
خیبر منطقه‌ای حاصل‌خیز در شمال مدینه است که در عصر رسول خدا از مراکز یهودی‌نشین حجاز بود.[۱] غزوه مهم خیبر و برخی سریه‌ها در آن اتفاق افتاد. درباره سابقه و علت حضور یهودیان در این منطقه مطالب گوناگونی گفته شده است. برخی گزارش‌ها، کوچ آنان را به زمان حضرت موسی برگردانده‌اند[۲]اما این مطلب درست نمی‌نماید[۳] برخی ورود یهودیان به این منطقه را از زمان بخت‌نصر می‌دانند،[۴] از این رو گفته شده که ورود آنان به یثرب و خیبر جنبه افسانه‌ای یافته است.[۵] لذا زمان تأسیس منطقه خیبر نیز روشن نیست.
خیبر امروزه نام یکی از استان‌های عربستان و همچنین نام شهری است که مرکزیت این استان را دارد. این شهر در ناحیه‌ای کوهستانی و در مسیر تبوک و جاده اردن قرار دارد. فاصله آن تا مدینه حدود ۱۶۵ کیلومتر است.[۶]
خیبر را واژه‌ای عِبری، به معنای قلعه، یا منسوب به «خیبر بن قانیة بن مَهلائیل»، از نوادگان حضرت نوح، دانسته‌اند.[۷] این منطقه از سه بخش نَطات، شِقّ و کتیبه تشکیل شده بود که با یکدیگر فاصله اندکی داشتند. قلعه‌های صَعب بن معاذ، ناعم و زبیر در بخش نَطات قرار داشتند. بخش شِقّ دو قلعه اُبی و نِزار را در بر می‌گرفت و بخش کتیبه، شامل قلعه‌های قَمُوص، وَطیح و سُلالِم می‌گردید[۸] یاقوت حموی خیبر را هفت قلعه[۹]و یعقوبی شش قلعه دانسته و نام‌های غیر مشهور قُصارَه و مربطه را برای آن افزوده است.[۱۰]
از نظر اقتصادی، خیبر اهمیت کشاورزی و بازرگانی داشت. خرمای خیبر زبانزد و مشهور بود و در ضرب‌المثلی آمده که بردن خرما به خیبر بیهوده است.[۱۱] خیبر به دلیل قرار گرفتن در مسیر تجاری، اهمیت بازرگانی نیز داشت.
مناطق دیگری نیز در اطراف خیبر محل سکونت یهودیان بود که همراه با غزوه خیبر، با آنان صلح شد. از آن جمله فدک، روستایی در شمال شرق خیبر، بود که فاصله آن را تا مدینه شش شب گفته‌اند.[۱۲]
علاوه بر غزوه خیبر، سریه‌هایی نیز در این منطقه انجام شده است.[۱۳][۱۴]
بیشترین ارتباط خیبر و اهالی آن در عصر پیامبر۹، با حوالی خود، مانند وادی القری و فدک بود؛ به خصوص که این مناطق یهودی‌نشین و هم‌عقیده بودند. هم‌پیمانی آن‌ها با قبیله غَطَفان نیز شهرت دارد.[۱۵]گزارشی هم از تعامل آنان با مشرکان مکه وجود دارد که مربوط به جنگ احزاب است. در این واقعه جمعی از بنی‌نضیر از خیبر به مکه رفتند تا قریش را به انتقام اخراجشان از مدینه، به جنگ با مسلمانان وادار کنند.[۱۶]
خیبر پس از صدر اسلام چندان شهرتی نداشت و در منابع مختلف از آن کمتر یاد شده است؛ به ویژه که رویداد مهمی در آن اتفاق نیفتاده است. این منطقه در عصر حاضر، استانی کوهستانی با سنگ‌های سیاه (حرّه) است که حدود ۵۰ روستا با حدود ۰۰۰/۵۸ سکنه دارد و محصول اصلی آن خرماست.[۱۷]
آثاری از قلعه‌های قدیم هنوز در منطقه باقی است که از آن جمله «مسجد علی۷» است. این مسجد کنار قلعه‌ای است که امیرمؤمنان۷ آن را گشود. شیعیان به آن تبرک می‌جویند و در بقایای آن نماز می‌گذارند.[۱۸]
پانویس
- ↑ «خیبر، غزوه»، دانشنامه حج و حرمین شریفین، ج۷، ص۶۷۴.
- ↑ الاغانی، ج22، ص111-114.
- ↑ الروض الانف، ج4، ص290.
- ↑ فتوح البلدان، ج1، ص16؛ تاریخ الطبری، ج1، ص383.
- ↑ محمد و الیهود، ص60.
- ↑ المعالم الاثیره، ص109.
- ↑ معجم البلدان، ج2، ص409 -410.
- ↑ الطبقات الکبری، ج2، ص81.
- ↑ معجم البلدان، ج2، ص409.
- ↑ تاریخ الیعقوبی، ج2، ص56.
- ↑ معجم البلدان، ج2، ص195، 411.
- ↑ الطبقات الکبری، ج2، ص69.
- ↑ السیرة النبویه، ج2، ص618.
- ↑ المغازی، ج1، ص391-392؛ ج2، ص566.
- ↑ المغازی، ج2، ص639، 440، 642.
- ↑ السیرة النبویه، ج2، ص214.
- ↑ خیبر، ص31، 42-43.
- ↑ خیبر، ص37.
منابع
- الاغانی، ابوالفرج الاصفهانی، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۰۷ق
- تاریخ الطبری (تاریخ الامم و الملوک)، طبری، محمد بن جریر، به کوشش گروهی از علما، بیروت، اعلمی، ۱۴۰۳ق.
- تاریخ الیعقوبی، یعقوبی، احمد بن اسحاق، بیروت، دار صادر، ۱۴۱۵ق.
- دانشنامه حج و حرمین شریفین، «خیبر، غزوه»، صادقی، محسن، تهران، مشعر، بی‌تا.
- الروض الانف، السهیلی، به کوشش عبدالرحمان، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۱۲ق.
- خیبر (ذات الحصون و العیون و النخیل)، عاتق بن غیث البلادی، بیروت، دار النفائس.
- السیرة النبویه، ابن هشام، عبدالملک بن هشام، به کوشش السقاء و دیگران، بیروت، دار المعرفه، بی‌تا.
- الطبقات الکبری، ابن سعد، محمد بن سعد، به کوشش محمد عبدالقادر، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۱۸ق.
- فتوح البلدان، احمد بن یحیی البلاذری (م. ۲۷۹ق)، به کوشش صلاح‌الدین، قاهره، النهضة المصریه، ۱۹۵۶م
- محمد و الیهود قرائة جدیدة للصراع و للمصادر، احمد برکات، ترجمه: محمود علی مراد، پاریس، اسمار، ۲۰۰۸م
- المغازی، واقدی، محمد بن عمر، به کوشش مارسدن جونس، بیروت، اعلمی، ۱۴۰۹ق.
- المعالم الاثیره، محمد محمد حسن شراب، بیروت، دار القلم، ۱۴۱۱ق.
- معجم البلدان، یاقوت الحموی، بیروت، دار صادر، ۱۹۹۵م