زیارت‌نامه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
زیارت‌نامه متنی است که هنگام زیارت قبر هریک از [[اهل بیت|اهل‌بیت(ع)]] یا برخی از امامزادگان خوانده می‌شود و دعایی است که به عنوان تشرف باطنی برای ائمه و امامزادگان می‌خوانند و حاوی سلام و درود زائر نسبت به مدفون در آن مرقدها است.<ref>مزارها و زیارتنامهها، | زیارت‌نامه متنی است که هنگام زیارت قبر هریک از [[اهل بیت|اهل‌بیت(ع)]] یا برخی از امامزادگان خوانده می‌شود و دعایی است که به عنوان تشرف باطنی برای ائمه و امامزادگان می‌خوانند و حاوی سلام و درود زائر نسبت به مدفون در آن مرقدها است.<ref>مزارها و زیارتنامهها، ص۹۷؛ فرهنگ عاشورا، ص۲۲۱.</ref> | ||
عالمان دین کتب متعددی به صورت مجموعه‌های زیارات تدوین کرده‌اند که آمیخته‌ای است از زیارت‌های مستند و منقول از معصومین و زیاراتی که انشای علمای بزرگ است. زیارت‌نامه‌هایی که از ائمه نقل شده زیاد است؛ مانند زیارت‌های امین الله، جامعه کبیره، وارث، [[زیارت عاشورا|عاشورا]]، و [[زیارت اربعین]].<ref>مزارها و زیارتنامهها، ص۹۷. </ref> | عالمان دین کتب متعددی به صورت مجموعه‌های زیارات تدوین کرده‌اند که آمیخته‌ای است از زیارت‌های مستند و منقول از معصومین و زیاراتی که انشای علمای بزرگ است. زیارت‌نامه‌هایی که از ائمه نقل شده زیاد است؛ مانند زیارت‌های امین الله، جامعه کبیره، وارث، [[زیارت عاشورا|عاشورا]]، و [[زیارت اربعین]].<ref>مزارها و زیارتنامهها، ص۹۷. </ref> | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
زیارتنامهها ساختار مشابهی دارند. به طور کلی زیارتنامهها با اذن دخول یا سلام آغاز می‌شود و با صلوات بر محمد و آل محمد یا معصومی که زیارت می‌شود و نیز عرض ارادت و محبت به ساحت معصومین و ابراز خشم و دشمنی به دشمنان [[اهل بیت|اهل‌بیت(ع)]] ادامه می‌باید؛ و در نهایت با دعا و بیان درخواست‌های دنیوی و اخروی به پایان می‌رسد.<ref>مزارها و زیارتنامهها، ص۱۴۰.</ref> | زیارتنامهها ساختار مشابهی دارند. به طور کلی زیارتنامهها با اذن دخول یا سلام آغاز می‌شود و با صلوات بر محمد و آل محمد یا معصومی که زیارت می‌شود و نیز عرض ارادت و محبت به ساحت معصومین و ابراز خشم و دشمنی به دشمنان [[اهل بیت|اهل‌بیت(ع)]] ادامه می‌باید؛ و در نهایت با دعا و بیان درخواست‌های دنیوی و اخروی به پایان می‌رسد.<ref>مزارها و زیارتنامهها، ص۱۴۰.</ref> | ||
زیارتنامههای اهل‌بیت محتوایی ارزشمند دارند و دربردارنده معارف دینی مانند مباحث خداشناسی و توحید، نبوت و امام‌شناسی هستند.<ref>مزارها و زیارتنامهها، ص۱۶۸ تا | زیارتنامههای اهل‌بیت محتوایی ارزشمند دارند و دربردارنده معارف دینی مانند مباحث خداشناسی و توحید، نبوت و امام‌شناسی هستند.<ref>مزارها و زیارتنامهها، ص۱۶۸ تا ۱۷۴؛ فرهنگ عاشورا، ص۲۲۱.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
* '''فرهنگ عاشورا'''، محدثی، جواد، قم، نشر معروف، ۱۳۷۶ش | |||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
{{برگرفتگی | {{برگرفتگی | ||
نسخهٔ ۲ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۰۳
زیارت‌نامه متنی است که هنگام زیارت امامان یا امامزادگان خوانده می‌شود. برخی زیارتنامهها مانند زیارت‌نامه حضرت ابوالفضل، زیارت‌نامه حضرت معصومه مأثور هستند یعنی از معصوم نقل شده‌اند. و برخی هم غیرمأثور اند که توسط عالمان نوشته شده است. زیارتنامهها معمولا ساختار مشابه دارند و با سلام آغاز می‌شوند و با عرض ارادت به معصومین و برائت از دشمنان ادامه می‌یابد و با دعا و بیان درخواست‌های دنیوی و اخروی به پایان می‌رسد.
معرفی
زیارت‌نامه متنی است که هنگام زیارت قبر هریک از اهل‌بیت(ع) یا برخی از امامزادگان خوانده می‌شود و دعایی است که به عنوان تشرف باطنی برای ائمه و امامزادگان می‌خوانند و حاوی سلام و درود زائر نسبت به مدفون در آن مرقدها است.[۱]
عالمان دین کتب متعددی به صورت مجموعه‌های زیارات تدوین کرده‌اند که آمیخته‌ای است از زیارت‌های مستند و منقول از معصومین و زیاراتی که انشای علمای بزرگ است. زیارت‌نامه‌هایی که از ائمه نقل شده زیاد است؛ مانند زیارت‌های امین الله، جامعه کبیره، وارث، عاشورا، و زیارت اربعین.[۲]
زیارتنامهها در یک سطح از اعتبار نیستند. برخی از سند معتبری برخوردارند و بعضی سند چندان معتبری ندارند.[۳]
منبع‌شناسی
از منابع اولیه و مهم زیارت‌نامه به کتاب‌هایی مانند کامل الزیارات اثر ابن قولویه قمی، المزار اثر شیخ مفید، المزار الکبیر اثر ابن‌مشهدی (درگذشت ۶۱۰ق)، المصباح الزائر و جناح المسافر از ابن‌طاووس، المزار اثر شهید اول، تحفه الزائر اثر علامه مجلسی، هدیه الزائرین از شیخ عباس قمی، اشاره شده است.[۴]
انواع زیارت‌نامه
زیارت‌نامه به دو دسته مأثور (از امام نقل شده باشد) و غیر مأثور (توسط غیر معصوم مانند عالمان نوشته شده باشد) تقسیم می‌شود.[۵] زیارتنامههای مأثور مانند: زیارت امین الله، زیارت جامعه کبیره، جامعه صغیره، زیارت عاشورا، زیارت اربعین، زیارت ناحیه مقدسه، زیارت آل‌یاسین، زیارت رجبیه، زیارت‌نامه حضرت ابوالفضل و زیارت‌نامه حضرت معصومه هستند.[۶]
و زیارتنامههای غیرمأثور مانند: زیارت‌نامه حضرت عبدالعظیم حسنی و زیارت فرزندان ائمه اطهار(ع).[۷]
ساختار و محتوای زیارتنامهها
زیارتنامهها ساختار مشابهی دارند. به طور کلی زیارتنامهها با اذن دخول یا سلام آغاز می‌شود و با صلوات بر محمد و آل محمد یا معصومی که زیارت می‌شود و نیز عرض ارادت و محبت به ساحت معصومین و ابراز خشم و دشمنی به دشمنان اهل‌بیت(ع) ادامه می‌باید؛ و در نهایت با دعا و بیان درخواست‌های دنیوی و اخروی به پایان می‌رسد.[۸]
زیارتنامههای اهل‌بیت محتوایی ارزشمند دارند و دربردارنده معارف دینی مانند مباحث خداشناسی و توحید، نبوت و امام‌شناسی هستند.[۹]
پانویس
- ↑ مزارها و زیارتنامهها، ص۹۷؛ فرهنگ عاشورا، ص۲۲۱.
- ↑ مزارها و زیارتنامهها، ص۹۷.
- ↑ مزارها و زیارتنامهها، ص۱۴۷.
- ↑ مزارها و زیارتنامهها، ص۱۰۳ تا ص۱۱۱.
- ↑ مزارها و زیارتنامهها، ص۱۱۴.
- ↑ مزارها و زیارتنامهها، ص۱۱۵ تا ص۱۲۸.
- ↑ مزارها و زیارتنامهها، ص۱۲۹.
- ↑ مزارها و زیارتنامهها، ص۱۴۰.
- ↑ مزارها و زیارتنامهها، ص۱۶۸ تا ۱۷۴؛ فرهنگ عاشورا، ص۲۲۱.
منابع
- فرهنگ عاشورا، محدثی، جواد، قم، نشر معروف، ۱۳۷۶ش
- مزارها و زیارتنامهها، حیدری، مجتبی، تهران، مشعر، ۱۴۰۴ش.