کاربر:Mo.ali.rezapour/صفحه تمرین۱: تفاوت میان نسخه‌ها

رمل در فقه عبارت است از هروله کردن،<ref>القاموس الفقهي، ص153؛ مستند الشيعه، ج12، ص78؛ معجم لغة الفقها، ص227.</ref>  نوعي حرکت ميان راه رفتن و دويدن،<ref>ذخيرة المعاد، ج1، ص646؛ مستند الشيعه، ج12، ص78.</ref> تند راه رفتن همراه با نزديک گذاشتن گام­‌ها است.<ref>مجمع البحرين، ج‌5، ص 385.</ref> به گونه اي که شانه­ها حرکت کرده و تکان بخورند.<ref>لسان العرب، ج‌11، ص 295؛ تاج العروس، ج‌14، ص 294((رمل))</ref> برخي گفته اند: رمل عبارت است از تکان دادن شانه ها، همراه با گام هاي کوچک، همانند شخص مبارزي که با غرور ميان دو صف دوست و دشمن حرکت مي‌کند.<ref>معجم مصطلحات و الالفاظ الفقهیه، ج2، ص183.((رمل))</ref> برخي از فقهاي اهل سنت تعريفي متفاوت از رمل ارائه داده و گفته اند: رمل عبارت است از اضطباع و تکان دادن شانه ها به اين صورت که حج گزار يکي از دو جانب لباس احرام را داخل در زير بغل کرده و بر شانه ديگر اندازد و هنگام حرکت دو کتف خود را با دويدن آرام تکان دهد.<ref>المبسوط، سرخسي، ج4، ص 10.</ref> در لغت عرب به اين نوع راه رفتن «خَبَب» گفته مي شود.<ref>لسان العرب، ج1، ص341؛ تاج العروس، ج1، ص447؛ الحدائق الناضره، ج16، ص128-129.</ref> در برخي از روايات اهل بيت(ع) و  اهل سنت، از رمل با عنوان «سعي»<ref>الکافي، ج4، ص434؛ تهذيب الاحکام، ج5، ص149؛ الحدائق الناضره، ج16، ص276.</ref>، «هروله»<ref>وسائل الشيعه، ج13، ص503؛ مستدرک الوسائل، ج9، ص444.</ref> و « خَبَب»<ref>مستدرک الوسائل، ج10، ص54و67.</ref> نيز ياد شده است.