رمل: تفاوت میان نسخه‌ها

فقیهان [[شیعه|امامیه]] در [[مستحب|استحباب]] رَمَل در [[طواف]] اختلاف نظر دارند. عده‌ای از فقها آن را مستحب دانسته‌اند.<ref>المبسوط، الطوسی، ج۱، ص۳۵۶؛ الوسیلة، ص۱۷۲ و ص۱۷۳؛ قواعد الاحکام، ج۱، ص۴۲۸.</ref> اما برخی دیگر اعتدال در حرکت را در حال طواف مستحب و جزء سنت‌های طواف شمرده‌اند.<ref>النهایه، ص۲۳۷؛ قواعد الأحکام؛ ج۱، ص۴۲۸؛ مختلف الشیعة، ج۴، ص۱۸۳.</ref> برخی از فقها<ref>غایة المرام، ج۱، ص۴۵۴؛ الروضة البهیة ج۲، ص۲۵۴.</ref> با استناد به روایاتی<ref>الکافی، ج۴، ص۴۱۱؛ تهذیب الأحکام، ج۵، ص۱۰۹؛ وسائل الشیعة، ج۱۳، ص۳۵۲؛ مختلف الشیعة، ج۴، ص۱۸۳؛ إیضاح الفوائد ج۱، ص۳۰۰؛ جواهر الکلام، ج۱۹، ص۳۵۰.</ref> ادعای شهرت بر استحباب اعتدال در طواف کرده‌اند و برخی نیز ادعای اجماع را کرده‌اند.<ref>إیضاح الفوائد، ج۱، ص۳۰۰.</ref> مخالفان استحباب رمل در طواف، برآنند که این عمل مخصوص همان عصر پیامبر(ص) بوده تا در آن روز مسلمانان قدرت و توان خود را به مشرکان نشان دهند بخصوص که روایاتی از عدم رمل پیامبر(ص) و اهل‌بیت‌(ع) پس از آن زمان وجود دارد.<ref>الحدائق الناضره، ج۱۶، ص۱۲۷ و ص۱۲۸.</ref>

فقهای مذاهب چهارگانه [[اهل‌سنت]]، اعم از حنفیه،<ref>المبسوط، سرخسی، ج۴، ص۴۳۸؛ بدائع الصنائع، ج۲، ص۱۶۰.</ref> مالکیه،<ref>الموطأ، ج۱، ص۳۶۴؛ الشرح الکبیر، ابوالبرکات، ج۲، ص۴۳.</ref> شافعیه<ref>الأم، ج۲، ص۱۹۱ و ص۲۳۰؛ فتح العزیز، ج۷، ص۳۲۴؛ المجموع، ج۳، ص۱۹۷؛ ج۸، ص۱۴.</ref> و حنبلیه،<ref>المحرر فی الفقه، ج۱، ص۲۴۵؛ مختصر الخرقی، ج۱، ص۵۳.</ref> با استناد به برخی روایات<ref>صحیح مسلم، ج۲، ص۶۴ و ص۶۵؛ سنن الترمذی، ج۲، ص۱۷۴؛ سنن ابن ماجه، ج۲، ص۳۸۳؛ </ref> رمَل را به از مستحبات و از سنت‌های طواف می‌دانند. اهل‌سنت معتقد است هر چند سبب اولین رمَل میان مسلمانان که اظهار قوت و نیرو در برابر مشرکان بوده از بین رفته است، ولی سنت رمل به حال خود باقی مانده است و رمل سنتی متواتر بین مسلمانان است.<ref>بدائع الصنائع، ج۲، ص۱۶۰؛ المغنی، ج۳، ص۳۸۷ و ص۳۸۹؛  المبسوط، سرخسی، ج۴، ص۴۳۸.</ref>