عبدالمطلب: تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر تفاوت با ویرایش جدیدتر ←

دیداریویکی‌متن

@@ خط ۴: / خط ۴: @@
 '''{{جعبه اطلاعات اشخاص|نام کامل=عبدالمطلب فرزند هاشم|نسب/قبیله=قریش}}'''<table class="infobox" style="background: #FFFCF7; border-radius: 5px;"><caption class="infobox-title">عبدالمطلب</caption><tr><th colspan="2" class="infobox-header" style="background: #dbbe8e;">مشخصات فردی</th></tr><tr><th scope="row" class="infobox-label" style="background: #E6D0AE; vertical-align: middle; padding: 5px; text-align: left">نام کامل</th><td class="infobox-data" style="vertical-align: middle;">عبدالمطلب فرزند هاشم</td></tr><tr><th scope="row" class="infobox-label" style="background: #E6D0AE; vertical-align: middle; padding: 5px; text-align: left">نسب</th><td class="infobox-data" style="vertical-align: middle;">قریش</td></tr></table>
-'''عَبدالمُطَلِّب''' جد پیامبر(ص)، رئیس قبیله قریش در عصر خود بود که مناصبی در مکه چون [[سقایت|سِقایت]] و [[رفادت|رِفادت]] را نیز بر عهده داشت. نام وی با [[چاه زمزم]] که در حال حاضر نیز آب آن مورد استفاده زائران خانه خداست، گره خورده زیرا او احیاء کننده چاه زمزم بود. ماجرای اصحاب فیل که به عذاب ابابیل گرفتار شدند نیز در عصر زعامت وی بر مکه صورت گرفت.
+'''عَبدالمُطَلِّب''' جد پیامبر(ص)، رئیس قبیله قریش در عصر خود بود که مناصبی در مکه چون [[سقایت|سِقایت]] و [[رفادت|رِفادت]] را نیز بر عهده داشت. نام وی با [[چاه زمزم]] که در حال حاضر نیز آب آن مورد استفاده زائران خانه خداست، گره خورده زیرا او احیاء کننده چاه زمزم بود. ماجرای اصحاب فیل که به عذاب [[ابابیل]] گرفتار شدند نیز در عصر زعامت وی بر [[مکه]] صورت گرفت.
 == معرفی عبدالمطلب ==
-عبدالمطلب فرزند هاشم بن عبد مناف و جدّ [[پیامبر اسلام|پیامبر اسلام(ص)]] و [[امام علی(ع)]] بود. او در مدینه از مادری به نام سَلمی، زاده شد. پدرش هاشم در سفر تجاری به شام درگذشت و فرزندش را ندید.<ref>الطبقات الکبری،ج1 ص64؛ انساب الاشراف، ج1 ص64.</ref> نام اصلی او شیبه الحمد بود، اما زمانی که عمویش مطلب بن عبد مناف او را از مدینه به مکه آورد، مردم گمان کردند او بردهٔ مطلب است و از آن پس به عبدالمطلب شهرت یافت. برخی روایات نیز این نام را به سبب درخشش «نور نبوت» در چهره‌اش دانسته‌اند که مطلب برای حفظ جان او، وی را «عبد» خود معرفی کرد.
+عبدالمطلب فرزند هاشم بن عبد مناف و جدّ [[پیامبر اسلام|پیامبر اسلام(ص)]] و [[امام علی(ع)]] بود. او در مدینه از مادری به نام سَلمی، زاده شد. پدرش هاشم در سفر تجاری به شام درگذشت و فرزندش را ندید.<ref>الطبقات الکبری،ج1 ص64؛ انساب الاشراف، ج1 ص64.</ref> نام اصلی او شیبه بود<ref>السیره النبویه،ج1 ص1؛ الطبقات الکبری،ج1 ص65.</ref>، اما زمانی که عمویش مطلب بن عبد مناف او را از مدینه به مکه آورد، مردم گمان کردند او بردهٔ مطلب است و از آن پس به عبدالمطلب (برده مطلب) شهرت یافت.<ref>الطبقات الکبری،ج1، ص67؛ المعارف، ص71و72.</ref> برخی روایات نیز این نام را به سبب درخشش «نور نبوت» در چهره‌اش دانسته‌اند که عمویش برای حفظ جان او از قتل یهود، وی را «عبد» خود معرفی کرد.<ref>بحار الانوار، ج15، ص58 – 64.</ref>
+== عبدالمطلب در میان قریش ==
+عبدالمطلب پس از مرگ عمویش مطلب بن عبد مناف، مناصب مهم سقایت و رفادت (آبرسانی و پذیرایی از حاجیان) را از او به ارث برد و به سید و بزرگ قریش بدل شد. او با حفر دوباره چاه زمزم، حاجیان را از آب آن سیراب می‌کرد و خدمات گسترده‌ای به زائران بیت‌الله داشت. عبدالمطلب نخستین کسی بود که درِ کعبه را طلاکاری و برای آن قفل و کلید زرین ساخت. او در میان قریش از چنان جایگاه و هیبتی برخوردار بود که تنها نوه‌اش حضرت محمد(ص) می‌توانست در کنار او بنشیند. وی موحد و پیرو آیین ابراهیم(ع) بود و هرگز بتی نپرستید. عبدالمطلب برخی از احکام اخلاقی و فقهی اسلام مانند دیه صد شتر، تحریم شراب و زنا، و طواف هفت‌باره کعبه را پایه‌گذاری کرد. قریش او را به سبب شرافت و خرد، «ابراهیم ثانی» می‌خواندند.
 == جستارهای وابسته ==