وادی القری: تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر تفاوت با ویرایش جدیدتر ←

دیداریویکی‌متن

@@ خط ۸: / خط ۸: @@
 وادی القری که امروزه به وادی العُلا معروف است<ref>المعالم الاثیره، ص224.</ref>، دره‌ای طولانی در 300 کیلومتری شمال غربی مدینه در راه بازرگانی شام به حجاز بوده است.<ref>نگا: حجاز در صدر اسلام، ص83.</ref> در جنوب این منطقه، خیبر قرار دارد و به دلیل داشتن قریه‌های متعدد و به هم پیوسته، به "وادی القری" (دره آبادی‌ها) معروف شده است.<ref>مراصد الاطلاع، ج3، ص1087.</ref> این منطقه با مساحتی حدود ۲۳۹۱ کیلومتر مربع، در سال ۲۰۲۲ جمعیتی بالغ بر ۶۰٬۱۰۳ نفر داشته و به عنوان یک شهر واحه‌ای باستانی، نقش مهمی در توسعه گردشگری عربستان ایفا می‌کند.
-منابع تاریخی در سده دوم قمری وادی‌القری را آبادترین منطقه در [[جزیرةالعرب|جزیره‌العرب]] دانسته‌اند<ref>معجم البلدان،ج4، ص338.</ref> و حِمْیَری در سده نهم قمری آن را دارای نخلستان‌ها و چشمه‌های بسیار توصیف کرده که نوادگان [[جعفر بن ابی طالب|جعفر بن ابی‌طالب]] (معروف به الوادیین) در آن سکونت داشتند.<ref>الروض المعطار، ص602.</ref>
+ابن کلبی، تاریخ‌نگار(م.204ق.)، وادی القری را آبادترین منطقه در [[جزیرةالعرب|جزیره‌العرب]] توصیف کرده<ref>معجم البلدان،ج4، ص338.</ref> و محمد حِمْیَری در سده نهم قمری آن را دارای نخلستان‌ها و چشمه‌های بسیار توصیف کرده که نوادگان [[جعفر بن ابی طالب|جعفر بن ابی‌طالب]] (معروف به الوادیین) در آن سکونت داشتند.<ref>الروض المعطار، ص602.</ref>
 == دوران باستان ==
@@ خط ۲۵: / خط ۲۵: @@
 == موقوفات امام علی(ع) در وادی القری ==
-[[امام علی(ع)]] در وادی القری املاک و موقوفات متعددی داشت که آنها را در راه خدا وقف کرده بود.<ref>الروض النضیر،ج4، ص123؛ نهج السعاده، ج2، ص217.</ref> از جمله این موقوفات، چشمه‌ای به نام "چاه ناقه" در منطقه بِیره از وادی القری بود.<ref>تاریخ المدینة المنوره، ج1، ص223.</ref>
+[[امام علی(ع)]] در وادی القری املاک و [[موقوفات امام علی(ع)|موقوفات]] متعددی داشت که آنها را در راه خدا وقف کرده بود.<ref>الروض النضیر،ج4، ص123؛ نهج السعاده، ج2، ص217.</ref> از جمله این موقوفات، چشمه‌ای به نام "چاه ناقه" در منطقه بِیره از وادی القری بود.<ref>تاریخ المدینة المنوره، ج1، ص223.</ref>
 بر اساس گزارش‌های تاریخی، این موقوفات در دوره‌های بعدی مورد ادعا و اختلاف قرار گرفت و در نهایت به کاربرد وقفی خود بازگردانده شد.<ref>تاریخ المدینة المنوره، ج1، ص223 و 224.</ref> در روایتی از امام علی(ع) نقل شده که فرمودند: تمام اموالی که در منطقه وادی القری دارد، برای فرزندان [[حضرت زهرا|فاطمه(س)]] خواهد بود و بردگان آن نیز وقف خواهد بود.<ref>فروع کافی، ج7، ص49.</ref>
+== پانویس ==
+{{پانویس}}
+== فهرست منابع ==
+{{منابع}}
+*'''احسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم'''، مقدسی ابوعبدالله محمد بن احمد (م ۳۸۰ق)، بیروت، دار صادر، بی‌تا.
+*'''اطلس اماکن مکه مکرمه و مدینه منوره'''، معاونت آموزش و پژوهش بعثه مقام معظم رهبری، بی‌جا، بی‌نا، بی‌تا.
+*'''امتاع الاسماع بما للنبی من الاحوال و الاموال و الحفدة و المتاع'''، مقریزی احمد بن علی (م ۸۴۵ق)، تحقیق محمد عبدالحمید النمیسی، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۲۰ق.
+*'''انساب الاشراف'''، بلاذری احمد بن یحیی (م ۲۷۹ق)، تحقیق سهیل زکار و ریاض زرکلی، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۷ق.
+*'''بحارالانوار'''، علامه مجلسی (م ۱۱۱۰ق)، تهران، انتشارات اسلامیه، بی‌تا.
+*'''تاریخ ابن خلدون (دیوان المبتدأ و الخبر...)'''، ابن‌خلدون عبدالرحمان (م ۸۰۸ق)، تحقیق خلیل شحاده، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۸ق.
+*'''تاریخ المدینة المنوره'''، ابن‌شَبّه نمیری عمر (م ۲۶۲ق)، تحقیق فهیم محمد شلتوت، قم، دارالفکر، ۱۴۱۰ق.
+*'''الروض المعطار فی خبر الاقطار'''، حِمیَری محمد بن عبدالمنعم (م ۹۰۰ق)، تحقیق احسان عباس، بیروت، مکتبة لبنان، ۱۹۸۴م.
+*'''الروض النضیر'''، زید بن علی (؟)، شرح و تحقیق حسین سیاغی، بیروت، دارالجیل، بی‌تا.
+*'''فتوح البلدان'''، بلاذری احمد بن یحیی (م ۲۷۹ق)، بیروت، دار و مکتبة الهلال، ۱۹۸۸م.
+*'''فروع کافی'''، کلینی محمد بن یعقوب (م ۳۲۹ق)، تحقیق محمد حسین رحیمیان، قم، نشر قدس، ۱۳۸۸ش.
+*'''المغازی'''، واقدی محمد بن عمر (م ۲۰۷ق)، تحقیق مارسدن جونس، بیروت، مؤسسة الاعلمی، ۱۴۰۹ق.
+*'''مراصد الاطلاع علی اسماء الامکنة و البقاع'''، ابن‌عبدالحق عبدالمؤمن بن عبدالحق (م ۷۳۹ق)، تحقیق علی محمد البجاوی، بیروت، دارالجیل، ۱۴۱۲ق.
+*'''مراصد الاطلاع علی اسماء الامکنة و البقاع'''، شراب محمد محمد حسن (قرن ۱۵ق)، بیروت، دارالشامیه، ۱۴۱۱ق.
+*'''مکارم الاخلاق'''، طبرسی حسن بن فضل (قرن ۶ق)، ترجمه احمد احمدزاده، قم، نورالزهراء، ۱۳۹۰ش.
+*'''معجم البلدان'''، یاقوت حموی (م ۶۲۶ق)، بیروت، دار صادر، ۱۹۹۵م.
+*'''نهج السعاده فی مستدرک نهج‌البلاغه'''، محمودی محمدباقر (م ۱۴۲۷ق)، تهران، وزارت فرهنگ، ۱۴۱۸ق.
+*'''حجاز در صدر اسلام'''، علی صالح احمد، ترجمه عبدالمحمد آیتی، تهران، مشعر، ۱۳۷۵ش.{{پایان}}