پرش به محتوا

مسجد بنی غفار: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
Heidar (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Heidar (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات بنا
{{جعبه اطلاعات بنا
| عنوان = مسجد کهف بنی‌حرام
| عنوان = مسجد بنی غفار
| تصویر = کهف بنی حرام.png
| تصویر = کهف بنی حرام کبیر.png
| اندازه تصویر =  
| اندازه تصویر =  
| پیوند تصویر =  
| پیوند تصویر =  
| توضیح تصویر =  
| توضیح تصویر =  
| نام‌های دیگر = کهف بنی‌حرام کبیر
| نام‌های دیگر = کهف بنی‌حرام کبیر -
| مکان = [[عربستان]]، [[مدینه]]، در غرب [[کوه سلع]]
| مکان = [[عربستان]]، [[مدینه]]، در شرق [[کوه سلع]]
| کاربری = مسجد
| کاربری = مسجد
| بزرگداشت نزد = مسلمانان
| بزرگداشت نزد = مسلمانان
خط ۲۹: خط ۲۹:
| طول جغرافیایی = 39.598789
| طول جغرافیایی = 39.598789
| توضیح نقشه =  
| توضیح نقشه =  
| فیلم = مسجد_بنی_غفار_فیلم.mp4
}}
}}


== نام و مکان ==
== نام و مکان ==
مسجد بنی غفار در جهت شرقی [[کوه سلع]] واقع شده است.<ref name=":0">معالم المدينة المنورة بين العمارة والتاريخ، عبد العزيز كعكي، مجلد1، ص316.</ref> این مسجد از اماکنی است که مورخین در آن اختلاف زیادی دارند و نقل های متعددی گزارش شده است. مسجد بنی غفار امروزه به «غار بنی‌حرام‌کبیر» یا «دکة الشیخ جلال» نیز شهرت دارد.<ref>معالم المدينة المنورة بين العمارة والتاريخ، عبد العزيز كعكی، مجلد1، ص317.</ref>
مسجد بنی غفار در جهت شرقی [[کوه سلع]] واقع شده است.<ref name=":0">معالم المدينة المنورة بين العمارة والتاريخ، ج1، ص316.</ref> این مسجد از اماکنی است که مورخین درمورد مکان اختلاف نقل هایی وجود دارد اما پژوهشگران معاصر بین تمام نقل‌ها اتحادی ایجاد کرده و مکان مسجد را مطابق با آنچه امروزه کهف بنی حرام کبیر نام دارد، مطابق می‌دانند.<ref>معالم المدينة المنورة بين العمارة والتاريخ، ج2، ص103و104.</ref> مسجد بنی غفار امروزه به «غار بنی‌حرام‌کبیر» یا «دکة الشیخ جلال» نیز شهرت دارد.<ref>معالم المدينة المنورة بين العمارة والتاريخ، ج1، ص317.</ref>


== تاریخ مسجد ==
== تاریخ مسجد ==
در منابع، خِفاف بن اِیماء ـ از [[صحابه پیامبر(ص)|صحابیان پیامبر(ص)]] ـ به‌عنوان خطیب و امام جماعت مسجد بنی غفار معرفی شده است. او پیش از سال ۲۳ قمری درگذشته است.[۱] همچنین برخی گزارش‌ها نشان می‌دهد که مسجد بنی غفار از سال‌های نخست هجرت در مدینه وجود داشته است.[۲]
در منابع، خِفاف بن اِیماء ـ از [[صحابه پیامبر(ص)|صحابیان پیامبر(ص)]] ـ به‌عنوان خطیب و امام جماعت مسجد بنی غفار معرفی شده است. او پیش از سال ۲۳ قمری درگذشته است.<ref>الاستيعاب، ج2، ص35.</ref> همچنین برخی گزارش‌ها{{یادداشت|به نقل از حارث بن نوفل: مردی از اهل مدینه به من گفت: من در مسجد بنی غفار نماز خواندم و طرز نشستن خود را ذکر کرد. او گفت: «دست چپم را روی ران چپم و دست راستم را روی ران راستم گذاشتم و انگشت اشاره‌ام را بالا بردم.» او گفت: «خفاف بن اماء بن راهده غفاری که از اصحاب رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) بود، مرا در حال انجام این کار دید. وقتی نمازم تمام شد، به من گفت: «چرا انگشتت را اینگونه بالا بردی؟» به او گفتم: «مردم را دیدم که این کار را می‌کردند.» گفت: «راست می‌گویی. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) هنگام نماز این کار را می‌کرد و مشرکان می‌گفتند که محمد این کار را فقط برای جادو کردن با انگشتش انجام می‌دهد (2). آنها دروغ می‌گفتند. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) این کار را فقط برای اثبات یگانگی پروردگارش، تبارک و تعالی، انجام می‌داد.»السنن الكبرى، ج2، ص133. }} نشان می‌دهد که مسجد بنی غفار از سال‌های نخست هجرت در مدینه وجود داشته است.<ref>السنن الكبرى، ج2، ص133.
 
در منابع شخصی به نام خِفاف بن ایماء را خطیب و امام جماعت مسجد بنی غفار معرفی کرده‌اند او که از [[صحابه پیامر(ص)]] بود، پیش از سال23 قمری فوت کرده است.<ref>الاستيعاب، ج2، ص35.</ref> همچنین برخی گزارهای دیگر{{یادداشت|مردی از اهل مدینه به من گفت: من در مسجد بنی غفار نماز خواندم و طرز نشستن خود را ذکر کرد. او گفت: «دست چپم را روی ران چپم و دست راستم را روی ران راستم گذاشتم و انگشت اشاره‌ام را بالا بردم.» او گفت: «خفاف بن اماء بن راهده غفاری که از اصحاب رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) بود، مرا در حال انجام این کار دید. وقتی نمازم تمام شد، به من گفت: «چرا انگشتت را اینگونه بالا بردی؟» به او گفتم: «مردم را دیدم که این کار را می‌کردند.» گفت: «راست می‌گویی. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) هنگام نماز این کار را می‌کرد و مشرکان می‌گفتند که محمد این کار را فقط برای جادو کردن با انگشتش انجام می‌دهد (2). آنها دروغ می‌گفتند. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) این کار را فقط برای اثبات یگانگی پروردگارش، تبارک و تعالی، انجام می‌داد.»}} نیز نشان می‌دهد که مسجد بنی غفار در سال‌های نخستین هجرت در مدینه وجود داشته است.<ref>السنن الكبرى، ج2، ص133.
 
</ref>
</ref>


خط ۶۲: خط ۶۰:


== تصاویر ==
== تصاویر ==
<gallery mode="packed" heights="150px">
<gallery mode="packed" heights="150">
پرونده:مسجد_بنوحرام.jpeg|جایگزین=
پرونده:مسجد بنوحرام.jpeg|جایگزین=
پرونده:کهف_بنی_حرام_کبیر.png|جایگزین=
پرونده:کهف بنی حرام کبیر3.png|جایگزین=
پرونده:کهف_بنی_حرام_کبیر3.png|جایگزین=
پرونده:کهف بنی حرام کبیر2.png|جایگزین=
پرونده:کهف_بنی_حرام_کبیر2.png|جایگزین=
پرونده:کهف بنی حرام کبیر4.png|جایگزین=
پرونده:کهف_بنی_حرام_کبیر4.png|جایگزین=
پرونده:کهف بنی حرام کبیر5.png|جایگزین=
پرونده:کهف_بنی_حرام_کبیر5.png|جایگزین=
</gallery>
</gallery>



نسخهٔ ‏۱۸ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۴۹

مسجد بنی غفار
اطلاعات اوليه
نام‌های دیگرکهف بنی‌حرام کبیر -
مکانعربستان، مدینه، در شرق کوه سلع
کاربریمسجد
جنبه دینی
بزرگداشت نزدمسلمانان
وابسته به دین/مذهباسلام
وضعیت فعلی
وضعیت بناموجود

مسیریابی

در حال بارگیری نقشه...

نام و مکان

مسجد بنی غفار در جهت شرقی کوه سلع واقع شده است.[۱] این مسجد از اماکنی است که مورخین درمورد مکان اختلاف نقل هایی وجود دارد اما پژوهشگران معاصر بین تمام نقل‌ها اتحادی ایجاد کرده و مکان مسجد را مطابق با آنچه امروزه کهف بنی حرام کبیر نام دارد، مطابق می‌دانند.[۲] مسجد بنی غفار امروزه به «غار بنی‌حرام‌کبیر» یا «دکة الشیخ جلال» نیز شهرت دارد.[۳]

تاریخ مسجد

در منابع، خِفاف بن اِیماء ـ از صحابیان پیامبر(ص) ـ به‌عنوان خطیب و امام جماعت مسجد بنی غفار معرفی شده است. او پیش از سال ۲۳ قمری درگذشته است.[۴] همچنین برخی گزارش‌ها[یادداشت ۱] نشان می‌دهد که مسجد بنی غفار از سال‌های نخست هجرت در مدینه وجود داشته است.[۵]

بنا

گفته شده که غار بنی حرام کبیر دارای دو قبه کوچک است[۱]










تصاویر

جستارهای وابسته

پانوشت

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ معالم المدينة المنورة بين العمارة والتاريخ، ج1، ص316.
  2. معالم المدينة المنورة بين العمارة والتاريخ، ج2، ص103و104.
  3. معالم المدينة المنورة بين العمارة والتاريخ، ج1، ص317.
  4. الاستيعاب، ج2، ص35.
  5. السنن الكبرى، ج2، ص133.
  1. به نقل از حارث بن نوفل: مردی از اهل مدینه به من گفت: من در مسجد بنی غفار نماز خواندم و طرز نشستن خود را ذکر کرد. او گفت: «دست چپم را روی ران چپم و دست راستم را روی ران راستم گذاشتم و انگشت اشاره‌ام را بالا بردم.» او گفت: «خفاف بن اماء بن راهده غفاری که از اصحاب رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) بود، مرا در حال انجام این کار دید. وقتی نمازم تمام شد، به من گفت: «چرا انگشتت را اینگونه بالا بردی؟» به او گفتم: «مردم را دیدم که این کار را می‌کردند.» گفت: «راست می‌گویی. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) هنگام نماز این کار را می‌کرد و مشرکان می‌گفتند که محمد این کار را فقط برای جادو کردن با انگشتش انجام می‌دهد (2). آنها دروغ می‌گفتند. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) این کار را فقط برای اثبات یگانگی پروردگارش، تبارک و تعالی، انجام می‌داد.»السنن الكبرى، ج2، ص133.

منابع

  • المعالم المدینه المنوره بین العماره و التاریخ،‌ عبدالعزیز کعکی،‌ بيروت، دار و مكتبه الهلال، 1419ق.
  • الاستيعاب،‌ ابن عبد البر، بیروت، دارالجیل، 1412ق.
  • السنن الكبرى،‌ أحمد بن الحسين البيهقي، بیروت، دارالفکر، بی‌تا.


  • عمده الاخبار فی مدینه المختار، احمد العباسی، تحقیق محمد الطیب الانصاری، ناشر: اسعد طرابزونی، بی‌تا.
  • مساجد الاثریه، محمد الیاس عبدالغنی، مطابع الرشید بالمدینة المنورة، الطبعة الثانیة، 1419ه.
  • الدرة الثمينة في أخبار المدينة، ابن النجار البغدادي، دار الارقم بن ابي الارقم - بيروت، بی‌تا.
  • المساجد والأماكن الأثرية المجهولة لزائر المدينة الميمونة، عبد الرحمن خويلد، مشعر - تهران - ايران، 1420ه.
  • المعالم الأثيره في السنة و السيرة (فرهنگ اعلام جغرافيايى تاريخى در حديث و سيره نبوى)(فارسی)، محمد بن محمد حسن شُرَّاب( مترجم: حميدرضا شيخى)، نشر مشعر - تهران، 1383ش.