مسجد شیخ انصاری (نجف)

اما منزل مس 􀀯􀀯 کونی از خود نداش 􀀯􀀯 ت

و مثل س 􀀯􀀯 ایر طلاب و فضلا اجاره نش 􀀯􀀯 ین بود. روزی عده ای از بازاریان و متمولین نجف

خدمت شیخ می رسند و عرض می کنند: آقا! شما چرا برای خود خانه ای تهیه نمی کنید

تا از اجاره نش 􀀯􀀯 ینی خلاص ش 􀀯􀀯 وید، با این که این همه پول به دستتان می رسد؟! ایشان

جواب می دهند: این پول ها مربوط به بیت المال اس 􀀯􀀯 ت و جزو اموال شخصی من نیست.

در این میان یکی از آنها مبالغی از اموال شخصی خود به شیخ می دهد و می گوید: آقا!

این پول از اموال ش 􀀯􀀯 خصی بنده است و وجوه ش 􀀯􀀯 رعی نیست. از این پول برای خودتان

منزلی تهیه فرمایید. مرحوم ش 􀀯􀀯 یخ انصاری پول را رد نمی کند و می گیرد. آن ش 􀀯􀀯 خص

عازم س 􀀯􀀯 فر حج می شود و بعد از دو یا س 􀀯􀀯 ه ماه که بازمی گردد، خدمت شیخ می رسد و

سؤال می کند: آقا! خرید منزل به کجا انجامید؟ مرحوم شیخ می فرماید: خانه خریداری

ش 􀀯􀀯 د؛ اگر مایل هس 􀀯􀀯 تی ببینی، با هم برویم نشانت بدهم. ش 􀀯􀀯 یخ دست او را گرفت و به

«بازار حُوَیش » آورد و مس 􀀯􀀯 جدی را که با پول آن فرد س 􀀯􀀯 اخته بود، به او نشان می دهد و

می فرماید: این خانه من اس 􀀯􀀯 ت.^[۱]

پانویس

این مقاله برگرفته از مقاله مسجد شیخ انصاری در نجف، عبدالرحیم اباذری، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره هفتم، تابستان ۱۳۹۰، ص۱۰۴ است.

خاطرات حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ محمد فاضل استرآبادی، محمد فاضل استرآبادی، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، تهران، ۱۳۸۷ش.
ماضی النجف و حاضرها، آل باقر محبوبه، دارالاضواء، بیروت، ۱۴۰۶ق.