ناودان طلا (آستان علوی)

ناودان طلا یا میزاب الذهب، در حرم امام علی(ع) روبه‌روی باب القبله و میانه ضلع جنوبی رواق قرار دارد. برخی از زائران، زیر ناودان طلا نماز خوانده و هنگام باران، زیر آن گرد آمده و با آبی که از آن فرو می‌ریزد، خود را متبرک می‌کنند. درباره این ویژگی‌ها، هیچ روایت یا قولی از عالمان نیامده است؛ اگر چه نماز خواندن در حرم امام علی(ع) مورد سفارش قرار گرفته است.

موقعیت

ناودان طلا یا میزاب الذهب، رو به روى باب القبله، دقيقاً روبه‌روى صورت مبارك، بر بالا و ميانۀ ضلع جنوبى رواق قرار دارد. این ناودان، در میانه طاق «ایوانِ ناودان طلا» قرار گرفته است.

طول این ناودان، 110 سانتيمتر و عرض آن، 14 سانتيمتر بوده و آب باران پشت بام حرم و رواق‌ها تنها از اين ناودان سرازير مى شود.

در باور مردم

برخی از زائران حرم امام علی(ع)، هنگام باریدن باران، براى جمع كردن آب و متبرک شدن، در زير اين ناودان جمع مى شوند. از آنجايى كه آب اين ناودان با غبار گنبد مخلوط شده است، آن را متبرک می‌دانند. برخی از زائران نیز نماز و راز ونيازهاى خود را زیر ناودان طلا ادا مى كنند.

در روایات

درباره ویژگی این ناودان و نماز زیر آن، هیچ روایت یا قولی از عالمان، وارد نشده است.

البته بر پایه روايات، نماز به قصد قربت در حرم هريك از امامان(ع)، فضيلت دارد و به طور خاص به خواندن نماز برای بر طرف شدن اندوه و مشکل در حرم امام علی(ع) سفارش شده است؛ امام صادق(ع)، از قبری در نزدیکی کوفه خبر داد که اگر انسان دارای اندوه و مشکل در آنجا دو یا چهار رکعت نماز بخواند، خدا خواسته‌هایش را برآورده و غم‌هایش را می‌زداید. وقتی داود بن فرقد که روای این روایت است می‌پرسد آیا منظور وی قبر امام حسین(ع) است، او با اشاره سر، نفی کرده و وقتی داود بن فرقد می‌پرسد آیا مراد وی قبر امیرالمؤمنین است، با اشاره سر، تأیید می‌کند.

پیوند به بیرون

• فلم وثائقي ميزاب الذهب؛ (فیلم).

منابع

این مقاله برگرفته از کتاب زیارت‌گاه‌های عراق، محمدمهدی فقیه بحرالعلوم. بخش «آستان مقدس امام علی»، ج۱، ص۴۶ و مقاله جلوه‌هایی از روضه علوی، ناصر غروی، ترجمه محسن سلامی، فصلنامه فرهنگ زیارت، ‌شماره اول، زمستان 88، ص۱۴۶ است.

• پایگاه رسمی آستان قدس علوی.
• تاریخچه آستان مطهر امام علی(ع)، صلاح مهدی فرطوسی، ترجمه حسین طه نیا، مشعر، تهران، ١٣٩٣ش.
• وسائل الشیعة، محمد بن الحسن (الحر العاملی)، مؤسسة آل البیت(ع) لاحیاء التراث، قم، ۱۴۱۲ق.