آیه ۳۳ سوره حج

آیه ۳۳ سوره حج، آیه‌ای از قرآن، که

متن و ترجمه

﴿

لَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى ثُمَّ مَحِلُّهَا إِلَى الْبَيْتِ الْعَتِيقِ

برای شما در دام‌های قربانی تا زمانی معین سودهایی است، [مانند سواری گرفتن و تغذیه از شیر و گوشت آنها] سپس جایگاه [فرود آمدنشان برای قربانی] به سوی خانه کهن [یعنی خانه کعبه] است.

﴾

شرح واژگان

«أجل» به معناى مدت زمان مشخص است؛ از این رو، وصف «مسمّى» در آیه ۳۳ سوره حج را براى تأكيد دانسته‌اند.

«مَحِلّ» از ریشه حَلّ يحِلّ (به كسر حاء) حَِلاً و حلالاً به معناى تحليل و حلال است. واژه «مَحِلّ» (به كسر حاء) به معناى زمان و مكان حلال شدن است.

محتوا

آیه ۳۳ سوره حج، به بيان اهميت قربانى، تعيين محدوده سودبرى، و تعيين زمان و مكان قربانى پرداخته است.

قربانی

نوشتار اصلی: قربانی

در عبارت ﴿لَکُمْ فِیهٰا مَنٰافِعُ إِلیٰ أَجَلٍ مُسَمًّی﴾ درباره مرجع ضمیر در «فیها» اختلاف نظر وجود دارد. بنا بر یکی از دیدگاه‌ها ضمیر به شعائر الله در آیه پیشین بازگشته و مراد از شعائر بُدن و هَدی است. در این صورت مقصود از منافع، شیر، بچه، پشم، سواری گرفتن و مانند آن است.

بنابراین معنای آیه اینگونه است: «برای شما در هدی تا مدتی معین (اجل مسمی) منافعی است». برخی منظور از «اجل مسمی» را زمان نحر و ذبح قربانی دانسته‌اند؛ به این معنا که همه منافع دنیوی هدی تا هنگام یکه نحر یا ذبح نشده از کسانی است که قصد حج و خانه خدا را کرده‌اند. در روایات نیز، استفاده از شیر هدی و سواری گرفتن از او جایز شمرده شده است.

در ادامه آیه، عبارت ﴿ثُمَّ مَحِلُّهٰا إِلَی الْبَیْتِ الْعَتِیقِ﴾ به جایی که باید قربانی کشته شود اشاره دارد. درباره مراد «البیت العتیق» اختلاف نظر است. به باور بسیاری از مفسران منظور همه محدوده حرم است. مفسران شیعه، با تمسک به روایات اهل بیت(ع)، محل قربانگاه را در حج، سرزمین منا و در عمره مفرده مکه دانسته‌اند.

منابع

این مقاله برگرفته از کتاب درسنامه تفسیر آیات حج، محمد فاکر میبدی، قم، حوزه نماینگی ولی‌فقیه در امور حج و زیارت، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، سازمان چاپ و نشر، ۱۳۸۷ش. است.

المصباح المنير، احمد بن محمد فيومى، قم، دارالهجرة، دوم، ١۴١۴ق.

مفردات الفاظ القرآن، راغب اصفهانى، تحقيق صفوان عدنان داوودى، بيروت، دارالسامية، ١۴١٢ق.