ستون حرس
ستون حرس یا ستون محرس، ستونی است در مسجدالنبی که علی(ع) کنار آن برای نگهبانی و حفاظت از پیامبر(ص) میایستاد. این ستون همچنین با عنوان مصلای علی(ع) نیز شناخته میشود و ستون علی نام دیگر این ستون است. این ستون از ستونهای ضریح پیامبر است و نیمی از آن داخل ضریح قرار دارد.
مکان ستون حرس
اين ستون از سمت شمال، پشت ستون توبه و روبروی خانه پيامبر كه اكنون مرقد مطهّر ايشان است، قرار دارد و رسول خدا از درِ مقابل آن برای گزاردن نماز به مسجد وارد میشد.[۱] سمهودی آن را نخستين ستون رديف سوم ستونها خوانده، به اعتبار آن که رديف برابر محراب نبی، صف اول برای ستون از مشرق به مغرب در روضه مطهره است.[۲] اکنون نيمی از اين ستون در كنار روضه مطهره و درون ضریح قرار گرفته است.[۳]
ستون حرس، محل نگهبانی علی(ع) از پیامبر
اين ستون از آن رو بدين نام شهرت يافت که علی بن ابیطالب كنار آن براي نگهبانی از پيامبر قرار ميگرفت.[۴] [۵] تبرک جستن به ستون محرس سفارش شده است.[۶]
ستون محرس
اين ستون با عنوان مَحْرَس نیز شناخته میشود[۷] ؛ محرس از ريشه «ح ـ ر ـ س» به جاي نگهبانی و حراست گفته میشود.[۸]
ستون علی(ع)
اين ستون از آن رو که امام علی، نمازها و نافلههای خود را کنار آن ميخوانده[۹]، به «مصلي علي بن اﺑﻰطالب» نيز شناخته میشود.[۱۰] [۱۱]بر پايه گزارش سمهودی ()، حکمران مدينه، نماز را نزد اين ستون برپا میکرد، به گونهای که ستون پشت سر او قرار میگرفت.[۱۲]
ستون مجلس قلاده
به اين ستون «مجلس قلاده» نيز گفته میشد؛ زيرا در اين مکان برخی از بزرگان صحابه همچون گردنبند (قلاده) حلقه ميزدند.[۱۳] سمهودی اين سخن را نپذيرفته و مجلس قلاده را نامی ديگر براي ستون وفود دانسته است.[۱۴]
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ التعريف بما آنست الهجره، ص۹۲.
- ↑ موسوعه مکه المکرمه، ج۲، ص۴۲۷.
- ↑ المعالم الاثيره، ص۴۰.
- ↑ التعريف بما آنست الهجره، ص۹۲
- ↑ وفاءالوفا، ج2، ص 185
- ↑ الغدير، ج۵، ص۱۲۴.
- ↑ التعريف بما آنست الهجره، ص۳۱.
- ↑ لسان العرب، ج۶، ص۴۸، «حرس».
- ↑ اخبار المدينه، ص۱۰۰.
- ↑ المعالم الاثيره، ص۴۰
- ↑ وفاءالوفا، ج2، ص 185
- ↑ وفاء الوفاء، ج۲، ص۱۸۵.
- ↑ المعالم الاثيره، ص۴۳.
- ↑ وفاء الوفاء، ج۲، ص۱۸۵.
منابع
- اخبار المدينه، ابن زباله (م.۱۹۹ق.)، به کوشش صلاح عبدالعزيز، مرکز بحوث و دراسات المدينه، ۱۴۲۴ق؛
- التعريف بما آنست الهجره من معالم دار الهجره، محمد المطري (م.۷۴۱ق.)، بيروت، المکتبه العلميه، ۱۴۰۲ق؛
- الغدير، الاميني (م.۱۳۹۲ق.)، بيروت، دار الکتاب العربي، ۱۳۸۷ق؛
- لسان العرب، ابن منظور (م.۷۱۷ق.)، قم، ادب الحوزه، ۱۴۰۵ق؛
- المعالم الأثيره، محمد محمد حسن شراب، تهران، مشعر، ۱۳۸۳ش؛
- موسوعه مکه المکرمه و المدينه المنوره، احمد زکي يماني، مکه، مؤسسه الفرقان، ۱۴۲۹ق؛
- وفاء الوفاء، السمهودي (م.۹۱۱ق.)، به کوشش السامرائي، مکه، مؤسسه الفرقان، ۱۴۲۲ق.