محراب پیامبر

از ویکی حج
محراب پیامبر
اطلاعات اوليه
نام‌های دیگر محراب نبی، محراب رسول‌الله
مکان مسجدالنبی
تاریخ بنا
بنیانگذار بیبرس مملوکی
بازسازی کنندگان قایتبای

محراب پیامبر، مکان نماز خواندن پیامبر ، ما بین منبر و قبر نبوی در مسجدالنبی بود که در دوره‌ ولیدبن عبدالملک محرابی در این محل ایجاد شد که تا دوران‌های بعد نیز پابرجا بود. محرابی که امروزه وجود دارد توسط قایتبای مملوکی ساخته شده است.

در دوره پیامبر چیزی به شکل محراب وجود نداشت.

بیبرس مملوکی، محرابی مجوف (کنده شده در دیوار) در مصلی پیامبر ساخت. قایتبای نیز با تجدید بنای مسجد، محراب مجوف را از نو ساخت .

در دوره سلطان عبدالمجید عثمانی این محراب طلاکاری شد.

در دوره سعودی نیز این محراب همچنان برجاماند.

تاریخچه

پیامبر(ص) در مسجدالنبی در محلی خاص به عنوان امام جماعت نماز می‌خواند؛ البته در دوره وی، محراب به صورت گود و داخل دیوار وجود نداشت.[۱]

در دوره ممالیک

در دوره بَیبَرْس بُنْدُقْداری (حکومت 658-676ق)، چهارمین سلطان ممالیک، در محل نماز خواندن پیامبر محرابی به شکل مجوف (کنده شده در دیوار) ساخته شد.[۲]

در بازسازی مسجدالنبی در دوره قایتبای، پادشاه مصری، در سال 888ق پس از حریقی که در مسجدالنبی ایجاد شد، محراب در جایگاه نماز پیامبر از نو ساخته شد[۳] و در همین دوره، با سنگ مرمر تزیین یافت و آیاتی از قرآن بر آن نقش بست.[۴]

در دوره عثمانی

در دوره سلطان عبدالمجید اول، محراب پیامبر، که از زمان قایتبای برجامانده بود، طلاکاری شد.

همچنین در این زمان، عبدالله زهدی،خطاط ترک، آیات قرآن، نصوص و قصایدی را بر محراب به نگارش درآورد.[۵] در دوره سعودی، همان محراب دوره قایتبای، برجاماند.[۶]

مکان

جستارهای وابسته

پانویس

  1. مدینه منوره، ص 80
  2. عماره المسجد النبوی، ص 227
  3. مدینه منوره، ص 108
  4. عماره المسجد النبوی، ص 342
  5. مدینه منوره، ص 118
  6. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 182و 183

منابع

  • المسجدالنبوی الشریف فی العصر العثمانی 923-1344ه، محمد هزاع الشهری، قاهره، دارالقاهره، 2003م
  • تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ناجی محمدحسن القادر الانصاری، ترجمه عبدالمحمد آیتی، تهران، مشعر
  • عماره المسجد النبوی منذ انشائه حتی نهایه العصر المملوکی، محمد هزاع الشهری، قاهره، مکتبه القاهره للکتاب، 2001
  • مدینه منوره، تحولات عمرانی و میراث معماری، صالح لمعی مصطفی، ترجمه صدیقه وسمقی، تهران، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، 1372