سفرنامه‌های فارسی حج

از ویکی حج

پیشینه

پیشینه سفرنامه‌نویسی فارسی به سده پنجم قمری بازمی‌گردد.[۱] در سده‌های پس از آن، سفرنامه‌نویسی رونق چندانی نداشت و تنها دو سفرنامه مستقل درباره حج نگاشته شد؛[۲] اگر چه گزارش‌های پرشمار کوتاه از سفر حج بزرگانِ حکومت و علم در میانه کتاب‌ها نوشته می‌شد.[۳]

دوران اوج رونق سفرنامه‌نویسی فارسی، در سده‌های دوازدهم و سیزدهم قمری، همزمان با حکومت قاجاریه بود. علت آن را افزایش سفرهای ایرانیان به دیگر نقاط جهان و تأثیرپذیری از شیوه مرسوم سفرنامه‌نویسی در غرب دانسته‌اند. از آن دوران، ده‌ها سفرنامه حج قاجاری در دست است.[۴]

سفرنامه‌های مهم

برخی از سفرنامه‌های مهم فارسی چنین‌اند:

سفرنامه ناصرخسرو

نوشتار اصلی: سفرنامه ناصرخسرو در قلمرو نثر فارسی، سفرنامه ناصر خسرو که از نثر فارسی در سده پنجم ق. به شمار می‌رود، کهن‌ترین سفرنامه حج در زبان فارسی است. ناصر خسرو در این سفرنامه، گزارشی از سفر خود به حج در سال‌های ۴۳۷ تا ۴۴۴ق. ارائه کرده و آگاهی‌هایی فراوان از جغرافیای مکه و مدینه و راه‌های حج در اختیار خواننده قرار داده است.[۵]

حجازیه

نوشتار اصلی: حجازیه (کتاب) سفرنامه‌نویسی به نثر فارسی در سده‌های پسین چندان رونقی نداشت. تنها سفرنامه‌های حج منثور که در این دوران به فارسی نگاشته شده، کتابی است از ابوالاشرف یزدی (م. ۷۶۲ق) با عنوان حجازیه[۶]

بیان واقع

نوشتار اصلی: بیان واقع و سفرنامه‌ای دیگر با عنوان بیان واقع نوشته عبدالکریم کشمیری که هر چند قرار بوده سفرنامه حج باشد، بخشی عمده از آن، تاریخ رویدادهای دوران سلطنت نادر شاه افشار است.[۷]

سفرنامه فرهادمیرزا

نوشتار اصلی: سفرنامه فرهادمیرزا این سفرنامه، گزارش سفر حج فرهاد میرزا معتمدالدوله (۱۲۳۳-۱۳۰۵ق)،[۸] برادر محمدشاه قاجار در سال ۱۲۹۲ق. است.[۹] بازدید و گزارش از امامزاده‌ها و مرقدهای بزرگان در مسیره راه، یکی از ویژگی‌های این سفرنامه است.[۱۰]

سفرنامه امین الدوله

نوشتار اصلی: سفرنامه امین‌الدوله

میرزا علی‌خان اعتماد السلطنه

نوشتار اصلی: سفرنامه حاج علیخان اعتماد السلطنهاین سفرنامه، گزارش سفر حج علی‌خان اعتمادالسلطنه از درباریان دولت قاجاریه،[۱۱] در سال ۱۲۶۳ق. است.[۱۲] نویسنده که برای زیارت عتبات عالیات به عراق رفته،[۱۳] گزارش سفر خود را از بغداد آغاز کرده، به موصل، حلب، حمص، مدینه و مکه ادامه داده و در بازگشت به خوی و تبریز پایان داده است.[۱۴]

تذکرة الطریق

نوشتار اصلی: سفرنامه امین‌الدوله

تذکرة الطریق نوشته میرزا داود میر وظایف،

سفرنامه مکه حسام‌السلطنه

نوشتار اصلی: سفرنامه مکه حسام‌السلطنهاین سفرنامه گزارش سفر حج حسام‌السلطنه (۱۲۳۳-۱۳۰۰ق)، از چهره‌های قاجاری در سال ۱۲۹۷ق. است.[۱۵] گفته شده، اگر چه نویسنده به مسائل شخصى خود فراوان پرداخته؛ ولی آگاهى‌هاى درخوری از آنچه ديده به دست داده است.[۱۶] این سفرنامه از «حرکت از ایران» آغاز شده و با اسلامبول، مکه، مدینه، دمشق، بیت‌المقدس و مصر ادامه یافته و با «بازگشت به اسلامبول» و «بازگشت به ایران» پایان یافته است.[۱۷]

سفرنامه محمد حسین فراهانی

نوشتار اصلی: سفرنامه امین‌الدوله

سفرنامه نایب‌الصدر شیرازی

نوشتار اصلی: سفرنامه امین‌الدوله

پانویس

  1. نک: سفرنامه ناصر خسرو.
  2. بیان واقع، ص5-114؛ معجم ما کتب فی الحج، ص126.
  3. نک: وقایع السنین، ص552-558؛ تذکره صفویه کرمان، ص469، 476؛ احیاء الملوک، ص477.
  4. نک: پنجاه سفرنامه؛ نک: چهل سال تاریخ ایران، ج1، ص173.
  5. نک: سفرنامه ناصر خسرو.
  6. معجم ما کتب فی الحج، ص126.
  7. بیان واقع، ص5-114؛ معجم ما کتب فی الحج، ص126.
  8. چهل سال تاریخ ایران، ج1، ص۲۶۳.
  9. سفرنامه فرهادمیرزا، پیشگفتار، ص۷.
  10. سفرنامه فرهادمیرزا، ص231 ـ 242 و 257 و 309.
  11. سفرنامه حاج علیخان اعتمادالسلطنه، ص ۱۶ و ۱۷.
  12. سفرنامه حاج علیخان اعتماد السلطنه، ص۳۰.
  13. سفرنامه حاج‌علی‌خان اعتمادالسلطنه، مقدمه مؤلف، ص۳۲.
  14. سفرنامه حاج علیخان اعتماد السلطنه، فهرست.
  15. سفرنامه مکه حسام‌السلطنه، درآمد، ص۱۱.
  16. سفرنامه مکه حسام‌السلطنه، درباره سفرنامه، ص۱۶.
  17. سفرنامه مکه حسام‌السلطنه، فهرست.

منابع

محتوای این مقاله برگرفته شده از: دانشنامه حج و حرمین شریفین مدخل ایران.

چهل سال تاریخ ایران در دوره پادشاهی ناصرالدین‌شاه: المآثر و الآثار، محمدحسن‌خان اعتمادالسلطنه، به کوشش ایرج افشار، تهران، اساطیر، ۱۳۶۳ش.

سفرنامه حاج علیخان اعتماد السلطنه، علی بن حسین حاجب الدوله، تحقیق علی قاضی عسکر، تهران، مشعر، ١٣٧٩ش.

سفرنامه فرهادمیرزا، فرهامیرزا قاجار، تصحیح غلامرضا طباطبایی، تهران، مؤسسه مطبوعاتی علمی، ۱۳۶۶ش.

سفرنامه مکه حسام السلطنه: دلیل الانام فی سبیل زیارة بیت الحرام، مرادمیرزا حسام السلطنه، به کوشش رسول جعفریان، نشر مشعر، ۱۳۷۴ش.