حائر حسینی

از ویکی حج
حائر حسینی
اطلاعات اوليه
کاربری حرم و محل زیارت
مکان کربلا
نام‌های دیگر قبة الحسین
وقایع مرتبط شهادت امام حسین(ع)

معنی واژه حائر

بررسی تاریخی ایــن واژه، نشان می‌دهد که یکی از اسامی ســرزمین کربلا، «حائر» و «حیر» بوده است که از آغاز بر این محل اطلاق شده است. حتی زمانی کاربرد اسم حائر بــرای ایــن ســرزمین، بیشــتر از کربلا رواج داشــته؛ به همین دلیل به کســی که منسوب به این ســرزمین بوده «حائری» گفته شــده اســت.[۱]

از جهت لغوی حائر جایگاه محکمی است که آب در آن حیران می‌شود.[۲] حائر، قبر امام حســین(ع) است[۳] و در اصطلاح مراد از واژه حائر، عنوان رایج امروزی است که به منطقه‌ای محدود در اطــراف قبر مطهر حضرت سیدالشــهداء(ع) گفته می‌شود.[۴]

مکان حائر

نقشه راهنمای حرم امام حسین(ع)

امروزه فقط به قبر مطهر سیدالشهداء(ع) و اطراف آن حائر گفته میشود، اما لازمه تبعیت از احکام حائر شناخت دقیق مکان حائر است، محدوده مکانی حائر، 10 الی 12/5 متر دور قبر را شامل می‌شود.[۵] که منطبق با روایتی از امام صادق(ع) است که محدوده متبرک و خاص را 20 یا 25 ذراع از چهار طرف قبر مشخص فرموده اند.[۶]

اهمیت ویژه حائر حسینی

یکــی از اماکنی که به دليل ســفارش معصومان احکام ویژه‌ای پیدا کرده، ســرزمین کربلاســت. برای برخــی از اماکن مقدس در این سرزمین، از جمله حائر، احکام ویژه‌ای بیان شده است از جمله اینکه در محدوده حائر اختیار داریم که نماز را شکسته یا کامل بخوانیم.[۷] همچنین روایات متنوعی درباره جواز برداشتن تربت امام حسین و یا اجابت دعای فرد حاضر در حائر، وجود دارد.

احکام و روایات مربوط به حائر

احکام و روایات مربوط به فضیلت حائر حسینی به صورت فهرست با ذکر منبع در ادامه بیان می‌شود:

  • امکان خواندن نماز کامل یا شکسته.[۸]
  • قبول شدن دعای کسی که خدا را در این مکان یاد کند.[۹]
  • باغی از باغ های بهشت.[۱۰]
  • طلب شفا از تربت امام حسین(ع) و برداشتن از خاک قبر حضرت سیدالشهداء(ع).[۱۱]
  • جواز برداشتن تربت امام حسین(ع).[۱۲]
  • شفای هر درد و امان از هر ترس است.[۱۳]
  • جواز خوردن تربت امام حسین(ع) و حرمت دیگر خاک ها.[۱۴]


پانویس

  1. تاریخ کربلا و حائر حسینی، ص68.
  2. السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی، ابن ادریس حلی، ج1، ص342.
  3. معجم البلدان، یاقوت حموی، ج3، 203.
  4. پژوهشی روایی- فقهی درباره موقعیت مکانی حائر حسینی و فرات، ص13.
  5. پژوهشی روایی- فقهی درباره موقعیت مکانی حائر حسینی و فرات، ص18.
  6. کامل الزیارت، ابن قولویه، ص272.
  7. پژوهشی روایی- فقهی درباره موقعیت مکانی حائر حسینی و فرات، ص7.
  8. من لایحضره الفقیه، شیخ صدوق، ج1، ص442.
  9. کامل الزیارت، ابن قولویه، ص274.
  10. الامالی، مفید، ص24
  11. الکافی، کلینی، ج4، ص588.
  12. الکافی، کلینی، ج4، ص588
  13. کامل الزیارت، ابن قولویه، ص279.
  14. کامل الزیارت، ابن قولویه، ص285.

منابع

  • تاریخ کربلا و حائر حسینی، عبدالجواد کلیددار، مشعر، 1389ش.
  • السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی، محمد بن منصور ابن ادریس، انتشارات اسلامی، 1410ق.
  • معجم البلدان، یاقوت بن عبدالله حموی، بیروت، دارصادر، 1995م.
  • پژوهشی روایی- فقهی درباره موقعیت مکانی حائر حسینی و فرات، سعید سرخی و دیگران، پژوهشنامه حج و زیارت، شماره23، زمستان 1402.
  • کامل الزیارات، جعفر بن محمد ابن قولویه، نجف، دارالمرتضویه، 1356ق.
  • الکافی، محمد بن یعقوب کلینی، تهران، دارالحدیث، 1429ق.
  • من لایحضره الفقیه، محمد بن علی شیخ صدوق، قم، انتشارات اسلامی، 1413ق.
  • الامالی، محمد بن محمد مفید، فم، انتشارات کنگره جهانی شیخ مفید، 1413.
این مقاله برگرفته از بخش‌هایی از مقاله پژوهشی روایی- فقهی درباره موقعیت مکانی حائر حسینی و فرات پژوهشنامه حج و زیارت، سال هشتم، دوره23، زمستان1402، ص7 است.
این مقاله برگرفته از حائر حسینی و احکام آن فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره 45، اسفند 1399، ص19. است.