مکان

بئر العهن از چاه‌های مشهور مدینه بوده و در روستای قربان[۱] در منطقه «العالیه» واقع بوده است.[۲]

چاه العهن در حال حاضر این چاه در داخل بستانی قرار دارد که نام آن از همین چاه گرفته شده است.

تاریخ المعالم مدینه منوره قدیماً وحدیثا ص ۲۶۸

بئر العهن در وسط باغی سرسبز واقع شده است. این چاه در کنار یک درخت "سدرة حسناء" (سدرة زیبای) قرار دارد که به زیبایی و جذابیت این مکان افزوده است. چاه بئر العهن آب فراوانی دارد


مغانم المطابه ص ۴۵

پیشینه

چاه عهن در گذشته، نزدیک درختی به نام «سدرة» (درختی خاص که در عربستان معروف است) [۳]بوده است که بعدها قطع شد و زمین آن به یک زمین کشاورزی تبدیل گردید. این چاه در دامنه کوه واقع شده[۴] و آب آن شیرین و گوارا است،[۵] این چاه متعلق به انصار بوده[۶] و به دلیل نزدیک بودن به خانه‌ انصار و برکت‌هایی که از پیامبر اسلام در آن‌جا صورت گرفته، حائز اهمیت بوده است.[۷]

نام

این چاه به نام العهن نام گذاری شده است،[۸] در زبان عربی، واژه "العهن" به معنی پشم رنگی می‌باشد؛[۹] همچنین این چاه به نام های «الیسیره»[۱۰] و بئر عالية نیز شناخته می‌شده.[۱۱]

پیامبر و چاه عهن

پیامبر اسلام(ص) از این چاه آب می‌نوشید[۱۲] و وضو می‌گرفتند؛[۱۳] و همچنین نقل شده است كه مردم، به چاه عهن به عنوان چاهى كه پيامبر از آن آبى نوشيده و وضو گرفته، تبرّك مى‌جويند.[۱۴]

امروزه

مدينه شناسى، ج ١، ص ٤٠٨

در حال حاضر مىتوانيم در سمت شرقى مجاورت جنوبى وادى بطحان و منطقه‌اى كه به بلاد البدريّه شهرت دارد ، از اين چاه ديدار كنيم . قطر چاه حدود 3 متر و عمقش 16 متر است . از اسناد اوقافى مدينه چنين برمى‌آيد كه خاندان برزنجى ، چاه و باغِ در برگيرنده‌اش را وقف عام نموده‌اند . فضلاى مدينه موقعيّت جغرافيايى آن را با تعبير «بلادالعهن» مى‌شناسانند.

  1. وصف المدینه المنوره، ص ۱۰
  2. الجواهر الثمينة في محاسن المدنية، ص ٩٥
  3. وفاء الوفاء، ج۳، ص ۳۸۸
  4. المدينة بين الماضي والحاضر، ص ۲۶۷
  5. موسوعة مرآة الحرمين الشريفين وجزيرة العرب، ج ٤، ص ٣٤٢
  6. الجواهر الثمينة في محاسن المدنية، ص ٩٥
  7. وفاء الوفاء، ج۳، ص ۳۸۸
  8. التعریف بما انست الهجره من معالم دار الهجره، ص 164
  9. تاریخ المعالم مدینه منوره قدیماً وحدیثا، ص ۲۶۸
  10. الجواهر الثمينة في محاسن المدنية، ص ٩٥ خلاصة الوفا بأخبار دار المصطفى، ص ٣١٧
  11. تاریخ المعالم مدینه منوره قدیماً وحدیثا، ص ۲۶۸
  12. الجواهر الثمينة في محاسن المدنية، ص ٩٥
  13. خلاصة الوفا بأخبار دار المصطفى، ص ٣١٧
  14. مدينه شناسى، ج ١، ص ٤٠٨