کاربر:Abbasahmadi1363/صفحه تمرین۲

وی - احتمالاً بر اساس وصیت حلیل نسبت به جانشینی وی^[۱]- نخست با برادرش زهرة بن کلاب و مردان بنی کنانه و قریش و سپس با برادر ناتنی‌اش رزاح بن ربیعه از سران قبیله قضاعه گفت‌وگو کرد و زهره و قضاعه که پیشتر حمایت خود را اعلام داشته بودند^[۲] به همراه بنی اسماعیل به یاری وی برخاستند.^[۳] سپس به جنگ با صوفه رفته و آن‌ها را شکست می‌دهد^[۴] و بدین ترتیب یکی از متحدان خزاعه^[۵] را از میان برداشت. پس از آنها این حق به بنی سعد بن زیاد از آل صفوان و به نقلی ابوسیارة واگذار شد.^[۶] با شکست ایشان اینک نوبت به خزاعه و بنی بکر رسید. در این زمان خزاعه نیز به همان سرنوشت جرهمیان دچار آمده و بسیاری از ایشان در اثر قحطی و مشکلات زندگی مجبور به مهاجرت به ظهران گردیدند.^[۷] قصی در جنگ سختی با ایشان، پیروزی نسبی را به چنگ می‌آورد و در جریان حکمیت یعمر بن عوف، ولایت بر مکه و حجابت کعبه به وی واگذار می‌گردد و قصی و هم‌پیمانانش بر خلاف خزاعیان از پرداخت دیه کشتگان معاف می‌شوند.^[۸]
ابن سعد (-۲۳۰ق) به جریان معامله منصب حجابت اشاره نموده است. در این جریان قصی، منصب حجابت را در عوض سبوح می از محترش (مخترش^[۹]) بن حلیل جانشین پدر که اینک از سرپیچی خزاعه از دستوراتش ناخرسند بود، می‌خرد^[۱۰] و بدین ترتیب جنگی رخ نمی‌دهد.^[۱۱] طبق این روایت حلیل در زمان حیات خود کلید را در اختیار دخترش گذارده بود و مخترش و گاه قصی کعبه را باز و بسته می‌کردند. پس از مرگ حلیل، مخترش کلید کعبه را در اختیار می‌گیرد لیک به درخواست قصی یا با بذل مال و مقداری شراب از سوی وی، آن را در اختیار قصی قرار می‌دهد.^[۱۲] در روایتی نزدیک به این مضمون، حلیل به هنگام مرگ خویش کلید کعبه را به دخترش و همسر قصی سپرد تا به همراهی ابو غبشان و عبدالدار، کلید را به مخترش برساند. در آن زمان خزاعیان در اثر مرگ و میر بسیار و بیماری به ظهران کوچ نموده و تنها حلیل به همراه مخترش و تنی چند از خزاعه در مکه باقی مانده بودند. قصی با حسن استفاده از فرصت به دست آمده همسرش را قانع می‌سازد تا کلید را به فرزندش عبدالدار سپارد و سپس ابو غبشان را با مبلغی ناچیز قانع می‌سازد تا خبر جانشین واقعی حلیل را از دیگران مخفی بدارد.^[۱۳] لیک به عقیده برخی، ابو غبشان کنیه مخترش است^[۱۴] یا آن که حبی جانشین حلیل و ابو غبشان دستیار وی بوده است.^[۱۵]
بلاذری (-۲۷۹ق) با جمع بین دو روایت گذشته بر این باور است که خزاعه پس از آگاهی از جریان واگذاری حجابت به قصی، اقدام به جنگ می‌کنند.^[۱۶]

↑ السیرة النبویه، ج1، ص118؛ الطبقات، ج1، ص56؛ تاریخ یعقوبی، ج1، ص239.
↑ الطبقات، ج1، ص56؛ المنمق، ص82-83.
↑ السیرة النبویه، ج1، ص117-118؛ الطبقات، ج1، ص56؛ تاریخ یعقوبی، ج1، ص238.
↑ السیرة النبویه، ج1، ص123؛ الطبقات، ج1، ص56.
↑ المنمق، ص81، 83.
↑ السیرة النبویه، ج1، ص119-120؛ تاریخ الطبری، ج2، ص259؛ مروج الذهب، ج2، ص30.
↑ المنمق، ص285-286.
↑ السیرة النبویه، ج1، ص123-124؛ الطبقات، ج1، ص57؛ تاریخ الطبری، ج2، ص257-258.
↑ المنمق، ص285-286.
↑ الطبقات، ج1، ص56.
↑ انساب الاشراف، ج1، ص56.
↑ انساب الاشراف، ج1، ص55؛ مروج الذهب، ج2، ص32.
↑ المنمق، ص285-287؛ قس: تاریخ یعقوبی، ج1، ص239.
↑ انساب الاشراف، ج1، ص55ـ56.
↑ تاریخ الطبری، ج2، ص256.
↑ انساب الاشراف، ج1، ص55ـ56؛ تاریخ یعقوبی، ج1، ص239؛ تاریخ الطبری، ج2، ص256.

[1] السیرة النبویه، ج1، ص118؛ الطبقات، ج1، ص56؛ تاریخ یعقوبی، ج1، ص239.

[2] الطبقات، ج1، ص56؛ المنمق، ص82-83.

[3] السیرة النبویه، ج1، ص117-118؛ الطبقات، ج1، ص56؛ تاریخ یعقوبی، ج1، ص238.

[4] السیرة النبویه، ج1، ص123؛ الطبقات، ج1، ص56.

[5] المنمق، ص81، 83.

[6] السیرة النبویه، ج1، ص119-120؛ تاریخ الطبری، ج2، ص259؛ مروج الذهب، ج2، ص30.

[7] المنمق، ص285-286.

[8] السیرة النبویه، ج1، ص123-124؛ الطبقات، ج1، ص57؛ تاریخ الطبری، ج2، ص257-258.

[9] المنمق، ص285-286.

[10] الطبقات، ج1، ص56.

[11] انساب الاشراف، ج1، ص56.

[12] انساب الاشراف، ج1، ص55؛ مروج الذهب، ج2، ص32.

[13] المنمق، ص285-287؛ قس: تاریخ یعقوبی، ج1، ص239.

[14] انساب الاشراف، ج1، ص55ـ56.

[15] تاریخ الطبری، ج2، ص256.

[16] انساب الاشراف، ج1، ص55ـ56؛ تاریخ یعقوبی، ج1، ص239؛ تاریخ الطبری، ج2، ص256.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]