روغن مالیدن (فتاوای مراجع)

این صفحه شامل فتوای مراجع تقلید درباره احکام روغن مالیدن است. برای آشنایی بیشتر با این مفهوم نگاه کنید به مقاله روغن مالیدن.

چگونگی

روغن مالیدن
امام خمینی: پانزدهم ـ روغن مالیدن به بدن. ^{[م* ۱]}
مراجع دیگر: ↑ آیت‌الله زنجانی: روغن مالیدن به بدن خود. آیت‌الله سبحانی: روغن مالیدن به بدن حرام است و اگر بوی خوش داشته باشد کفاره هم دارد ولی اگر بوی خوش نداشت مستحب است که گوسفندی قربانی نماید.

مسئله 395
امام خمینی: احوط بلکه اقوی حرام بودن مالیدن روغن است، اگرچه بوی خوش در آن نباشد. ^{[م395 ۱]}
مراجع دیگر: ↑ آیت‌الله خامنه‌ای: روغن مالیدن به بدن و مو برای فرد محرم جایز نیست، خواه با روغن‌هایی باشد که برای زینت استعمال می‌شود یا با غیر آن، و خواه معطر باشد یا نباشد.

مسئله 396
امام خمینی: جایز نیست روغنی که بوی خوش در آن است استعمال کند پیش از احرام، اگر اثرش باقی می‌ماند تا وقت احرام. ^{[م396 ۱]}
مراجع دیگر: ↑ نظر آیات عظام: در قسم پنجم از محرمات احرام گذشت. آیت‌الله بهجت: به نحو قطع و در صورت ارتکاب، تأخیر احرام با امکان، تا زمان زوال رایحه لازم است. آیت‌الله سیستانی: ولی اگر در آن عطر نباشد بلکه خودش خوشبو باشد اشکال ندارد.

مسئله 397
امام خمینی: اگر از روی اضطرار و احتیاج روغن بمالد عیبی ندارد. ^{[م397 ۱]}
مراجع دیگر: ↑ آیت‌الله زنجانی: ولی چنانچه با روغن غیر معطر، مشکل برطرف شود نباید روغن معطر بمالد. آیت‌الله سبحانی: استفاده از کرم‌های مختلف، نرم‌کننده، ضد آفتاب، و برطرف کننده خشکی لب و ضد عرق‌سوز و به جهت تاول و نرم کننده دست و صورت در حال احرام به جهت مداوا و ضرورت جایز است به شرط آنکه بوی خوش نداشته باشد ولی بهتر است در حال احرام اگر برای او حرجی نباشد تحمل کند. آیت‌الله سیستانی: محرم می‌تواند روغنی که بوی خوشی ندارد برای مداوا استعمال کند و جایز است در حال ضرورت استعمال روغنی که خوشبو است یا بوی خوش در آن است.

مسئله 398
امام خمینی: خوردن روغن مانع ندارد اگر در آن بوی خوش مثل زعفران نباشد.

مسئله 399
امام خمینی: اگر در روغن بوی خوش نباشد در مالیدن آن کفاره نیست. ^{[م399 ۱]}
مراجع دیگر: ↑ آیت‌الله تبریزى: کفاره روغن‌مالی در صورتی که از روی علم و عمد باشد، یک گوسفند است، چه در روغن بوی خوش باشد یا نباشد و اگر از روی نادانی باشد، کفاره‌اش اطعام یک فقیر است بنا بر احتیاط در هر دو مورد. آیت‌الله خامنه‌ای: به ذیل مسئله بعد مراجعه شود. آیت‌الله خویی: کفاره روغن‌مالی در صورتی که از روی علم و عمد باشد، یک گوسفند است و اگر از روی نادانی باشد، کفاره‌اش اطعام یک فقیر است بنا بر احتیاط در هر دو مورد. آیت‌الله زنجانی: کفاره مالیدن روغن در صورتی که از روی علم و عمد باشد یک گوسفند است؛ و اگر از روی نادانی باشد غذا دادن یک فقیر است، و فرقی بین روغن خوشبو و غیر آن و حالت اختیار و اضطرار نیست. و کفاره خوردن روغنی که در آن زعفران و مانند آن باشد یک گوسفند است. آیت‌الله سبحانی: احتیاط مستحب یک گوسفند است. آیت‌الله مکارم: احتیاطاً یک گوسفند است. آیت‌الله نوری: کفاره مالیدن روغن به بدن، یک گوسفند است، اگرچه از روی اضطرار باشد.

مسئله 400
امام خمینی: اگر در روغن بوی خوش باشد کفاره آن یک گوسفند است اگرچه از روی اضطرار باشد. ^{[م400 ۱]}
مراجع دیگر: ↑ آیت‌الله بهجت، آیت‌الله تبریزى: کفاره‌اش یک گوسفند است حتی در صورت ضرورت، علی الأحوط. آیت‌الله خامنه‌ای: بنا بر احتیاط، کفاره مالیدن روغن خوشبو به بدن، یک گوسفند است، و در مورد روغن‌های غیر خوشبو، سیر کردن یک فقیر است، اگرچه بعید نیست در هر دو مورد واجب نباشد. آیت‌الله زنجانی: به ذیل مسئله قبل مراجعه شود. آیت‌الله سیستانی: اگر مُحرم با علم و آگاهی و از روی عمد، بدن خود را با روغن خوشبو روغن‌مالی نماید، بنا بر احتیاط باید یک گوسفند کفاره بدهد، هرچند از روی اضطرار باشد و اگر بدون علم و آگاهی این کار را کرده باشد، بنا بر احتیاط کفاره آن اطعام یک فقیر است. آیت‌الله فاضل: اگر در روغن بوی خوش باشد کفاره خوردن آن بنا بر اقوی یک گوسفند است و در غیر مصرف خوردن هم احتیاطاً کفاره را بدهد و در حال اضطرار کفاره ثابت نیست.

جستار وابسته

روغن مالیدن

منبع

این مقاله برگرفته از صفحه 218 تا 219 کتاب مناسک حج پژوهشکده حج و زیارت، سال انتشار: ۱۳۹۷ است.

[1] 
آیت‌الله زنجانی: روغن مالیدن به بدن خود.

آیت‌الله سبحانی: روغن مالیدن به بدن حرام است و اگر بوی خوش داشته باشد کفاره هم دارد ولی اگر بوی خوش نداشت مستحب است که گوسفندی قربانی نماید.

[2] آیت‌الله زنجانی: روغن مالیدن به بدن خود.

[3] آیت‌الله سبحانی: روغن مالیدن به بدن حرام است و اگر بوی خوش داشته باشد کفاره هم دارد ولی اگر بوی خوش نداشت مستحب است که گوسفندی قربانی نماید.

[2] 
آیت‌الله خامنه‌ای: روغن مالیدن به بدن و مو برای فرد محرم جایز نیست، خواه با روغن‌هایی باشد که برای زینت استعمال می‌شود یا با غیر آن، و خواه معطر باشد یا نباشد.

[5] آیت‌الله خامنه‌ای: روغن مالیدن به بدن و مو برای فرد محرم جایز نیست، خواه با روغن‌هایی باشد که برای زینت استعمال می‌شود یا با غیر آن، و خواه معطر باشد یا نباشد.

[3] 
نظر آیات عظام: در قسم پنجم از محرمات احرام گذشت.

آیت‌الله بهجت: به نحو قطع و در صورت ارتکاب، تأخیر احرام با امکان، تا زمان زوال رایحه لازم است.

آیت‌الله سیستانی: ولی اگر در آن عطر نباشد بلکه خودش خوشبو باشد اشکال ندارد.

[7] نظر آیات عظام: در قسم پنجم از محرمات احرام گذشت.

[8] آیت‌الله بهجت: به نحو قطع و در صورت ارتکاب، تأخیر احرام با امکان، تا زمان زوال رایحه لازم است.

[9] آیت‌الله سیستانی: ولی اگر در آن عطر نباشد بلکه خودش خوشبو باشد اشکال ندارد.

[4] 
آیت‌الله زنجانی: ولی چنانچه با روغن غیر معطر، مشکل برطرف شود نباید روغن معطر بمالد.

آیت‌الله سبحانی: استفاده از کرم‌های مختلف، نرم‌کننده، ضد آفتاب، و برطرف کننده خشکی لب و ضد عرق‌سوز و به جهت تاول و نرم کننده دست و صورت در حال احرام به جهت مداوا و ضرورت جایز است به شرط آنکه بوی خوش نداشته باشد ولی بهتر است در حال احرام اگر برای او حرجی نباشد تحمل کند.

آیت‌الله سیستانی: محرم می‌تواند روغنی که بوی خوشی ندارد برای مداوا استعمال کند و جایز است در حال ضرورت استعمال روغنی که خوشبو است یا بوی خوش در آن است.

[11] آیت‌الله زنجانی: ولی چنانچه با روغن غیر معطر، مشکل برطرف شود نباید روغن معطر بمالد.

[12] آیت‌الله سبحانی: استفاده از کرم‌های مختلف، نرم‌کننده، ضد آفتاب، و برطرف کننده خشکی لب و ضد عرق‌سوز و به جهت تاول و نرم کننده دست و صورت در حال احرام به جهت مداوا و ضرورت جایز است به شرط آنکه بوی خوش نداشته باشد ولی بهتر است در حال احرام اگر برای او حرجی نباشد تحمل کند.

[13] آیت‌الله سیستانی: محرم می‌تواند روغنی که بوی خوشی ندارد برای مداوا استعمال کند و جایز است در حال ضرورت استعمال روغنی که خوشبو است یا بوی خوش در آن است.

[5] 
آیت‌الله تبریزى: کفاره روغن‌مالی در صورتی که از روی علم و عمد باشد، یک گوسفند است، چه در روغن بوی خوش باشد یا نباشد و اگر از روی نادانی باشد، کفاره‌اش اطعام یک فقیر است بنا بر احتیاط در هر دو مورد.

آیت‌الله خامنه‌ای: به ذیل مسئله بعد مراجعه شود.

آیت‌الله خویی: کفاره روغن‌مالی در صورتی که از روی علم و عمد باشد، یک گوسفند است و اگر از روی نادانی باشد، کفاره‌اش اطعام یک فقیر است بنا بر احتیاط در هر دو مورد.

آیت‌الله زنجانی: کفاره مالیدن روغن در صورتی که از روی علم و عمد باشد یک گوسفند است؛ و اگر از روی نادانی باشد غذا دادن یک فقیر است، و فرقی بین روغن خوشبو و غیر آن و حالت اختیار و اضطرار نیست. و کفاره خوردن روغنی که در آن زعفران و مانند آن باشد یک گوسفند است.

آیت‌الله سبحانی: احتیاط مستحب یک گوسفند است.

آیت‌الله مکارم: احتیاطاً یک گوسفند است.

آیت‌الله نوری: کفاره مالیدن روغن به بدن، یک گوسفند است، اگرچه از روی اضطرار باشد.

[15] آیت‌الله تبریزى: کفاره روغن‌مالی در صورتی که از روی علم و عمد باشد، یک گوسفند است، چه در روغن بوی خوش باشد یا نباشد و اگر از روی نادانی باشد، کفاره‌اش اطعام یک فقیر است بنا بر احتیاط در هر دو مورد.

[16] آیت‌الله خامنه‌ای: به ذیل مسئله بعد مراجعه شود.

[17] آیت‌الله خویی: کفاره روغن‌مالی در صورتی که از روی علم و عمد باشد، یک گوسفند است و اگر از روی نادانی باشد، کفاره‌اش اطعام یک فقیر است بنا بر احتیاط در هر دو مورد.

[18] آیت‌الله زنجانی: کفاره مالیدن روغن در صورتی که از روی علم و عمد باشد یک گوسفند است؛ و اگر از روی نادانی باشد غذا دادن یک فقیر است، و فرقی بین روغن خوشبو و غیر آن و حالت اختیار و اضطرار نیست. و کفاره خوردن روغنی که در آن زعفران و مانند آن باشد یک گوسفند است.

[19] آیت‌الله سبحانی: احتیاط مستحب یک گوسفند است.

[20] آیت‌الله مکارم: احتیاطاً یک گوسفند است.

[21] آیت‌الله نوری: کفاره مالیدن روغن به بدن، یک گوسفند است، اگرچه از روی اضطرار باشد.

[6] 
آیت‌الله بهجت، آیت‌الله تبریزى: کفاره‌اش یک گوسفند است حتی در صورت ضرورت، علی الأحوط.

آیت‌الله خامنه‌ای: بنا بر احتیاط، کفاره مالیدن روغن خوشبو به بدن، یک گوسفند است، و در مورد روغن‌های غیر خوشبو، سیر کردن یک فقیر است، اگرچه بعید نیست در هر دو مورد واجب نباشد.

آیت‌الله زنجانی: به ذیل مسئله قبل مراجعه شود.

آیت‌الله سیستانی: اگر مُحرم با علم و آگاهی و از روی عمد، بدن خود را با روغن خوشبو روغن‌مالی نماید، بنا بر احتیاط باید یک گوسفند کفاره بدهد، هرچند از روی اضطرار باشد و اگر بدون علم و آگاهی این کار را کرده باشد، بنا بر احتیاط کفاره آن اطعام یک فقیر است.

آیت‌الله فاضل: اگر در روغن بوی خوش باشد کفاره خوردن آن بنا بر اقوی یک گوسفند است و در غیر مصرف خوردن هم احتیاطاً کفاره را بدهد و در حال اضطرار کفاره ثابت نیست.

[23] آیت‌الله بهجت، آیت‌الله تبریزى: کفاره‌اش یک گوسفند است حتی در صورت ضرورت، علی الأحوط.

[24] آیت‌الله خامنه‌ای: بنا بر احتیاط، کفاره مالیدن روغن خوشبو به بدن، یک گوسفند است، و در مورد روغن‌های غیر خوشبو، سیر کردن یک فقیر است، اگرچه بعید نیست در هر دو مورد واجب نباشد.

[25] آیت‌الله زنجانی: به ذیل مسئله قبل مراجعه شود.

[26] آیت‌الله سیستانی: اگر مُحرم با علم و آگاهی و از روی عمد، بدن خود را با روغن خوشبو روغن‌مالی نماید، بنا بر احتیاط باید یک گوسفند کفاره بدهد، هرچند از روی اضطرار باشد و اگر بدون علم و آگاهی این کار را کرده باشد، بنا بر احتیاط کفاره آن اطعام یک فقیر است.

[27] آیت‌الله فاضل: اگر در روغن بوی خوش باشد کفاره خوردن آن بنا بر اقوی یک گوسفند است و در غیر مصرف خوردن هم احتیاطاً کفاره را بدهد و در حال اضطرار کفاره ثابت نیست.

[م* ۱]

[م395 ۱]

[م396 ۱]

[م397 ۱]

[م399 ۱]

[م400 ۱]