مسجد هندی

مسجد هندی یا جامع هندی، از مساجد بزرگ نجف، در اوائل سده سیزدهم قمری ساخته شده و مورد توجه عالمان نجف بوده است. این مسجد به عنوان مدرسه‌ای دینی شناخته شده، و پس از حرم امام علی(ع)، مهمترین مکان برای مراسم‌ مذهبی است.

مسجد هندی

اطلاعات اوليه
کاربری	نماز جماعت، اعتکاف، آیین عزاداری، تدریس علوم حوزوی
مکان	نجف، محله الجیه، بازار حویش، کنار کتابخانه و آرامگاه سید محسن حکیم
نام‌های دیگر	جامع الهندی،
مشخصات
وضعیت	فعال
معماری
سبک	اسلامی
بازسازی	۱۳۲۳ و ۱۳۷۵ق

تاریخچه

مسجد هندی، از مساجد بزرگ نجف، در اوائل سده سیزدهم قمری، به دست حاج خان محمد هندی ساخته شد. این مسجد، در سال ۱۳۲۳ق تجدید بنا شد. شکل کنونی آن مربوط به همین بازسازی است. سید محسن حکیم، عالم شیعه در سال ۱۳۷۵ق، با خرید دو خانه در همسایگی مسجد، صحن مسجد هندی را گسترش داد.

مکان

الصک، تاریخ نگار، در سال ۱۲۴۵ق، مکانِ مسجد هندی را محله قدیمی به نام الجیه معرفی کرده، که دروازه بزرگ آن به بازار حویش و دروازه کوچک آن به خیابان رسول باز می‌شود.

کتابخانه و آرامگاه سید محسن حکیم در طرف شمال مسجد هندی قرار گرفته است.

کاربری

مسجد هندی، که به آن جامع الهندی، حمام و قیساریه نیز گفته شده است، به عنوان مدرسه‌ای دینی شناخته شده، و پس از حرم امام علی(ع)، با فضیلت‌ترین در نزد مردم نجف است. این مسجد، در هیچ ساعت از شبانه روز تعطیل نبوده، و مراسم‌اعتکاف، نماز جماعت و عزاداریهای محرم در آن برگزار می‌شود.

علت نامگذاری

نامگذاری این مسجد به هندی، حمام و قیساریه به خانواده‌ای از کشور هند اشاره دارد که سازنده و مرمت کننده این مسجد بودند. این خانواده یکی از ثروتمندترین خانواده‌های شهر نجف بود. به این مسجد، به دلیل گنجایش و اهمیت تاریخی، جامع الهندی گفته می‌شود.

معماری

مسجد هندی، تقریبا مربع شکل است. بخش پوشیده آن دارای ستون‌ها و ایوان‌های بلند و کنده کاری شده است که به آن جنبه تاریخی داده است.

منابع

• عتبات عالیات عراق، قائدان اصغر، مشعر، تهران، ١٣٨٧ش.
• راهنمای اماکن زیارتی و سیاحتی در عراق، مقدس احسان، مشعر، تهران، ١٣٨٨ش.
• مقاله بناهای هندی در نجف اشرف فصلنامه فرهنگ زیارت، جلد ٨، ص۷7، ۱۳۸۸ش.