کتاب المزار (شیخ مفید)
این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:Abbasahmadi1363 در تاریخ ۲۵ شهریور ۱۳۹۸ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
نشر | |
---|---|
نسخه الکترونیکی | کتاب المزار شیخ مفید. |
نویسنده
نامهای دیگر
مؤلف، این کتاب را در خطبه آن، «مناسک زیارة الامامین» نامیده و در کتاب الارشاد خود، با عنوان «مناسک المزار» به آن ارجاع داده است. برخی از بزرگان این کتاب را با نامهای «المزار»، «مناسک المزار» و «مناسک المزارات» خواندهاند.[۱]
علامه نجاشی هنگام برشمردن کتابهای شیخ مفید ، از مزار صغیر یاد میکند و علامه آقا بزرگ تهرانی هم مزار موجود را مزار صغیر مینامد. از این عبارت برمیآید که مؤلف، دارای دو کتاب مزار کبیر و صغیر بوده است و اکنون از کتاب مزار کبیر او اطلاعی در دست نیست. البته احتمال دیگری هم هست که مراد نجاشی، کوچکی حجم کتاب باشد نه وجود کتابی دیگر به نام المزار الکبیر.[۲]
علامه آقا بزرگ تهرانی در الذریعه، هنگام معرفی مزار مفید، خطبه مزار شهید را ذکر کرده است و این، سبب اشتباهی شده و سبب شده برخی دیگر نیز نسخههای مزار شهید و مفید را خلط کردهاند.[۳]
ساختار
حجم این اثر چندان نیست و اکنون با تصحیح و تعلیق آیتالله موحد ابطحی، بدون محاسبه فهارس، دویست صفحه است و اگر پاورقیها و ارجاعات را در نظر نگیریم، نزدیک به صد صفحه معمولی وزیری است.[۴]
کتاب مشتمل بر دو بخش اولی و ثانوی است و محقق در بخش اول ۶٧ باب و در بخش دوم ٢٩ باب آورده و پنج نوع فهرست برای کتاب استخراج کرده است.[۵]
محتوا
مؤلف در آغاز به گردآوری روایات فضیلت و آداب زیارت امام علی(ع) و امام حسین(ع) پرداخته است. مؤلف، بعدها آداب زیارت و روایات مربوط به دیگر معصومان(ع)، آداب و اعمال زیارت مؤمنین، زیارت قبور آنان و مطالب دیگری را به کتاب افزوده است.[۶]
بخش اول / روایات مربوط به فضیلت و آداب زیارت امیرالمؤمنین و بعضی از اماکنی که در جوار آن حضرت است، مثل مسجد کوفه و مسجد سهله.
روایات مربوط به فضیلت و وجوب زیارت امام حسین(ع) و ثواب بسیار و آثار مادی و معنوی آن و آداب و مراسم ویژه زیارت آن حضرت و زیارات ایشان و همچنین زیارت حضرت علی اکبر و حضرت عباس(ص).
بخش دوم / فضیلت زیارت رسول خدا(ص) و آداب زیارت آن
حضرت، فضیلت زیارت حضرت فاطمه(علیها السلام) و آداب زیارت ایشان، فضیلت زیارت امام حسن(ع) و سایر ائمه(علیهم السلام) و آداب زیارت آنها، زیارات جامعه و مربوط به همه ائمه، زیارت نیابتی و آداب و ثواب آن، فضیلت زیارت قبور شیعیان.[۷]
روایات این کتاب سه گونه است:
١. روایاتی که با ارائه سند کامل از استاد خود ابن قولویه نقل میکند که قسمت عمده این کتاب را تشکیل میدهد. گاهی نیز روایات را از دیگر استادان خود با سند کامل ذکر کرده است.
٢. روایاتی که به صورت مرسل از یکی از ائمه(علیهم السلام) نقل میکند و از
ارائه منبع سند آن خودداری کرده است.
٣. آداب و زیاراتی که آن را نقل کرده، ولی به معصومی نسبت نداده است که در بسیاری موارد، بعید به نظر میرسد از روایات اخذ نشده باشد، به ویژه آن که برخی از آنها، در کتابهای دیگری به صورت مسند، از ائمه(علیهم السلام) روایت شده است.[۸]
فهرست
١. باب فضل الکوفة؛
٢. باب فضل مسجد الکوفة؛
٣. باب فضل الصلاة عند السابعة من أساطین المسجد؛
۴. باب فضل مسجد السهلة؛
۵. باب فضل الفرات؛
۶. باب فضل الاغتسال فی الفرات والشرب منه؛
٧. باب زیارة أمیرالمؤمنین صلوات الله علیه؛
٨. باب فضل کربلاء؛
٩. باب وجوب زیارة الحسین صلوات الله علیه؛
١٠. باب حدّ وجوبها فی الزمان علی الاغنیاء والفقراء؛
١١. باب ثواب من زار الحسین (علیه السلام) راکباً و ماشیاً و مناجاة الله لزائره؛
١٢. باب ما جاء فی زیادة العمر بزیارته (علیه السلام) و نقصانه بترکها؛
١٣. باب ما جاء فی تفریج الکرب بزیارته (علیه السلام) ؛
١۴. باب ما جاء فی تمحیص الذنوب بزیارته (علیه السلام) ؛
١۵. باب ما جاء فی ثواب زیارته (علیه السلام) ؛
١۶. باب فضل زیارة أول رجب؛
١٧. باب زیارة النصف من رجب؛
١٨. باب فضل زیارة النصف من شعبان؛
١٩. باب فضل زیارته لیلة الفطر؛
٢٠. باب فضل زیارته یوم عرفة؛
٢١. باب فضل الجمع بین زیارة النصف من شعبان و لیلة الفطر و لیلة عرفة فی سنة واحدة؛
٢٢. باب فضل زیارته (علیه السلام) یوم عاشوراء؛
٢٣. باب فضل زیارة الأربعین؛
٢۴. باب فضل زیارته لیلة القدر؛
٢۵. باب فضل الزیارة فی کل شهر؛
٢۶. باب انتقاص الدین بترک زیارته (علیه السلام) ؛
٢٧. باب العزم علی الخروج علی الزیارات واختیار الایام لذلک؛
٢٨. باب الفعل والقول عند الخروج؛
٢٩. باب القول علی باب منزلک؛
٣٠. باب القول عند الرکوب؛
٣١. باب اختیار اوقات السیر؛
٣٢. باب ذکرالله تعالی فی السیر والدعاء؛
٣٣. باب القول فی صعود الآکام والقناطر و عبر الجسور؛
٣۴. باب القول عند الاشراف علی القریة؛
٣۵. باب الدعاء عند خوف السبع والهوام؛
٣۶. باب الدعاء عند خوف الشیاطین؛
٣٧. باب القول عند خوف الاعداء واللصوص؛
٣٨. باب اختیار المنازل؛
٣٩. باب القول والفعل عند نزول المنزل؛
۴٠. باب القول والفعل عند الرحیل من المنزل؛
۴١. باب الفعل والقول عند دخول الکوفة؛
۴٢. باب الفعل والقول عند اتیان المشهد؛
۴٣. باب شرح الزیارة؛
۴۴. باب صلاة الزیارة؛
۴۵. باب الوداع؛
۴۶. باب فضل الصلاة فی المسجد بالکوفة؛
۴٧. باب الصلاة یوم الغدیر و دعائه؛
۴٨. باب فی زیارة الحسین بن علی صلوات الله علیه و شرائطها؛
۴٩. باب ورود کربلاء وموضع النزول منها والغسل؛
۵٠. باب القول عند ورود المشهد؛
۵١. باب القول عند معاینة الجدث (قبر) ؛
۵٢. باب القول عند الوقوف علی الجدث؛
۵٣. باب زیارة علی بن الحسین (علیه السلام) ؛
۵۴. باب زیارة الشهداء؛
۵۵. باب زیارة العباس بن علی صلوات الله علیه؛
۵۶. باب وداع العباس بن علی؛
۵٧. باب الوداع؛
۵٨. باب وداع الشهداء رحمة الله علیهم؛
۵٩. باب فضل الصلاة فی مشهد الحسین بن علی صلوات الله علیهما؛
۶٠. باب فضل اتمام الصلاة فی الحرمین وفی المشهدین علی ساکنهما السلام؛
۶١. باب فضل الحائر و حرمته وحدّه؛
۶٢. باب فضل طین قبرالحسین صلوات الله علیه؛
۶٣. باب مقدار ما یؤخذ منها للانتفاع؛
۶۴. باب (بدون نام؛ درباره کیفیت استفاده تربت امام حسین (علیه السلام)) ؛
۶۵. باب ما یقول الرجل اذا أخذ من طین قبر الحسین (علیه السلام) ؛
۶۶. باب فضل السبحة والتسبیح بها؛
۶٧. باب دعاء یوم عرفة.
القسم الثانی من الکتاب
١. باب مختصر فضل زیارة رسولالله (صلی الله علیه و آله) ؛
٢. باب مختصر شرح زیارة سیّدنا رسولالله (صلی الله علیه و آله) ؛
٣. مختصر زیارة أخری له (علیه السلام) ؛
۴. زیارة أخری ایضاً؛
۵. مختصر وداع رسولالله (صلی الله علیه و آله) ؛
۶. باب مختصر فضل زیارة فاطمة (علیها السلام) ؛
٧. باب زیارتها (علیها السلام) ؛
٨. مختصر زیارة أخری لها (علیها السلام) ؛
٩. باب مختصر فضل زیارة سیّدنا أبی محمد الحسن بن علی (علیهما السلام) ؛
١٠. باب مختصر زیارته (علیه السلام) ؛
١١. باب مختصر فضل زیارة سیّدنا علی بن الحسین زین العابدین و أبیجعفر محمد بن علی باقر العلم و أبیعبدالله جعفر بن محمد الصادق: ؛
١٢. باب مختصر زیارتهم: ؛
١٣. زیارة أخری لهم مختصرة: ؛
١۴. باب مختصر فضل زیارة سیدنا أبیالحسن موسی بن جعفر و أبیجعفر محمد بن علی بن موسی (علیهما السلام) ؛
١۵. باب مختصر زیارتهما (علیهما السلام) ؛
١۶. باب فضل زیارة مولانا أبیالحسن علی بن موسی الرضا (علیه السلام) ؛
١٧. باب مختصر زیارته (علیه السلام) ؛
١٨. باب مختصر فضل السیّدین أبیالحسن علی بن محمد و أبیمحمد الحسن بن علی العسکریین (علیهما السلام) ؛
١٩. باب مختصر زیارتهما (علیهما السلام) ؛
٢٠. باب زیارة جامعة لسائر الأئمة: ؛
٢١. باب فضل التطوع بالزیارة عن الأئمة: و عن أهل الایمان؛
٢٢. باب ثواب الحج والزیارة عن الاخوان بالأجر؛
٢٣. باب ما یقول الزائر عن غیره بالأجر؛
٢۴. باب ما یقول الزائر عن أخیه تطوّعاً؛
٢۵. باب حکم من أراد أن یزور عن أبویه واخوانه و ما یقول اذا أراد ذلک؛
٢۶. باب حکم من بعدت شقّته أو تعذر علیه قصد المشاهد وهو یرید الزیارة کیف یصنع و کیف یقول؛
٢٧. باب فضل زیارة قبول الشیعة رحمهم الله؛
٢٨. باب شرح زیارة قبورهم وصفة العمل بذلک؛
٢٩. باب النوادر؛[۹]
اهمیت
پس از کاملالزیارات ابنقولویه، دومین کتاب مهم شیعه در باب زیارت است. آثار شیخ مفید همواره مورد اعتماد عالمان بزرگ بوده است و این کتاب نیز از مآخذ کتابهایی چون تهذیبالاحکام، المصباح و بحارالانوار بوده است.[۱۰] المزار نخستین کتابی است که «زیارت ناحیۀ مقدسه» را نقل کرده و با وجود حجم اندک، جامعیت، قدمت و جایگاه نویسنده، اعتبار ویژهای به آن بخشیده است.[۱۱]
المزار شیخ مفید، نخستین کتابی است که زیارت معروف به «زیارت ناحیه مقدسه» را نقل کرده است و پس از وی شیخ طوسی در «المصباح» و پس از او سید بن طاووس در «مصباح الزائر» آن را نقل کردهاند.[۱۲]
ترجمه
چاپ
با تصحیح موحد ابطحی
المزار (المناسک المزار) شیخ مفید ، به کوشش سیدمحمدباقر موحد ابطحی. چاپ اول: قم، انتشارات مدرسة الامام المهدی، ١۴٠٩ ق. (موضوع: مزارات اسلامی)[۱۳]
این کتاب به عنوان نخستین اثر از مجموعه «موسوعة المزارات» توسط مدرسه امام المهدی(ع)، یکی از مراکز پژوهشهای حدیثی قم و با اشراف سید محمدباقر موحد ابطحی اصفهانی تصحیح و تحقیق شده و در سال ١۴٠٩ق چاپ شده است.[۱۴]
محققِ دانشورِ اثر پنج نوع فهرست برای کتاب استخراج کرده که شامل موارد ذیل است:
١. فهارس آیات قرآن؛
٢. فهرست ابواب کتاب؛
٣. فهرست اسامی پیامبران و امامان (علیهم السلام) ؛
۴. فهرست اسامی روایات؛
۵. فهرست اعلامِ دارای زندگینامه در پاورقیها و ارجاعات محقق و در مجموع، تراجم ٣٢ راوی را علامه ابطحی معرفی و منابع تراجم آنان را در پاورقیهای مفید خویش آورده است. در مقدمه اثر نیز به زندگینامه و جایگاه بلند مؤلف کتاب در نظر اولیای دین و علمای بزرگ شیعه پرداخته است.[۱۵]
پیوند به بیرون
پانوشت
منابع
- ↑ کتابشناسی زیارت، ص۷۲.
- ↑ کتابشناسی زیارت، ص۷۳.
- ↑ کتابشناسی زیارت، ص۷۳.
- ↑ مقاله کتاب «المزار» شیخ مفید، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۷، ص220.
- ↑ مقاله کتاب «المزار» شیخ مفید، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۷، ص217.
- ↑ مقاله کتاب «المزار» شیخ مفید، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۷، ص220.
- ↑ کتابشناسی زیارت، ص۷۳.
- ↑ کتابشناسی زیارت، ص۷۳.
- ↑ مقاله کتاب «المزار» شیخ مفید، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۷، ص۲۲۱-۲۲۵.
- ↑ کتابشناسی زیارت، ص۷۲.
- ↑ مقاله کتاب «المزار» شیخ مفید، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۷، ص217.
- ↑ مقاله کتاب «المزار» شیخ مفید، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۷، ص220.
- ↑ کتابشناسی زیارت، ص111.
- ↑ مقاله کتاب «المزار» شیخ مفید، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۷، ص۲۱۸.
- ↑ مقاله کتاب «المزار» شیخ مفید، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۷، ص۲۲۱.