مزارات دختران امام حسن(ع)

نسخهٔ تاریخ ‏۵ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۷:۵۳ توسط Engineer (بحث | مشارکت‌ها) (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>')

مزارات دختران امام حسن، سه مرقد منسوب به دختران امام حسن(ع)، به نام‌های آمنه، زهرا و رقیه است که در جنوب بافت قدیمی شهر نجف واقع شده است.

عدم ذکر نام‌های آمنه و زهرا در منابع تاریخی و شبهه دفن ایشان در بیابان‌های اطراف در فاصله حدود 500 متری از حرم علوی، انتساب این مزارات را به فرزندان بلافصل امام حسن(ع) با ابهام روبه‌رو کرده است.

موقعیت جغرافیایی

در خیابان سور (محیط) که در محل حصار قدیمی نجف، در جنوب بافت قدیمی این شهر ایجاد شده، سه مرقد منسوب به دختران امام حسن(ع)، به نام‌های آمنه بنت الحسن، زهرا بنت الحسن و رقیه بنت الحسن وجود دارد.

نکات و گزارشات تاریخی

 
مزارات منسوب به دختران امام حسن(ع)؛آمنه، رقیه و زهرا

این نکته درخور توجه است که مورخان، میان این اسامی، تنها از دختری به نام رقیه، در شمار فرزندان امام حسن مجتبی(ع)، یاد کرده‌اند و دخترانی را به نام‌های آمنه و زهرا برای آن حضرت ذکر نکرده‌اند.

مثلا شیخ مفید تعداد فرزندان امام را پانزده تن ذکر کرده است؛ و در بیان اسامی فرزندان حضرت از دختری به نام رقیه نام می‌برد.[۱]

شیخ طبرسی نیز با آنکه تعداد فرزندان حضرت را شانزده تن می‌داند، اما او نیز رقیه را یکی از دختران امام حسن(ع) دانسته است.[۲]

و در هیچ یک از منابع تاریخی نامی از آمنه و زهرا، به عنوان دختران بلافصل امام حسن(ع) نیامده است.

نکته دیگر آن است که با توجه به اینکه اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) از محل دفن امیرمؤمنان(ع) خبر داشتند و این مراقد نیز در نقاطی است که حدود چهارصد تا پانصد متر با حرم مطهر امام علی(ع) فاصله دارد، این سؤال به ذهن می‌رسد که اگر اینها فرزندان بلافصل امام حسن(ع) بودند، چرا در بیابان‌های اطراف دفن شده‌اند و قبورشان با حرم مطهر فاصله دارد؟![۳]

پانویس

  1. الارشاد فی معرفه حجج الله علی العباد، شیخ مفید، محمد بن محمد، ج2، ص20.
  2. اعلام الوری، طبرسی، فضل بن الحسن، ص416.
  3. راهنمای استان نجف، علی علوی، ص١٠6.

منابع

این مقاله برگرفته از کتاب زیارت‌گاه‌های عراق، محمدمهدی فقیه بحرالعلوم. بخش «مزارات دختران امام حسن»، ج1، ص76. است.
  • راهنماى استان نجف، سيد على علوى، تهران، مشعر، ١٣٩١ه. ش.
  • اعلام الوری، طبرسی، فضل بن الحسن.
  • الارشاد فی معرفه حجج الله علی العباد، شیخ مفید، محمد بن محمد.